
Βραζιλία:
Ταυτόχρονα με την έναρξη του Κόπα Αμέρικα, στις 14 Ιουνίου, οι εργαζόμενοι της χώρας κατέβηκαν στους δρόμους στο
πλαίσιο γενικής απεργίας που είχε
προκηρυχθεί. Στο στόχαστρο βρέθηκαν τα αντι-ασφαλιστικά μέτρα της κυβέρνησης
του ακροδεξιού Μπολσονάρο (αύξηση ηλικίας συνταξιοδότησης), καθώς και οι
πρωτοφανείς περικοπές δαπανών στην εκπαίδευση. Μαζικές συγκεντρώσεις
πραγματοποιήθηκαν σε πολλές πόλεις.
Νότια Κορέα: Σε
24ωρη απεργία κατέβηκαν οι εργάτες
γερανών στις 4 Ιουνίου,
διεκδικώντας αυξήσεις 7% και αυστηρότερα μέτρα ασφαλείας, καθώς τα εργατικά
«ατυχήματα» έχουν αυξηθεί. Δεκάδες χιλιάδες ελαστικοί εργαζόμενοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα κατέβηκαν σε
δυναμική απεργία στις 3 Ιουλίου.
Απαιτούν να τους αναγνωριστούν τα ίδια δικαιώματα με τους μόνιμους εργαζομένους
στο δημόσιο. Μεταξύ αυτών που κινητοποιούνται είναι βοηθητικοί εργαζόμενοι στα σχολεία,
συμβασιούχοι δημοτικοί υπάλληλοι και εργαζόμενοι στα διόδια. Η σχετική
διαδήλωση στη Σεούλ είχε 50.000 κόσμο.
Γερμανία:
Προειδοποιητικές απεργίες ξεκίνησαν στις 5
Ιουνίου οι εργάτες στα σημαντικότερα
εργοστάσια μολυβιών της χώρας, μεταξύ των οποίων τα ιστορικά Faber-Castell
και Schwan-Stabilo. Οι
εργάτες διεκδικούν αυξήσεις, ξεκινώντας από αύξηση 150 ευρώ τον μήνα για τους
πιο χαμηλόμισθους.
Καναδάς: Στις
11 Ιουνίου οι 12.000 υδραυλικοί της επαρχίας του Οντάριο σταμάτησαν την
εβδομαδιαίας διάρκειας απεργία τους αφού κέρδισαν αύξηση 6,7%, ενώ απέτρεψαν
και την προσπάθεια των εργολαβικών εταιρειών να αυξήσουν τις ώρες εργασίας.
Ιρλανδία:
Χιλιάδες υγειονομικοί από 40 νοσοκομεία
της χώρας κατέβηκαν σε 24ωρη απεργία στις 26
Ιουνίου με μισθολογικά κυρίως αιτήματα.
Από τη σύνταξη