Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2019

ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΚΑΙ ΑΠΑΤΗΛΗ Η «ΠΡΑΣΙΝΗ» ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ


Από παλαιότερες κινητοποιήσεις ενάντια στην καύση σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ
 στον Βόλο. Η νέα κυβέρνηση θέλει να γεμίσει τη χώρα με εργοστάσια 
σκουπιδιών, αφού τα θεωρεί επιτομή της «πράσινης ανάπτυξης»!
Φειδωλή μεν, αποκαλυπτική δε ήταν η Άνγκελα Μέρκελ στις δηλώσεις της για την κυβέρνηση Μητσοτάκη και τις «κοινές τους αντιλήψεις»: «Η νέα ελληνική κυβέρνηση θα υλοποιήσει την ατζέντα των ιδιωτικοποιήσεων πολύ πιο γρήγορα, που σημαίνει ότι ανοίγονται επενδυτικές ευκαιρίες και για γερμανικές επιχειρήσεις». Για να είμαστε σαφείς, μιλάει για «πράσινες» επενδύσεις,  για «επενδύσεις που θα είναι φιλικές προς το περιβάλλον», όπως τόνισε ο κ. Μητσοτάκης. Και για να είμαστε ακόμη πιο σαφείς, ας δούμε τι έχει στο μυαλό του ο κ. Μητσοτάκης.

1) Με τη στήριξη της κυβέρνησης, ο όμιλος «Μυτιληναίος» ξεκίνησε την κατασκευή εργοστασίου ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο, το οποίο χαρακτηρίστηκε από τον πρωθυπουργό «ήπια γέφυρα μετάβασης στην εποχή της πράσινης ενέργειας». Ερευνητές από το αμερικανικό Πανεπιστήμιο Cornell υποστηρίζουν ότι η αντικατάσταση του άνθρακα και της βενζίνης από φυσικό αέριο δεν βελτιώνει το αποτύπωμα των αερίων στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αντίθετα, όταν καίγεται για παραγωγή ενέργειας το φυσικό αέριο μπορεί να παράγει πολύ λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα, όμως οι εκπομπές/διαρροές μεθανίου (το οποίο είναι πολύ πιο ισχυρό αέριο θερμοκηπίου) που προκύπτουν σε μερικές περιπτώσεις είναι 9.000 φορές υψηλότερες!
2) Ετοιμάζονται να γεμίσουν τη χώρα με εργοστάσια καύσης σκουπιδιών! Μια «πράσινη» επένδυση που θα χρησιμοποιεί ως καύσιμο υλικό το SRF/RTF (σκουπίδια από τα οποία έχουν αφαιρεθεί στοιχειωδώς τα μέταλλα και έχουν αφυδατωθεί ώστε να μπορούν να καούν). Η καύση του RTF είναι εξαιρετικά ρυπογόνα, απελευθερώνει διοξίνες, φουράνια, αιωρούμενα σωματίδια που περιέχουν βαρέα μέταλλα, τα οποία προκαλούν καρκίνο και σοβαρά προβλήματα στο νευρικό, αναπνευστικό και καρδιαγγειακό σύστημα. Το 30%-35% μετά την καύση μετατρέπεται σε τοξική τέφρα, από την οποία, όπου και να θαφτεί, και σε απόσταση χιλιομέτρων, το υπέδαφος και ο υδροφόρος ορίζοντας θα είναι δηλητηριασμένα και ακατάλληλα για τους κατοίκους της περιοχής. Η ετήσια παραγωγή σκουπιδιών στην Ελλάδα είναι 5,5 εκατ. τόνοι. Το εργοστάσιο καύσης που σχεδιάζεται στον Βόλο (ENGAL) θα καίει 7 εκατ. τόνους, που θα εισάγει από Ιταλία. Η ιταλική κυβέρνηση θα επιδοτεί με 80 ευρώ τον τόνο για να τα ξεφορτωθεί. Το ίδιο θα ισχύει για όλα τα εργοστάσια καύσης! Τα εργοστάσια καύσης σκουπιδιών όχι μόνο δεν παράγουν «πράσινη» ενέργεια, τουναντίον παράγουν θάνατο για το περιβάλλον και την υγεία μας – και πολύ χρήμα για τον εργολάβο εργοστασιάρχη.
3) Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και η σχεδιαζόμενη «απολιγνιτοποίηση» της ΔΕΗ, η υποκατάσταση του εγχώριου λιγνίτη με εισαγόμενο φυσικό αέριο ή RTF ή φωτοβολταϊκά ή συνδυασμό όλων αυτών. Αν τώρα μιλάμε για ενεργειακή φτώχεια, για τι ποσοστό ενεργειακής φτώχειας θα μιλάμε μετά την απολιγνιτοποίηση-ιδιωτικοποίηση της παραγωγής ενέργειας, με τις κοστοβόρες ΑΠΕ, με το κόστος των άλλων καυσίμων, με τις οικονομικές και εργασιακές επιπτώσεις στις τοπικές κοινωνίες γύρω από τις μονάδες της ΔΕΗ;
Από την άλλη, υπάρχει τόση αναλγησία, που ετοιμάζονται να αυξήσουν τα τέλη κυκλοφορίας για τους κατόχους παλαιών «ρυπογόνων» αυτοκινήτων από το 2021, αδιαφορώντας αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα αγοράς καινούργιου αυτοκινήτου.
Ο λόγος που τα αρπακτικά της ιδιωτικής παραγωγής ενέργειας επιθυμούν διακαώς να χαρακτηριστεί «πράσινη» η ενέργεια που παράγουν είναι γιατί η κυβέρνηση θα επιδοτεί την «πράσινη» ενέργεια με 87 ευρώ τη μεγαβατώρα. Θα μας πουλάνε πράσινα φούμαρα και θα βγάζουν τεράστια κέρδη από κρατικές επιδοτήσεις, δηλαδή από την τσέπη μας!
Όταν ο σχεδιασμός της παραγωγής ενέργειας γίνεται με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου, το μόνο που διασφαλίζεται είναι αυτή η κερδοφορία! H μόνη απάντηση στην «πράσινη» ενεργειακή φρενίτιδα κυβέρνησης και καπιταλιστών είναι: Δημοτική ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων, με ανακύκλωση στην πηγή, υπό εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Όχι στην απολιγνιτοποίηση-ιδιωτικοποίηση-διάλυση της ΔΕΗ, όχι στις ιδιωτικές ψευδεπίγραφες ΑΠΕ που ζημιώνουν και την τσέπη μας και το περιβάλλον. Μόνο με την κοινωνικοποίηση των ενεργειακών πόρων, με κεντρικό σχέδιο εκμετάλλευσης όλων των πηγών ενέργειας βάσει των πραγματικών κοινωνικών αναγκών, διασφαλίζεται φθηνή ενέργεια για τους πολίτες, θέσεις εργασίας και προστασία του περιβάλλοντος!

Όλγα Στεφανίδου