- Ηκυβέρνηση φοβάται τον λαό Να επιβεβαιώσουμε τον φόβο της! (σελ.1)
- σχόλια (σελ.2)
- Το Ελληνικό και η ανυπαρξία επενδύσεων (σελ.3)
- Στην ακί του στοχάστρου ΒΟΛΗ ΚΑΤΑ ΒΟΛΗ (σελ.4)
- Το αστικό καθεστώς ποινικοποιεί τον ριζοσπαστισμό (σελ.5)
- Στα χνάρια των Αρχειομαρξιστών (σελ.5)
- Ε.Ε. - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΦΕΡΝΟΥΝ «ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ», ΔΗΛΑΔΗ ΜΕΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ (σελ.6)
- Η υγεία είναι κοινωνικό δικαίωμα και όχι εμπόριο (σελ.6)
- Η Πέτσινη... λίστα των διαπλεκόμενων μέσων ενημέρωσης (σελ.6)
- ΔΙΕΘΝΗ ΝΕΑ (σελ.7)
- Παρατηρήσεις πάνω στην επιδημία και την καραντίνα (σελ.7)
- Ο ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ (σελ.7)
- ΤΟ ΝΑΥΠΗΓΕΙΟ ΤΗΣ ΣΥΡΟΥ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ (σελ.8)
- Για τη μετατροπή της Αγια-Σοφιάς σε τζαμί (σελ.8)
- Συντάξεις Η παγίδα στα αναδρομικά (σελ.8)
- Μια ματιά στην ταξική πάλη και το θέμα της ηγεσίας (σελ.8)
- Πως μιλούσε μια πραγματική εργατική ηγεσία (σελ.9)
- Τι εξυπηρετεί η ανεξέλεγκτη επέκταση των ΑΠΕ (σελ.9)
- «ΑΡΙΣΤΕΙΑ» ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΙΣΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΦΡΑΓΜΟΙ (σελ.9)
- ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΙΟΥΝΙΟΣ 2020 (σελ.10)
- «Κοινωνικά δίκτυα», αντιπληροφόρηση και λογοκρισία (σελ.10)
- Η Cosco και το λιμάνι του Πειραιά (σελ.10)
- Ανταπόκριση από τη Μεσσηνία (σελ.10)
- Αποσπάσματα από το έργο ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ των Μπουχάριν-Πρεομπραζένσκυ (σελ.11)
- Η ύπουλη μεθόδευση ιδιωτικοποίησης του νερού (σελ.12)
- Απολύσεις και ελαστική εργασία στην Ευρώπη (σελ.12)
- Η Κεραμέως χτυπάει τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς (σελ.12)
Δευτέρα 10 Αυγούστου 2020
Ευρετήριο Σοσιαλιστικής Προοπτικής Ιουλίου-Αυγούστου 2020
Σοσιαλιστική Προοπτική Ιούλιος-Αύγουστος 2020
Η κυβέρνηση φοβάται τον λαό Να επιβεβαιώσουμε τον φόβο της!
Η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη χτυπάει το στοιχειώδες δημοκρατικό δικαίωμα της διαδήλωσης γιατί φοβάται ότι η πολιτική της θα προκαλέσει όχι μόνο μαχητικές διαδηλώσεις αλλά ακόμα και εξεγέρσεις. Να μη φορτωθούμε πάλι εμείς οι εργαζόμενοι και οι φτωχοί την κρίση του συστήματός τους. Να επιβεβαιώσουμε τους φόβους τους προετοιμάζοντας νέους αποφασιστικούς αγώνες! Είναι πιο αδύναμοι απ’ όσο φαίνονται.
Το σχέδιο της κυβέρνησης για έξοδο από την κρίση συνίσταται στην αναπαλαίωση του οικονομικού μοντέλου που οδήγησε στη χρεοκοπία του 2010: «φούσκες» με δημόσιο χρήμα σε μη παραγωγικούς τομείς, «απορρύθμιση» εργασιακών σχέσεων, ιδιωτικοποιήσεις, ακόμα μεγαλύτερη εξάρτηση από τους ξένους «δανειστές».
Αποσπάσματα από το έργο ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ των Μπουχάριν-Πρεομπραζένσκυ
Στην Ιστορική μας Στήλη αυτού του μήνα δημοσιεύουμε αποσπάσματα από το κλασικό μαρξιστικό έργο «Το Αλφάβητο του Κομμουνισμού» που περιγράφουν γενικά τη λειτουργία της κομμουνιστικής κοινωνίας. Το «Αλφάβητο του Κομμουνισμού», των Νικολάι Μπουχάριν και Ευγένιου Πρεομπραζένσκυ, ήταν το σημαντικότερο εκλαϊκευτικό έργο που βγήκε στην πιο κρίσιμη περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου, συγκεκριμένα το 1920, και έπαιξε σπουδαίο ρόλο στη διάδοση των βασικών κομμουνιστικών αρχών στους Ρώσους εργάτες, αγρότες και φαντάρους και στη στερέωση της πίστης σε αυτές.
Χαρακτηριστικά του κομμουνιστικού συστήματος
Μια από τις πρώτες εκδόσεις του «Αλφάβητου» |
Τετάρτη 5 Αυγούστου 2020
ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΙΟΥΝΙΟΣ 2020
1 Ιουνίου: Οι εκπαιδευτικοί δημόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης κατέβηκαν για μία ακόμα φορά σε κινητοποίηση ενάντια στο αντιεκπαιδευτικό έκτρωμα του υπουργείου Παιδείας. Έγιναν πορείες σε πολλές πόλεις της χώρας. Στις 9 του μήνα κατέβηκαν σε 24ωρη πανελλαδική απεργία, στις 10 του μήνα σε απογευματινές κινητοποιήσεις και στις 11 του μήνα, ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου, σε στάση εργασίας και συγκέντρωση έξω από τη Βουλή.
● Οι εργαζόμενοι
της ΛΑΡΚΟ,
στο πλαίσιο του αγώνα τους ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης για διάλυση της
επιχείρησης, κατέλαβαν το κτίριο της Περιφέρειας Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας στη
Λαμία. Σις 13 του μήνα πραγματοποίησαν συλλαλητήριο στην Αθήνα, στην πλατεία
Συντάγματος.
Τι εξυπηρετεί η ανεξέλεγκτη επέκταση των ΑΠΕ
Το τι σημαίνει
πρακτικά η απολιγνιτοποίηση και η ανεξέλεγκτη εγκατάσταση ανεμογεννητριών θα το διαπιστώσουμε σύντομα και στην τσέπη μας |
Η ύπουλη μεθόδευση ιδιωτικοποίησης του νερού
Η είσοδος εργολάβων
στο τεράστιο δίκτυο της ΕΥΔΑΠ αποτελεί ευθεία απειλή για το νερό και την υγεία του λαού |
Η Κεραμέως χτυπάει τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς
Η κυρία αυτή είναι
υπηρέτης των πιο αδίστακτων συμφερόντων στον χώρο της παιδείας και των πλέον αντεργατικών επιδιώξεων |
Η κυβέρνηση φοβάται τον λαό Να επιβεβαιώσουμε τον φόβο της!
Η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη χτυπάει το στοιχειώδες δημοκρατικό δικαίωμα της διαδήλωσης γιατί φοβάται ότι η πολιτική της θα προκαλέσει όχι μόνο μαχητικές διαδηλώσεις αλλά ακόμα και εξεγέρσεις. Να μη φορτωθούμε πάλι εμείς οι εργαζόμενοι και οι φτωχοί την κρίση του συστήματός τους. Να επιβεβαιώσουμε τους φόβους τους προετοιμάζοντας νέους αποφασιστικούς αγώνες! Είναι πιο αδύναμοι απ’ όσο φαίνονται.
Το σχέδιο της κυβέρνησης για έξοδο από
την κρίση συνίσταται στην αναπαλαίωση του οικονομικού μοντέλου που οδήγησε στη
χρεοκοπία του 2010: «φούσκες» με δημόσιο χρήμα σε μη παραγωγικούς τομείς,
«απορρύθμιση» εργασιακών σχέσεων, ιδιωτικοποιήσεις, ακόμα μεγαλύτερη εξάρτηση
από τους ξένους «δανειστές».
Στην ακί του στοχάστρου ΒΟΛΗ ΚΑΤΑ ΒΟΛΗ
Του Γιάννη
Βερούχη (1931-2010)
Η λογική μας
περί ιδιοκτησίας και η λογική τους
● Με αφορμή την
μεταφορά κεφαλαίων της «GOOD YEAR» και τον εκβιασμό του Κόκκαλη για
την μεταφορά της «Ιντρακόμ» στη Ρουμανία, σύσσωμη η αστική τάξη ξεφωνίζει
ομαδικά, περί του εθνικού κινδύνου της αποβιομηχάνισης κλπ κλπ. Και
«αγανακτισμένη» ζητάει, βάσει των «ιερών αρχών του κόστους παραγωγής», φθηνότερα
μεροκάματα, νέες φοροαπαλλαγές και νέα δικαιώματα λεηλασίας του δημόσιου τομέα.
Για μια ακόμα φορά, όμως, οι καπιταλιστές αποδεικνύονται και σ’ αυτό το ζήτημα κοινοί ψεύτες και υποκριτές, διότι οι αποχωρήσεις αυτών των κεφαλαίων είναι κάτι το ελάχιστο μπροστά στην αλματώδη αύξηση των επενδύσεων κεφαλαίων στην Ελλάδα, που μόνο μέσα στον τελευταίο χρόνο σχεδόν τριπλασιάστηκαν.
ΔΙΕΘΝΗ ΝΕΑ
ΗΠΑ: Η εξέγερση για τη ρατσιστική δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ από την αστυνομία συνοδεύεται και από άνοδο των εργατικών και λαϊκών διεκδικήσεων στη χώρα. Βασικός πυροδότης όλων αυτών των εξελίξεων είναι η ραγδαία αύξηση των απολύσεων και της ανεργίας στο πλαίσιο του «λοκντάουν» για την επιδημία. Σε όλες τις διαδηλώσεις εμφανίζονται και αιτήματα εργασιακά, εκπαιδευτικά, υπέρ της δημόσιας υγείας και ασφάλισης κ.ά. Στις 22 Ιουνίου ξεκίνησαν απεργιακές κινητοποιήσεις οι 4.300 εργάτες ενός μεγάλου ναυπηγείου στο Πόρτλαντ του Μέιν, διεκδικώντας νέα συλλογική σύμβαση με αυξήσεις καθώς και την ικανοποίηση ασφαλιστικών και εργασιακών αιτημάτων τους.
«ΑΡΙΣΤΕΙΑ» ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΙΣΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΦΡΑΓΜΟΙ
Αυτοί που μιλούν για «αριστεία» έχουν καταδικάσει τα
παιδιά της εργατικής τάξης και των μικρομεσαίων σε ανεργία ή ετεροαπασχόληση
Μέχρι στιγμής, η κυβέρνηση, για να πετύχει ακριβώς αυτούς τους στόχους, έχει ψηφίσει: την αξιολόγηση των πανεπιστημίων και τη σύνδεσή της με την κρατική χρηματοδότηση, που θα τα οδηγήσει σε οικονομικό μαρασμό, την εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων με δημοσιοποίηση των εκπαιδευτικών «αποτελεσμάτων» τους (μελλοντικά θα συνδεθεί και αυτή με την κρατική χρηματοδότηση), την εντατικοποίηση των εξετάσεων, την αύξηση των πρότυπων σχολείων κ.ά., ενώ ετοιμάζουν μέτρα για έδρες στα πανεπιστήμια που θα χρηματοδοτούνται από ιδιώτες-επιχειρήσεις, πέρασμα λειτουργιών των σχολείων στους δήμους, ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών, επαναφορά επιθεωρητισμού κ.λπ.Η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί βαθιές αντιδραστικές αλλαγές στον χώρο της εκπαίδευσης. Όλα τα νομοθετήματά της (αυτά που ήδη ψήφισε, αλλά και αυτά που προωθεί) διαπνέονται από το αντιδραστικό νεοφιλελεύθερο ιδεολόγημα της «αριστείας», η οποία συνδέεται άμεσα με την πιο σκληρή αξιολόγηση (μαθητών, σχολικών μονάδων, πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, εκπαιδευτικών). «Αριστεία» και αξιολόγηση άλλωστε αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και οδηγούν στην κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, στην έμμεση ή άμεση ιδιωτικοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης, στο χτύπημα των μορφωτικών δικαιωμάτων ιδιαίτερα των παιδιών των λαϊκών οικογενειών, στην όξυνση των ταξικών φραγμών.
ΤΟ ΝΑΥΠΗΓΕΙΟ ΤΗΣ ΣΥΡΟΥ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ
Μόνο με ισχυρή και
οργανωμένη την εργατική τάξη μπορεί να προωθηθεί πραγματικά η παραγωγική
ανασυγκρότηση της χώρας
Η
ιστορία του ναυπηγείου στο Νεώριο της Σύρου ξεκινάει το 1861. Είναι ένα από τα
πιο παλιά μηχανουργεία της Ελλάδας. Ήταν και εξακολουθεί να είναι μια
βιομηχανία ζωτικής σημασίας για το νησί της Σύρου, λόγω των θέσεων εργασίας που
δημιουργεί επάνω στο νησί και για τα οικονομικά οφέλη και τις υπηρεσίες που
προσφέρει στη Συριανή κοινωνία.
Όλα αυτά τα χρόνια το ναυπηγείο της Σύρου πέρασε από πολλές φάσεις ακμής και παρακμής. Το 1979 εγκαταλείπεται από τους αδερφούς Γουλανδρή καταχρεωμένο και περνάει στα χέρια των τραπεζών και του δημοσίου. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη το απαξιώνει και το 1992 το κλείνει, στο πλαίσιο της πολιτικής της των ιδιωτικοποιήσεων. Το 1994 καταλήγει στα χέρια του εφοπλιστή Ταβουλάρη, ο οποίος παραλαμβάνει ένα ναυπηγείο έτοιμο προς λειτουργία, με τα μηχανήματα σε ετοιμότητα, με αποθήκες γεμάτες υλικά και εργαζόμενους με τεχνογνωσία χρόνων,για να το παραδώσει τελευταία κουφάρι, και βέβαια για άλλη μια φορά βουτηγμένο στα χρέη. Χρέη που, στο πλαίσιο του σχεδίου «εξυγίανσης» –προϋπόθεση για να αγοραστεί από την αμερικανικών συμφερόντων Onex Shipyards–, ο δήμος, η εταιρεία ύδρευσης της Σύρου, τα «Νομικά Πρόσωπα» του δήμου συναινούν σε ένα γενναίο κούρεμά τους, που φτάνει στο 85% των οφειλών του Ταβουλάρη προς τον δήμο, επιβαρύνοντας όλη την κοινωνία του νησιού.
Ε.Ε.-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΦΕΡΝΟΥΝ «ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ», ΔΗΛΑΔΗ ΝΕΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ
Η
κυβέρνηση θεωρεί «ανάκαμψη» το ξεπούλημα των στρατηγικών επιχειρήσεων και να
γεμίσουν τα βουνά με… γερμανικές ανεμογεννήτριες
Η
επιτάχυνση της ήδη επερχόμενης οικονομικής κρίσης λόγω της εξάπλωσης του Covid-19 έφερε τις οικονομίες των κρατών σε παγκόσμιο
επίπεδο στο χείλος της καταστροφής. Στην ήδη πληγείσα οικονομικά από την κρίση
του 2008 Ευρώπη, και περισσότερο σε
χώρες όπως η αποβιομηχανοποιημένη Ελλάδα, που στηρίζονται αποκλειστικά στον
τουρισμό, το χτύπημα ήταν μεγάλο.
Η μόνη λύση που βλέπουν τα αστικά επιτελεία για να σώσουν το καπιταλιστικό τους σύστημα είναι να ρίξουν άφθονο χρήμα στην αγορά για να κινηθεί η οικονομία. Έτσι, Γαλλία και Γερμανία αποφάσισαν να προτείνουν την παροχή ζεστού χρήματος, 750 δις, στην ευρωπαϊκή αγορά. Ένα μέρος υπό τη μορφή επιχορηγήσεων και ένα μέρος υπό τη μορφή δανείων. Ολλανδία, Σουηδία, Δανία και Αυστρία αντέδρασαν στο να δοθούν αυτά τα χρήματα χωρίς κάποια μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα ως αντάλλαγμα, ειδικά στον «αμαρτωλό» Νότο.