 |
Από τις πρόσφατες δυναμικές
κινητοποιήσεις για τη σωτηρία
της ΛΑΡΚΟ – που πρέπει να παραμείνει
δημόσια και
να αναπτυχθεί
|
Η
κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προχωράει στη διάλυση και το ξεπούλημα της
βιομηχανίας σιδηρονικελίου ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα Φθιώτιδας. Με τροπολογία που
κατέθεσε, διορίζει ειδικό εκκαθαριστή στην επιχείρηση, με την ευθύνη να
πραγματοποιήσει δύο διαγωνισμούς πώλησης σε 18 μήνες. Διαφορετικά η επιχείρηση
θα εκποιηθεί, με τμηματική πώληση και απόλυση των εργαζομένων.
Η
ΛΑΡΚΟ έχει 1.200 μόνιμους εργαζόμενους και εκατοντάδες σε εργολαβίες. Παράγει το μοναδικό παγκοσμίως μετάλλευμα
του σιδηρονικελίου, που χρησιμοποιείται σε κατασκευές αλουμινίου, σιδήρου κ.λπ.
Έχει δύο ορυχεία σε Εύβοια και Καστοριά. Το ιστορικό της είναι το κλασικό μιας
βιομηχανίας που η αστική τάξη μέσα απ’
τον κρατικό της μηχανισμό την εγκατέλειψε, στο πλαίσιο της πολιτικής της
αποβιομηχάνισης. Είναι χαρακτηριστικό ότι: οι μέτοχοι της ΛΑΡΚΟ είναι το
ΤΑΙΠΕΔ (το επιτελείο του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, δηλαδή) με 52%,
η Εθνική Τράπεζα με 37% και η ΔΕΗ με 11%. Η ΛΑΡΚΟ τα μισά από τα χρέη της (350
εκατομμύρια ευρώ) τα έχει στη ΔΕΗ. Η βιομηχανία, δηλαδή, χρέωνε έναν απ’ τους
επίσημους ιδιοκτήτες της! Τι άλλο δείχνει αυτό από «διαχείριση» με σκοπό την
καταχρέωση και το βούλιαγμα της επιχείρησης;
Στη
ΛΑΡΚΟ επίσης εφαρμόστηκε το μοντέλο των εργολαβιών, με αποτέλεσμα το 30% των
εργαζομένων σε αυτήν να δουλεύει με αυτό το καθεστώς. Δεν υπήρξε ποτέ κανένα σχέδιο για την ανάπτυξη και τον τεχνολογικό
εκσυγχρονισμό της βιομηχανίας.
Η διάλυση και
ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ θα αποτελέσει πλήγμα όχι μόνο για τους εργαζόμενούς
της και την περιφέρεια της Στερεάς Ελλάδας, αλλά για όλη τη χώρα, την οικονομία
της και τον εργαζόμενο λαό. Οι εργάτες και οι κάτοικοι της περιοχής έχουν
ξεκινήσει ήδη αγώνα με απεργίες, πορείες κ.λπ. Ο αγώνας αυτός πρέπει να
γενικευτεί και να πάρει αποφασιστικά χαρακτηριστικά. Να φτάσει μέχρι και τη
δυναμική οργανωμένη επέμβαση για τη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ κάτω από εργατικό
έλεγχο, με ευθύνη των ίδιων των εργαζομένων και των κατοίκων, μέσα από τα
εκλεγμένα τους όργανα. Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι ένα υπέροχο ζωντανό
παράδειγμα για όλη την εργατική τάξη και την υπόθεση της βιομηχανικής
ανασυγκρότησης της χώρας.
Σ. Κρόκος
