 |
Υψηλή η ζήτηση στην Ελλάδα για παπάδες, χαμηλή ή
ανύπαρκτη
για επιστήμονες και επαγγέλματα του παραγωγικού τομέα
|
Μια μεγάλη έρευνα που
διεξήχθη από το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού, με την
υποστήριξη του αρμόδιου κέντρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επαγγελματική
εκπαίδευση (Cedefop), κατέληξε σε μια λίστα 10
επαγγελμάτων που αυτή τη στιγμή θεωρούνται τα πιο «δυναμικά» στην Ελλάδα. Και
αυτά είναι: καλλιεργητές «προσανατολισμένοι στην αγορά», σχεδιαστές και
αναλυτές λογισμικού και εφαρμογών, σεκιουριτάδες, οδηγοί, υπάλληλοι γενικών
καθηκόντων, μάγειροι, επαγγελματίες του κοινωνικού και θρησκευτικού (!) τομέα,
υπάλληλοι καταγραφής υλικών και υπηρεσιών μεταφορών, επισκευαστές μηχανημάτων
και, τέλος, αρχιτέκτονες-τοπογράφοι. Επίσης, ως πιο «δυναμικοί» κλάδοι της
ελληνικής οικονομίας αναδείχθηκαν οι εξής: εστίαση, παροχή υπηρεσιών,
λιανεμπόριο, ξενοδοχεία, συν ένα κομμάτι της γεωργίας.
Οι λίστες αυτές είναι άκρως αποκαλυπτικές για το αδιέξοδο
στο οποίο έχει οδηγήσει την ελληνική οικονομία και αγορά εργασίας το παρασιτικό
μοντέλο της εγχώριας αστικής τάξης.
Το οποίο όχι μόνο δεν άλλαξε με την κρίση και τα μνημόνια, αλλά έγινε ακόμα πιο
παρασιτικό, ακόμα πιο τριτοκοσμικό. Από τη λίστα των πιο «δυναμικών»
επαγγελμάτων, 8 στα 10 είναι μέσης,
χαμηλής ή και πολύ χαμηλής ειδίκευσης. Ενώ από τους πιο «δυναμικούς»
κλάδους, οι 4 στους 5 δεν ανήκουν στην
παραγωγή!
Χωρίς διάθεση υποτίμησης
κανενός επαγγέλματος, καταλαβαίνουμε πόσο μέλλον έχει μια οικονομία όπου από τα
πιο περιζήτητα επαγγέλματα είναι του υπαλλήλου γενικών καθηκόντων, του μάγειρα
ή του ιερέα! Την ίδια στιγμή, η νεολαία
της χώρας βιώνει μια ασφυκτική πίεση, από το δημοτικό έως και τα…
μεταπτυχιακά, να αποδείξει ότι είναι «ανταγωνιστική»… για μια αγορά εργασίας η
οποία επί της ουσίας ζητάει κυρίως σύγχρονους «χαμάληδες» των 600 ευρώ!
Πάντως, άλλη έρευνα του Cedefop δείχνει
ότι μέχρι το 2030 πιθανώς θα υπάρξει ανοδική ζήτηση στην Ελλάδα και για
ορισμένα επιστημονικά-εξειδικευμένα επαγγέλματα, όπως επαγγελματίες υγείας,
εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών. Ωστόσο, και σε
αυτή την έρευνα κυριαρχούν τα επαγγέλματα που
δεν σχετίζονται άμεσα με την παραγωγή (πωλήσεις, παροχή υπηρεσιών,
τουρισμός κ.λπ.).
Από αυτό το πολύπλευρο οικονομικό-εργασιακό-κοινωνικό
αδιέξοδο τη χώρα δεν μπορεί να τη βγάλει ο παρηκμασμένος εγχώριος αστισμός. Για
μια άλλη προοπτική, απαιτείται η αναζωογόνηση και οργάνωση της εργατικής μας
τάξης, και η συμμαχία της με τη νεολαία και το εξαιρετικό επιστημονικό δυναμικό
της χώρας.
Πάρις Δάγλας
