Ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος έχει αναλάβει
εργολαβικά την άσκηση τρομοκρατίας εις βάρος
του ελληνικού λαού
|
Ο γνωστός και μη εξαιρετέος
αγριο-μνημονιακός Γιάννης Στουρνάρας, διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος,
κατέθεσε πρόσφατα στη Βουλή έναν «δεκάλογο»
προτάσεων για την ελληνική οικονομία, στο πλαίσιο της ετήσιας έκθεσης της τράπεζας
για τη νομισματική πολιτική.
Στον «δεκάλογο» αυτό, μεταξύ
άλλων:
– Προειδοποιεί με θράσος την
κυβέρνηση να μην ανατρέψει «συμπεφωνημένες (με τους «δανειστές») πολιτικές»,
διατηρώντας έτσι ένα κλίμα απειλής κατά του λαού ακόμα και σε θέματα στα οποία
οι «δανειστές» έχουν ήδη δεχθεί κάποιες μικρές «ανατροπές», όπως η μη περικοπή
των συντάξεων.
– Μιλάει υποκριτικά για
ανάγκη προσέλκυσης ξένων επενδύσεων, όταν ο βασικός λόγος που δεν έρχονται
εύκολα μεγάλες ξένες επενδύσεις στη χώρα είναι η αδιαφορία της ίδιας της εγχώριας αστικής τάξης για σοβαρές
παραγωγικές επενδύσεις.
– Επίσης υποκριτικά μιλάει
για ανάγκη μείωσης του αποθέματος των «κόκκινων» δανείων, εννοώντας φυσικά
πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών, όταν το
βασικό πρόβλημα είναι τα επιχειρηματικά δάνεια (και όχι τα στεγαστικά), και
οι τραπεζίτες δεν έχουν καταθέσει κανένα σοβαρό σχέδιο για αυτά.
– Μιλάει για ενίσχυση της
έρευνας και της καινοτομίας στη λογική ενός «νέου παραγωγικού προτύπου», όταν η
κυρίαρχη πολιτική του ελληνικού καπιταλισμού εδώ και χρόνια είναι η υποβάθμιση της έρευνας και της
τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης, ο παρασιτισμός και η εισαγωγή φθηνού και
άτεχνου εργατικού δυναμικού.
– Ζητάει «διατήρηση της
ευελιξίας της αγοράς εργασίας», δηλαδή, παγίωση
της πρωτοφανούς εργασιακής ζούγκλας που διαμόρφωσαν τα μνημόνια, και που,
σε τελευταία ανάλυση, λειτουργεί ανασταλτικά σε οποιοδήποτε «νέο παραγωγικό
πρότυπο».
– Απαιτεί οι όποιες αυξήσεις
μισθών να μην ξεπεράσουν την αύξηση της παραγωγικότητας, κι αυτό όταν είναι
πασίγνωστο ότι η ισοπέδωση των μισθών με τα μνημόνια συνέβαλε στο να πέσει η παραγωγικότητα στα τάρταρα. Ουσιαστικά εννοεί να μη δοθεί η παραμικρή αύξηση στους
σημερινούς μισθούς πείνας, αφού αυτή τη στιγμή η παραγωγικότητα κινείται με
ρυθμούς της τάξης του 0,3%!
Εν ολίγοις, ο «θεσμικός»
αυτός παράγοντας του ελληνικού (και ευρωπαϊκού) καπιταλισμού εμμένει στη λογική της αγριανθρωπικής
νεοφιλελεύθερης επίθεσης εις βάρος του εργαζόμενου ελληνικού λαού. Οι εργαζόμενοι τού οφείλουν μια απάντηση,
διεκδικώντας αγωνιστικά να ανατραπούν όλα τα μνημονιακά μέτρα και να ανακτηθούν
όλες οι λαϊκές κατακτήσεις–στοιχειώδεις προϋποθέσεις για μια ανθρώπινη ζωή!