Με
τα μνημονιακά μέτρα, η δαπάνη των ασφαλισμένων για φάρμακα έχει αυξηθεί απ’ το
66% στο 85% της συνολικής και η αντίστοιχη κρατική και εργοδοτική δαπάνη έχει μειωθεί
στο 15% απ’ το 34%. Η συμμετοχή των ασφαλισμένων ανά φάρμακο από 25% έχει
φτάσει πια σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και στο 80%. Όλα αυτά σημαίνουν ότι δισεκατομμύρια
φεύγουν απ’ τις τσέπες μας και καταλήγουν στις φαρμακευτικές βιομηχανίες αλλά
και το ότι η υγεία και η ίαση είναι πλέον θέμα οικονομικής δυνατότητας. Σε αυτή
τη βάση είναι που αναπτύσσονται και τα σκάνδαλα τύπου Novartis.
Το
κεφάλαιο όσο πιο πολλά κέρδη έχει τόσο πιο αδηφάγο και αδίστακτο γίνεται. Και
σ’ αυτή τη λογική εμπλέκονται βέβαια και οι διεφθαρμένοι πολιτικοί του
εκπρόσωποι. Η ουσία όμως βρίσκεται στη φύση της καπιταλιστικής λειτουργίας σ’
αυτόν τον ευαίσθητο για την ίδια τη ζωή τομέα : όποιος έχει μεγαλύτερη
οικονομική δυνατότητα έχει και περισσότερες πιθανότητες για υγεία και μακροζωία.
Σ.Κ.
