Αγρότες: Μονόδρομος η συμμαχία με την εργατική τάξη

 

Οι αγρότες είναι και πάλι τους δρόμους. Πρέπει να 
κλιμακώσουμε τους αγώνες μας, σε συμμαχία με
τους εργαζόμενους της πόλης

Ο αγροτικός κόσμος είναι εδώ και έναν μήνα περίπου σε κινητοποιήσεις. Είναι συνέχεια των κινητοποιήσεων της περυσινής χρονιάς, αφού τα προβλήματα της αγροτικής παραγωγής όχι μόνο δεν λύθηκαν αλλά μεγάλωσαν. Η συνάντηση της αντιπροσωπείας των αγροτών με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης είχε τα ίδια αποτελέσματα με πέρυσι, «μια κουκιά από λάδι» δηλαδή. Υποσχέσεις για επιστροφή του φόρου από το πετρέλαιο, διατήρηση της τιμής του ρεύματος στα 10 ευρώ ανά κιλοβατώρα, αποζημίωση για τις ζημιές από την κλιματική αλλαγή, με αύξηση όμως των εισφορών στον ΕΛΓΑ (Ελληνικές Γεωργικές Ασφαλίσεις).

Η ρίζα του αγροτικού προβλήματος βρίσκεται στο ότι το κεφάλαιο σήμερα έχει σκοπό να συρρικνώσει την αγροτική παραγωγή. Για να στρέψει την κοινωνία σε χημικά υποκατάστατα τροφών, σε συνθετικά τρόφιμα και άλλα τερατώδη (π.χ. κατανάλωση εντόμων). Είναι η σύγχρονη βαρβαρότητα του κεφαλαίου. 

Η ελληνική αγροτική παραγωγή έχει αφεθεί στη μοίρα της. Οι παραδοσιακές καλλιέργειες που ταιριάζουν με τη φύση και το έδαφος της χώρας έχουν είτε συρρικνωθεί είτε εξαφανιστεί πλήρως. Δεν υπάρχει ουσιαστική επιστημονική στήριξη και η γεωπονική βοήθεια είναι στην ουσία εμπορία φυτοφαρμάκων. Η εγχώρια βιομηχανία λιπασμάτων έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Οι συνεταιρισμοί έχουν απαξιωθεί και ήδη πολλοί λειτουργούν σαν καθαρά ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Σε αυτά πρέπει να προστεθεί η αλματώδης αύξηση στο κόστος του πετρελαίου, των ζωοτροφών, του ηλεκτρικού ρεύματος και της άρδευσης. Η «ψαλίδα» των τιμών στα προϊόντα, χαμηλές για τον παραγωγό αγρότη και υψηλές για τον καταναλωτή εργαζόμενο, ανοίγει όλο και περισσότερο.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση οι αγρότες δεν έχουμε άλλη επιλογή από τη συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα. Με αιτήματα που μας δένουν με τους εργαζόμενους της πόλης, όπως:

- Διατίμηση στις τιμές των προϊόντων από την παραγωγή μέχρι την κατανάλωση, από κοινές επιτροπές αγροτών-εργαζομένων, με περιορισμό των κερδών του εμπορικού, μεταφορικού και βιομηχανικού κεφαλαίου.

-     Οργάνωση συνεταιρισμών με αποφασιστικό ρόλο στην παραγωγή και διακίνηση των προϊόντων κάτω από τον έλεγχο των ίδιων των αγροτών.

-     Σύσταση δημόσιας βιομηχανίας λιπασμάτων.

-     Κρατική επιστημονική-τεχνική στήριξη της παραγωγής.

Η διέξοδος για τον αγροτικό κόσμο βρίσκεται στη συμμαχία με την εργατική τάξη και στην πάλη ενάντια στον κοινό αντίπαλο, το μεγάλο κεφάλαιο και τα εγκληματικά του σχέδια.

 

Χ.Ρ.