 |
Παίρνοντας δύναμη
από τα «Κίτρινα Γιλέκα», η γαλλική
εργατική τάξη περνάει στην αντεπίθεση
|
Σε
μια νέα φάση ανόδου των εργατικών και λαϊκών αγώνων εισέρχεται η Γαλλία. Το
προμήνυμα δόθηκε από τις φοιτητικές διαδηλώσεις στις αρχές Νοεμβρίου. Η αφορμή
δόθηκε όταν ένας φοιτητής αυτοπυρπολήθηκε καταγγέλλοντας την ανέχεια και την
ανασφάλεια που μαστίζει τη φοιτητική νεολαία. Αμέσως ξέσπασαν διαμαρτυρίες, που
συναντήθηκαν με τη διαδήλωση για τον ένα χρόνο από την έναρξη του κινήματος των
«Κίτρινων Γιλέκων» (17 Νοεμβρίου 2019). Το κίνημα διατηρεί τη δυναμική του και
οι δημοσκοπήσεις αποδεικνύουν πως έχει αναπτύξει στενούς δεσμούς με την γαλλική
κοινωνία και τις ανάγκες της. Ενώ έχει στραπατσάρει οριστικά την «πρόσοψη» του
νεοφιλελεύθερου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν.
Λίγο
πριν πάει στο τυπογραφείο η εφημερίδα μας, έγινε η μεγάλη απεργία της 5ης Δεκέμβρη ενάντια στην ασφαλιστική
«μεταρρύθμιση» που προωθεί ο πρόεδρος Μακρόν. Με το πρόσχημα της «εξίσωσης»
των συντάξεων, μειώνει τις συντάξεις και ανεβάζει το όριο συνταξιοδότησης σε
μια σειρά κλάδους, όπως στους σιδηροδρομικούς, τους εργαζόμενους στην ενέργεια,
τους εκπαιδευτικούς, τους δικηγόρους κ.ά. Η
γαλλική εργατική τάξη απαντάει στην επίθεση μαζικά και δυναμικά. Στις
διαδηλώσεις συμμετείχαν πάνω από 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενοι και έγιναν
συγκρούσεις με την αστυνομία.
Οι
αντιδράσεις της κυβέρνησης δείχνουν τη σοβαρότητα της κατάστασης. Ο Μακρόν και
ο πρωθυπουργός του Εντουάρ Φιλίπ θέλησαν να καλοπιάσουν τους απεργούς μιλώντας
για «αποδεκτά αισθήματα» και για «σωστή στάση των συνδικάτων στην απεργία». Απ’
την άλλη, επιμένουν να περάσουν τα αντεργατικά μέτρα.
Η
γαλλική αστική τάξη, πιεζόμενη απ’ τον διεθνή ανταγωνισμό και την υφέρπουσα
κρίση του συστήματός της, δεν έχει άλλη επιλογή απ’ το να επιτεθεί κατά μέτωπο
στην εργατική της τάξη και τον γαλλικό λαό. Έχει όμως απέναντί της την πιο πολιτικοποιημένη κοινωνία της Δυτικής
Ευρώπης. Η γαλλική εργατική τάξη και όλα τα καταπιεζόμενα στρώματα, πατώντας
στο πλούσιο αγωνιστικό παρελθόν τους, δίνουν την απάντησή τους. Οι έμπειροι
αγωνιστικά Γάλλοι εργάτες, με αιχμή σ’ αυτή τη φάση τους σιδηροδρομικούς και
τους εργάτες της ενέργειας, προετοιμάζουν νέες απεργίες. Αυτό το εργατικό κίνημα, μαζί με τα «Κίτρινα Γιλέκα» και τη νεολαία,
μπορούν να δώσουν ένα γερό χτύπημα στην κυρίαρχη πολιτική –που είναι πολιτική όλων
των ευρωπαϊκών αστικών τάξεων– και ένα μήνυμα ανάτασης σε όλους τους
ευρωπαϊκούς λαούς.
Σ. Κρόκος
