 |
Το δημογραφικό πρέπει να μπει στην
προμετωπίδα
της πάλης μας για ένα καλύτερο μέλλον αλλά και
για την ίδια την
επιβίωσή μας ως λαού
|
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της
ΕΛΣΤΑΤ, το 2017 είχαμε 88.553 γεννήσεις – για πρώτη φορά ο αριθμός έπεσε κάτω από
το ψυχολογικό όριο των 90.000 γεννήσεων. Οι θάνατοι αυξήθηκαν κατά 4,8%, με
αποτέλεσμα το ισοζύγιο γεννήσεων/θανάτων στη χώρα μας να φτάνει το –35%, το
χαμηλότερο στη σύγχρονη ιστορία της! Το
ποσοστό γεννήσεων ανά γυναίκα είναι στο 1,35 (στην ουσία είναι πολύ πιο
χαμηλό, αν υπολογίσουμε ότι το 14% των γεννήσεων είναι από αλλοδαπές), όταν το όριο του 2,1 θεωρείται απαραίτητο
για την ύπαρξη σταθερού πληθυσμού.
Ο μέσος όρος γεννήσεων είναι από τους
τελευταίους στην Ευρώπη και συγκρίνεται μόνο με κράτη του πρώην Ανατολικού μπλοκ
με τα πιο χαμηλά εισοδήματα. Σύμφωνα με τη EUROSTAT, τις επόμενες δεκαετίες ο ελληνικός πληθυσμός θα συρρικνωθεί
τουλάχιστον κατά 32%, γεγονός που θεωρείται
δύσκολα αναστρέψιμο και με μεγάλες συνέπειες όσον αφορά την αποβιομηχάνιση της
χώρας, τη μείωση του ΑΕΠ, την απασχόληση και την ανεργία, την «εθνική ασφάλεια»,
τη φτωχοποίηση του πληθυσμού και την κοινωνική σύνθεσή του.
Αυτό που προτείνει η Ευρωπαϊκή Ένωση
για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος ειναι απλά η αύξηση των ορίων
συνταξιοδότησης! Όσο για τους
κυβερνώντες, προπαγανδίζουν ότι με την ελληνοποίηση των μεταναστών θα λυθεί το
πρόβλημα, ενώ ο σκοπός τους είναι η αντικατάσταση του πληθυσμού.
Αυτό που προτείνουμε εμείς είναι
να ακολουθήσουμε, ακόμα και σε αυτό το πολύ βασικό πρόβλημα για την επιβίωση του
λαού μας, τις παραδόσεις μας. Σίγουρα η
οικονομική σταθερότητα και ασφάλεια είναι βασικότατοι παράγοντες. Είναι λάθος
όμως να περιμένουμε να υπάρξουν ιδανικές συνθήκες. Παλεύουμε για να τις
δημιουργήσουμε, αγωνιζόμαστε, απαιτούμε, κατακτούμε και φτιάχνουμε εμείς τις
συνθήκες για να μη χαθεί ο λαός μας με τις τόσο πλούσιες αγωνιστικές
παραδόσεις. Ας μη φοβηθούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των προηγούμενων
γενεών. Η μεγαλύτερη δημογραφική αύξηση έγινε από τις χρονιές 1940 έως 1960, με
αύξηση του ποσοστού γεννήσεων από 85% έως 96%! Μέσα στην καταστροφή, τον πόλεμο
και τη φτώχεια, οι γυναίκες δεν φοβήθηκαν να φέρουν στον κόσμο παιδιά. Τα παιδιά αυτά που αγωνίστηκαν και έφτιαξαν
τη μεταπολεμική Ελλάδα, που ήταν φτωχά σε υλικά αγαθά, αλλά πλούσια σε θάρρος,
δύναμη, ελπίδα και μεγαλωμένα με τις αξίες της αλληλοβοήθειας και του
αγωνιστικού πνεύματος.
Μαρία Καράβολα
