Με πρόσχημα την «ασφάλεια» και τη «διευκόλυνση» του πολίτη, οικοδομείται ένα οργουελικό σύστημα ελέγχου, εξάρτησης και απαγορεύσεων
Στόχος της εξουσίας δεν είναι η «ευκολία» και η «ασφάλεια»
των πολιτών, αλλά ο έλεγχος και η επιτήρηση
Από τις 25 Σεπτεμβρίου άρχισε η έκδοση των νέου τύπου ταυτοτήτων, συνοδευόμενη από τις σχετικές τυμπανοκρουσίες, προπαγάνδα και ψέματα. Με βασικό όχημα μια επαρχιώτικη και βλαχοδημαρχίστικη λατρεία κάθε τεχνολογικής «καινοτομίας» και με προμετωπίδα τον «εκσυγχρονισμό», την «ασφάλεια» και την «ευκολία», η κυβέρνηση εισάγει τις ταυτότητες με το τσιπάκι, στο οποίο, βάσει της σχετικής υπουργικής απόφασης, θα περιέχονται αρχικά η φωτογραφία και τα δακτυλικά αποτυπώματα του ατόμου. Στη συνέχεια όμως θα μπορούν να προστίθενται, δυνάμει επόμενων αποφάσεων, όλα τα απαραίτητα στοιχεία για την «ψηφιακή διακυβέρνηση».
Ήδη, μετά από μερικές μέρες ανακοινώθηκε ότι σε αυτές θα ενσωματωθεί και ο «προσωπικός αριθμός του πολίτη». Το ότι η κυβέρνηση έχει κρυφή ατζέντα και προσπαθεί συνειδητά να παραπλανήσει φάνηκε από το προκλητικό ψέμα του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ ότι οι νέες ταυτότητες «δεν θα περιέχουν τσιπάκι», την ίδια στιγμή που το αναφέρει ρητά η υπουργική απόφαση.Οι κατά καιρούς εξαγγελίες και η εν γένει νομοθεσία τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για τον σχεδιασμό και τις προθέσεις τους: Στόχος είναι η διασύνδεση όλων των επιμέρους κρατικών αρχείων σε μια κεντρικά ελεγχόμενη βάση και, επιπλέον, η καταχώριση στη βάση αυτή όσο το δυνατόν περισσότερων πληροφοριών για το κάθε άτομο. Και παράλληλα η μετατροπή της κατ’ επίφαση αυτής «ταυτότητας» σε «κάρτα δικαιωμάτων», δηλαδή, σε κάρτα χωρίς την οποία δεν θα μπορείς να συναλλάσσεσαι και να ασκείς βασικά δικαιώματά σου. Με τον τρόπο αυτό, σε κάθε συναλλαγή σου, τόσο με το κράτος (αστυνομία, εφορία, δημόσιες δομές υγείας, δήμοι κ.λπ.) όσο και με τρίτους (τράπεζες, ιδιωτικές δομές υγείας, ασφαλιστικές εταιρείες κ.λπ.), θα είναι στη διάθεση του αντισυμβαλλόμενου πλήθος πληροφοριών, με βάση τις οποίες θα μπορεί να σου επιβάλλει περιορισμούς, απαγορεύσεις, διαχωρισμούς και διακρίσεις.
Στενά δεμένο με όλα αυτά είναι και το «ψηφιακό ευρώ», για το οποίο μάλιστα θα γίνει σχετική συνάντηση των Ευρωπαίων κεντρικών τραπεζιτών στην Αθήνα στα τέλη Οκτωβρίου. Το «ψηφιακό ευρώ» θα είναι ένα αποκλειστικά ηλεκτρονικό νόμισμα που θα χορηγείται απευθείας στον πολίτη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η ροή του θα ελέγχεται απευθείας από αυτήν, άρα και από τους μηχανισμούς φακελώματος και αστυνόμευσης της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών. Για παράδειγμα, θα σου χορηγείται ένα επίδομα σε ψηφιακό ευρώ, που θα είναι έτσι προγραμματισμένο ώστε να μην μπορεί να καταναλωθεί παρά μόνο σε συγκεκριμένα προϊόντα, υπηρεσίες και αντισυμβαλλόμενους, ή η χρήση του ψηφιακού αυτού νομίσματος θα μπλοκάρεται όταν η πλατφόρμα της ΕΚΤ κρίνει ότι πας να το χρησιμοποιήσεις σε «ανεπίτρεπτους» σκοπούς (π.χ. ενίσχυση «τρομοκρατών»).
Τα επιχειρήματα περί «ασφάλειας», «ευκολίας», «καταπολέμησης του εγκλήματος και της φοροδιαφυγής» είναι τελείως προσχηματικά και σαθρά. Η πράξη έχει αποδείξει ότι όλα τα ψηφιακά συστήματα χακάρονται, υποσκάπτονται, αντιγράφονται κ.λπ. Πλήθος ειδικών έχει περιγράψει με κάθε λεπτομέρεια τον τρόπο με τον οποίο οι νέες «ταυτότητες» μπορούν να υποκλαπούν, αντιγραφούν και κλωνοποιηθούν. Όσο για το έγκλημα και τη φοροδιαφυγή, ξέρουμε ότι ο βασικός φορέας τους, το μεγάλο κεφάλαιο, θα παραμείνει στο απυρόβλητο.
Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε τη διαρκώς αυξανόμενη υποχρεωτική χρήση πλατφορμών για κάθε είδους δραστηριότητα, μέσω των οποίων πολλαπλασιάζεται το ηλεκτρονικό φακέλωμα του πολίτη και η διοίκηση γίνεται τελείως ψυχρή, απρόσωπη, σκληρή και άτεγκτη.
Δεν πρέπει λοιπόν να έχουμε καμία αυταπάτη. Το ντελίριο της «ψηφιακής μετάβασης» έχει ως κεντρικό σκοπό τον ψηφιακό έλεγχο των πολιτών, έτσι ώστε να είναι ανά πάσα στιγμή και σε κάθε τους βήμα επιτηρούμενοι, εκβιαζόμενοι και χειροπόδαρα δεμένοι στο άρμα της κρατικής εξουσίας και των μεγάλων καπιταλιστικών οργανισμών. Επιλέγουμε λοιπόν την ελευθερία μας και αντιστεκόμαστε με όποιον τρόπο μπορούμε, ατομικά και συλλογικά, στο οργουελικό δίχτυ που προσπαθούν να πλέξουν γύρω μας.
Βασίλης Παπανικολάου
