 |
|
Οι
εργάτες μπορούν να προστατέψουν την
υγεία τους
και τη ζωή τους μόνο με έναν
δικό τους μηχανισμό,
δηλαδή, άμεσα
υπόλογο στους ίδιους
|
Τα
εργατικά ατυχήματα έχουν αυξηθεί
κατακόρυφα τον τελευταίο καιρό. Για την
πρόληψή τους ο μόνος φορέας που υπάρχει
είναι το Ελληνικό Ινστιτούτο Υγείας
Ασφάλειας Εργαζομένων (ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε.), που
ο σκοπός του είναι να ερευνά τις συνθήκες
των ατυχημάτων και να επεξεργάζεται
μεθόδους πρόληψής τους.
Το
ινστιτούτο αυτό από τη φύση του και τη
δομή του είναι ακατάλληλο να προστατεύσει
τους εργάτες.
Είναι κατ’ αρχήν προϊόν ταξικής
συνεργασίας. Έχει ιδρυθεί με τη συμμετοχή
των ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, δηλαδή
εκπροσώπων εργατών και καπιταλιστών
(βιομηχάνων και μεγαλεμπόρων) μαζί. Δεν
υπόκειται σε κρατικό έλεγχο, παρόλο που
χρηματοδοτείται από κρατικά κονδύλια
(ΛΑΕΚ – Λογαριασμός για την Απασχόληση
και την Επαγγελματική Κατάρτιση). Οι
γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ το έφτιαξαν μαζί
με τους καπιταλιστές για να υποτάξουν
και εδώ τα συμφέροντα των εργατών σε
αυτά των καπιταλιστών. Μόνο
που εδώ πρόκειται για τις ίδιες τις ζωές
των εργατών. Βάζοντας τους καπιταλιστές
να «προστατεύουν» τους εργάτες είναι
σαν να βάζουν τον λύκο να φυλάει τα
πρόβατα.
Το
ινστιτούτο παράλληλα είναι εντελώς
υποβαθμισμένο. Έχει
44 εργαζόμενους όλους κι όλους και ο ΣΕΒ
επιμένει να φύγουν κι άλλοι, όπως και
να κλείσουν παραρτήματα στην επαρχία.
Γιατί επιθυμεί, φυσικά, την πλήρη
ασυδοσία.
Η
βασική αιτία των εργατικών ατυχημάτων
είναι ακριβώς η εργοδοτική ασυδοσία.
Από την παραβίαση των ωραρίων, την
έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας,
γιατί κοστίζουν, έως και την αθρόα χρήση
φτηνής τριτοκοσμικής ανειδίκευτης
εργασίας, που έχει απογειώσει το
φαινόμενο.
Οι
εργάτες δεν μπορούν να αφήνουν την
προστασία τους στους καπιταλιστές. Το
ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε. θα πρέπει να είναι στην
αποκλειστική ευθύνη του οργανωμένου
εργατικού κινήματος, σαν ένας μόνιμος
μηχανισμός ελέγχου των συνθηκών δουλειάς.
Από εκεί και πέρα, σωματεία και ομοσπονδίες
πρέπει να φτιάξουν επιτροπές με τεχνικούς
έμπιστους στους εργάτες, που με επιτόπια
παρουσία και δράση θα ελέγχουν την
τήρηση της εργατικής νομοθεσίας (ωράρια,
μέτρα προστασίας, ύπαρξη απαραίτητων
χαρτιών κ.λπ.). Αυτός είναι ο μοναδικός
δρόμος για την προστασία της ζωής και
της υγείας της εργατικής τάξης.
Σ.
Κρόκος
