 |
«Η Χιλή ξύπνησε»,
φωνάζουν οι διαδηλωτές. Οι λαοί και οι εργατικές τάξεις
αφυπνίζονται ενάντια
στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Θ’ ακολουθήσουν
κι άλλες εξεγέρσεις, σε όλες
τις ηπείρους.
|
Οι
οικονομικές κρίσεις γεννάνε επαναστάσεις και πολέμους, συνέπεια της
φτωχοποίησης των λαών από τη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια. Η είσοδος
του ΔΝΤ, για μια ακόμη φορά, σε μια σειρά κράτη της Λατινικής Αμερικής,
επιδείνωσε την ήδη άθλια οικονομική κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων, με μείωση
μισθών, αύξηση των τιμών των προϊόντων, απολύσεις εργαζομένων, αύξηση φόρων και
ψήφιση νομοθετημάτων για την καταστολή απεργιών.
Τον
περασμένο Φλεβάρη, εξεγέρθηκε ο λαός της Αϊτής,
με 78% κάτω από το όριο της απόλυτης φτώχειας. Σε 9,6 εκατ. πληθυσμό, το 44%
είναι μικρότεροι από 18 ετών, εκ των οποίων το 40% ζει σε καθεστώς απόλυτης
φτώχειας. Η Δύση κωφεύει, μετέχοντας
στην άγρια εκμετάλλευση του πλούτου της χώρας, ενώ αναγνωρίζει τον πρόεδρο της
χώρας Jovenel Moise, που εμπλέκεται σε υπεξαίρεση δισεκατομμυρίων, τα
οποία είχαν δοθεί στη χώρα ως βοήθεια. Η εξέγερση, με 52 νεκρούς, συνεχίζεται
μέχρι σήμερα, με συγκρούσεις με τον στρατό.
Στο
Εκουαδόρ, την 1η Οκτώβρη η
κυβέρνηση του Λένιν Μορένο ανακοινώνει μια σειρά αντιλαϊκά μέτρα κατ’ απαίτηση
του ΔΝΤ, για να μπορέσει η χώρα να δανειστεί. Ψηφίζει αντεργατικά μέτρα και υπερδιπλασιάζει
την τιμή της βενζίνης, κάτι που οδηγεί σε αυξήσεις σε όλα τα προϊόντα και στα
εισιτήρια της συγκοινωνίας. Οι εργαζόμενοι προχωρούν σε πανεθνική απεργία στις 3
Οκτώβρη. Ο Μορένο κηρύσσει τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Οι εργάτες
της συνομοσπονδίας ιθαγενών εθνοτήτων του Εκουαδόρ (CONAIE)
ηγούνται των κινητοποιήσεων, μαζί με καθηγητές, φοιτητές και αγρότες. Μέχρι τις
10 του Οκτώβρη, έχουμε 4 νεκρούς, 554 τραυματίες από σφαίρες και πάνω από 10.000
συλληφθέντες. Ο στρατός ενώνεται με τους
απεργούς αναγκάζοντας την «κεντροαριστερή» αστική κυβέρνηση να εγκαταλείψει την
πρωτεύουσα Κίτο και να αναδιπλωθεί. Η
εξέγερση συνεχίζεται μέχρι σήμερα, απαιτώντας να εφαρμοστεί η πρόταση της Λαϊκής
Βουλής των Λαών του Εκουαδόρ: αύξηση φόρου 4% στους 270 πιο πλούσιους
ομίλους της χώρας, φόρο 5% στην κληρονομιά των μεγάλων οικονομικών εταιρειών, μείωση
του ΦΠΑ στο 10% από 12% και αναθεώρηση των συμβάσεων παροχής ενέργειας στις
ιδιωτικές εταιρείες, ώστε να φύγει το ΔΝΤ.
Στα
μέσα του Οκτώβρη, η σειρά της Χιλής.
Με αφορμή την αύξηση των εισιτηρίων στη συγκοινωνία, οι σπουδαστές κατεβαίνουν
στους δρόμους. Η άγρια καταστολή βγάζει
στον αγώνα τους λιμενεργάτες και τους εργάτες των ορυχείων. Ο στρατός ρίχνει στο ψαχνό. Οι διαδηλωτές
αυξάνονται, βάζουν φωτιά σε καταστήματα αμερικανικών εταιρειών και οι μάχες
εξαπλώνονται και σε άλλες πόλεις, Βαλπαραΐσο, Κονσεψιόν, Βίνια δελ Μαρ. Παρά τη δημόσια συγγνώμη του Πινιέρα και
την απόσυρση της αύξησης, οι διαδηλώσεις και οι συγκρούσεις στους δρόμους συνεχίζονται,
με πάνω από 25 νεκρούς, 2.500 τραυματίες, 9.000 συλληφθέντες και βιασμούς
γυναικών από τον στρατό. Έχουν ξυπνήσει οι μνήμες του ηρωικού λαού της Χιλής. Οι
εξεγερμένοι και τα συνδικάτα της χώρας, που ηγούνται των κινητοποιήσεων,
απορρίπτουν τα ψίχουλα της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης του Πινιέρα, απαιτώντας
την παραίτησή του και την ανατροπή του μοντέλου που κληρονομήθηκε από τη
δικτατορία Πινοτσέτ. Ανάμεσα στα αιτήματα ξεχωρίζουν: νέο Σύνταγμα, σεβασμός
των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναγνώριση συνδικαλιστικών ελευθεριών, μείωση του
ωραρίου εργασίας, κοινωνικά δικαιώματα σε υγεία, εκπαίδευση και στέγαση (τώρα
είναι όλα ιδιωτικά), καθώς και ελάχιστος μισθός 500.000 πέσος (από 301.000).
Μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις
εξελίσσονται στην Ουρουγουάη, τον Παναμά, την Κολομβία, την Ονδούρα, αλλά και
εκτός Λατινικής Αμερικής, στον Λίβανο και στο Ιράκ.
Σε
ολόκληρο τον πλανήτη, η συνεχιζόμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική των αστικών
κομμάτων μεγάλωσε την ψαλίδα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, αύξησε τη διαφθορά,
την αδικία, την ατιμωρησία. Αύξησε
την αγανάκτηση των εκμεταλλευόμενων στρωμάτων. Σίγουρα οι εξεγέρσεις αυτές θα επιβάλλουν κάποιες παραχωρήσεις υπέρ των
φτωχών στρωμάτων. Είναι επιτακτική ανάγκη το χτίσιμο ενός επαναστατικού
κόμματος, που θα μπορούσε να ηγηθεί όλης αυτής της αγανάκτησης για την αδικία
και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ανατρέποντας αυτό το σάπιο
καπιταλιστικό σύστημα. Οι εξεγέρσεις σε όλο τον κόσμο θα συνεχιστούν. Ο συσχετισμός
των δυνάμεων αρχίζει να γέρνει προς τη μεριά της εργατικής τάξης.
Χρήστος Χατζής
