 |
Από το συλλαλητήριο στα Γιάννενα κατά των εξορύξεων
υδρογονανθράκων |
O αγώνας ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων στην Ήπειρο κορυφώθηκε πριν από
λίγες ημέρες, με συλλαλητήριο την 1η
Ιουνίου όλων των πρωτοβουλιών που έχουν συγκροτηθεί στην Ήπειρο.
Η πόλη των Ιωαννίνων για πρώτη φορά είδε μια πολύ διαφορετική πορεία στους δρόμους της. Πολίτες από διαφορετικές
συλλογικότητες που στηρίζουν αυτόν τον αγώνα, με παρουσία οργανοπαικτών από την
Πρέβεζα, το κουκλοθέατρο των Ιωαννίνων και κλαρίνο από τον Παρακάλαμο, έκαναν
αισθητή την παρουσία τους και διατράνωσαν την αντίθεσή τους στην εξόρυξη υδρογονανθράκων
στην Ήπειρο. Θεωρήθηκε μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που έχουν γίνει
στην πόλη των Ιωαννίνων, πράγμα που
δίνει τη δυναμική για περαιτέρω συνέχεια του αγώνα σε όλα τα επίπεδα.
Από την άλλη, οι σεισμικές έρευνες συνεχίζονται από την
εταιρεία με γοργούς ρυθμούς στην περιοχή, με στόχο μέχρι τον Σεπτέμβριο να
έχουν ολοκληρωθεί. Η καταπάτηση δημόσιας
και ιδιωτικής γης συνεχίζεται σε όλα τα επίπεδα. Η κυβέρνηση ακολουθεί για
την «ανάπτυξη» μια πολιτική που συνίσταται στο ξεπούλημα του εθνικού μας
πλούτου. Η καθυπόταξη της χ
ώρας στην πολυεθνική κυριαρχία των «χρυσοθήρων» των κοιτασμάτων αντανακλά μια
φεουδαρχική νοοτροπία. Οι εταιρείες
λειτουργούν σε καθεστώς που μετατρέπει την περιοχή σε προτεκτοράτο, χωρίς
κανέναν έλεγχο και κανέναν περιορισμό από το εγχώριο δίκαιο.
Η εξόρυξη υδρογονανθράκων δεν θα φέρει καλυτέρευση στη
ζωή των πολιτών της Ηπείρου, δεν θα βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο, ενώ θα
ακυρώσει κάθε άλλη πραγματικά παραγωγική δραστηριότητα. Και αναφέρουμε το
παράδειγμα του Μεξικού, ή της Νιγηρίας, που είναι η 8η πετρελαιοπαραγωγός χώρα
στον κόσμο, παραμένοντας ένα από τα φτωχότερα κράτη του πλανήτη, με 70% των
κατοίκων της να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Επειδή η
τεράστια δραστηριότητα των εξορύξεων θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το οικονομικό,
κοινωνικό και περιβαλλοντικό μοντέλο της περιοχής, ακυρώνοντας την αειφορία και
τους υψηλής αξίας παραδοσιακούς τομείς της περιφερειακής οικονομίας, είναι
απαραίτητο ένα ευρύ κοινωνικο-πολιτικό μέτωπο αντίστασης. Δεν μπορεί να μένει
κανείς αδιάφορος σε αυτές τις εξελίξεις. Είναι καθήκον των πολιτών και όλων των
συλλογικοτήτων να αποτρέψουν την καταστροφή του περιβάλλοντος της Ηπείρου και
κατ’ επέκταση να προστατέψουν την ποιότητα της ζωής των κατοίκων, αλλά και την
προοπτική μιας ανάπτυξης προς όφελος της περιοχής και των ανθρώπων της.
Ματίνα
Χελιδώνη
