Οι αντιδραστικές προτάσεις του ΟΟΣΑ για την παιδεία

Οι πρώτοι που πρέπει ν’ αντιδράσουν σε εκπαιδευτικές πολιτικές 

σαν αυτές που προτείνει ο ΟΟΣΑ είναι οι ίδιοι οι μαθητές

Πρόσφατα παρουσιάστηκε στο Υπουργείο Παιδείας η νέα έκθεση του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση στην Ελλάδα. Ο ΟΟΣΑ είναι ένας διεθνής ιμπεριαλιστικός οργανισμός που προτείνει «μεταρρυθμίσεις», δηλαδή αντεργατικά μέτρα και νεοφιλελεύθερες συνταγές, με σκοπό τη μείωση των κρατικών δαπανών και την κερδοφορία του κεφαλαίου. Η συγκεκριμένη έκθεση παραγγέλθηκε μάλιστα από την κυβέρνηση, η οποία και έχει την πλήρη πολιτική ευθύνη για την εμπλοκή του ΟΟΣΑ στα ζητήματα της ελληνικής εκπαίδευσης.

Η έκθεση, λοιπόν, προτείνει:

– Αποκέντρωση του εκπαιδευτικού συστήματος και αυτονομία της σχολικής μονάδας, δηλαδή, μείωση της κρατικής χρηματοδότησης και εξαναγκασμό των σχολείων να βρουν δικούς τους πόρους, εμπλέκοντας στην οικονομική λειτουργία τους –άρα και στα προγράμματά τους– επιχειρηματίες, δήμους, χορηγούς, ακόμα και γονείς. Αυτό θα οδηγήσει κάθε σχολείο να έχει ουσιαστικά τη δική του λειτουργία, ενώ ανοίγει τον δρόμο της ιδιωτικοποίησης, μετατρέπει τον διευθυντή σε μάνατζερ και κατηγοριοποιεί τις σχολικές μονάδες. Σπάει έτσι τον ενιαίο χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης, τα συλλογικά μορφωτικά δικαιώματα που πηγάζουν από αυτόν, καθώς και τις κοινές ιστορικο-πολιτισμικές αναφορές που το ενιαίο δημόσιο σχολείο προάγει. 

– Αξιολόγηση και «αυτο-αξιολόγηση» του σχολείου, που οδηγεί στην πειθάρχηση των εκπαιδευτικών, στη μετακύλιση των ευθυνών της πολιτείας στους εκπαιδευτικούς και στην ενοχοποίησή τους για τα δεινά της εκπαίδευσης. Επίσης, με την αυτο-αξιολόγηση της σχολικής μονάδας (που θα γίνεται μέσω δεικτών και μετρήσιμων κριτηρίων) επιτυγχάνουν την αυτονομία που αναφέραμε παραπάνω.

– Λιγότερους εκπαιδευτικούς, διαιώνιση της ελαστικής εργασίας, για την οποία μάλιστα αναφέρουν ότι «έχει βοηθήσει στη μείωση του κόστους της εκπαίδευσης». Επίσης, ενίσχυση της θέσης των διευθυντών, οι οποίοι θα έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν και να αξιολογούν το προσωπικό τους κ.λπ.

Αυτό που επιμελώς αποκρύπτουν οι κύριοι του ΟΟΣΑ είναι ότι το ελληνικό δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα δεν στερείται ποιότητας, όπως προσπαθούν να μας πείσουν. Το αντίθετο: οι απόφοιτοί του διαθέτουν πολύ υψηλότερα προσόντα απ’ αυτά που απαιτεί η σημερινή ελληνική αγορά εργασίας. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο προτείνουν όλα αυτά τα μέτρα διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης, ώστε να δημιουργηθεί ένα σχολείο φθηνό σε όλα τα επίπεδα, που να ανταποκρίνεται αντίστοιχα στη ζήτηση της αγοράς εργασίας για φθηνό, μισο-ειδικευμένο και χωρίς δικαιώματα εργατικό δυναμικό.

Μ. Σάκος