Το «ακόμα δύο εβδομάδες υπομονή», που ακούμε έναν χρόνο τώρα, δεν θα τελειώσει ούτε… τις επόμενες δύο εβδομάδες. Είναι μια συνειδητή πολιτική επιλογή για να τσακίσουν το ηθικό του κόσμου, για να μας κρατάνε φυλακισμένους στα σπίτια μας ώστε να μην αντιδρούμε στην πολιτική τους.
1. «Είναι Χούντα!». Αυτές οι λέξεις βγαίνουν όλο και πιο συχνά από το στόμα των δημοκρατικών και προοδευτικών ανθρώπων του λαού μας για να περιγράψουν την κατάσταση που βιώνουμε. Όλο και περισσότερος κόσμος συνειδητοποιεί ότι εδώ δεν έχουμε ούτε κάποιες «προσωρινές» απαγορεύσεις λόγω της επιδημίας ούτε απλώς υπερβάλλοντα ζήλο από μια δεξιά κυβέρνηση. Έχουμε μια προαποφασισμένη, μεθοδική και αδίστακτη επιχείρηση να παρθούν πίσω βασικές δημοκρατικές κατακτήσεις του λαού μας, να καταργηθούν θεμελιώδη ατομικά και δημοκρατικά δικαιώματα που κατοχύρωσε η Μεταπολίτευση! Η νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά του Μητσοτάκη και οι αδίστακτες μεγαλοαστικές συμμορίες που βρίσκονται πίσω της θέλουν να επιβάλουν στη χώρα μας ένα σύστημα «ελεγχόμενης δημοκρατίας», που το κρίνουν πιο κατάλληλο για τις ευρύτερες επιδιώξεις τους. Το Μνημόνιο, που έφερε τη φτωχοποίηση, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και τη δανειακή εξάρτηση της χώρας μας, ήταν το ιδανικό πρελούδιο. Η επιδημία τούς προσφέρει τώρα την τέλεια δικαιολογία και τις τέλειες συνθήκες για να επιχειρήσουν το οριστικό αλυσοδέσιμο του λαού μας.Η πείρα όλης της περιόδου από
το 2010 έως το 2019 τους έχει πείσει ότι δεν αρκεί να τσακίσουν την εργατική
τάξη και τα άλλα καταπιεζόμενα στρώματα στο οικονομικό επίπεδο. Όσο υπάρχουν
θεσμοί, ελευθερίες, δικαιώματα που επιτρέπουν στον λαό να κινητοποιείται, να
αντιδρά, να επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις, οι επιτυχίες τους θα είναι εύθραυστες.
Έτσι –εκμεταλλευόμενοι και την υποχώρηση του εργατικού κινήματος και την
απουσία μιας αξιόμαχης ηγεσίας των καταπιεζόμενων στρωμάτων– περνάνε στην οικοδόμηση
μιας νέου τύπου «δημοκρατίας». Με
έμπνευση από τη Θάτσερ και τον Πινοτσέτ, από τις νεοφιλελεύθερες
αντιμεταρρυθμίσεις στην Ανατολική Ευρώπη μετά το ’89 αλλά και από το
Ερντογανικό καθεστώς της γειτονικής Τουρκίας.
Το επιτελείο Μητσοτάκη είναι
πραγματικά το κατάλληλο επιτελείο για να επιχειρήσει ένα τόσο βρώμικο χτύπημα
έναντι όλης της αγωνιστικής ιστορίας και της δημοκρατικής συνείδησης του
ελληνικού λαού. Πρόκειται για μια
οικογένεια που μισεί βαθιά τον ελληνικό λαό, από τα χρόνια της Αποστασίας του
1965, όταν κυριαρχούσε στους δρόμους της Αθήνας το σύνθημα «Μητσοτάκη
κάθαρμα!». Την πλαισιώνουν Σημιτικοί «εκσυγχρονιστές» με παρόμοιο μίσος για
τον ελληνικό λαό και πωρωμένοι ακροδεξιοί τύπου Άδωνι και Βορίδη.
Όμως, η αντίσταση του δημοκρατικού κόσμου, της
νεολαίας, του συνειδητού κομματιού των εργαζομένων έχει αρχίσει να δουλεύει. Η μεγαλειώδης
απάντηση της Νέας Σμύρνης στην αστυνομοκρατία, οι μαζικές φοιτητικές
κινητοποιήσεις, οι καταλήψεις των πρυτανειών των πανεπιστημίων, οι κινητοποιήσεις
μιας σειράς κλάδων, παρά την «καραντίνα», οι τοπικές αντιδράσεις στα παράλογα
και καταστροφικά λοκντάουν, αλλά και οι διαδηλώσεις ενάντια στη μεθοδευμένη
εξόντωση του κρατούμενου απεργού πείνας Δ. Κουφοντίνα, δείχνουν ότι ο λαός μας
δεν θα κάτσει με τα χέρια σταυρωμένα.
Ο φόβος που υπήρχε όσον αφορά
τη συμμετοχή σε διαδηλώσεις έσπασε. Ο
δρόμος είναι ένας: να βγούμε στον δρόμο! Να κλιμακώσουμε τις κινητοποιήσεις
κάθε είδους, και τοπικά και κεντρικά, με προμετωπίδα την υπεράσπιση των
δημοκρατικών δικαιωμάτων. Όλα τα
ζητήματα, το λοκντάουν, η επιδημία, το εργασιακό, το ασφαλιστικό, τα θέματα της
παιδείας, συνδέονται άμεσα με την υπεράσπιση των δημοκρατικών κατακτήσεων του
λαού μας! Να παλέψουμε εδώ και τώρα για την ανατροπή της πιο βάρβαρης και
αντιλαϊκής κυβέρνησης των τελευταίων 47 χρόνων!
2. Ο στόχος της
κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι, όταν λήξει η επιδημία, ή μάλλον όταν δεν θα έχουν
πια δικαιολογία για να παρατείνουν τα δικτατορικά λοκντάουν, να έχουν τελειώσει
με όλες τις «εκκρεμότητες». Ψήφισαν τον
νόμο που περιορίζει τις διαδηλώσεις και τις συναθροίσεις. Εργάζονται για
την πλήρη εξαέρωση των συνδικάτων, λόγω απουσίας συλλογικών συμβάσεων, αλλά και
με όλες τις διατάξεις για ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, ηλεκτρονικά μητρώα, μείωση
δικαιωμάτων συνδικαλιστών κ.λπ. Εφαρμόζουν το
νέο «σχέδιο διαχείρισης των δημόσιων συναθροίσεων» του Χρυσοχοΐδη, με
διάλυση διαδηλώσεων και συλλήψεις στον σωρό, με κανόνια νερού που
αποδεικνύονται πολύ χειρότερα από τα δακρυγόνα κ.λπ. Ψήφισαν τον νόμο για την
αστυνομία μέσα στα πανεπιστήμια, και πριν ακόμα εγκαταστήσουν τις λεγόμενες
ΟΠΠΙ (ομάδες προστασίας πανεπιστημιακών ιδρυμάτων), εγκατέστησαν… τα ΜΑΤ, να δέρνουν φοιτητές μέσα στις σχολές. Προωθούν
μια ανώτατη παιδεία ακόμα πιο ταξική, αλλά και με ακόμα πιο απαξιωμένα πτυχία,
αφού εξίσωσαν τα πτυχία των ιδιωτικών
κολεγίων με αυτά των πανεπιστημίων. Έβαλαν μπρος την ιδιωτικοποίηση-κεφαλαιοποίηση του ασφαλιστικού. Αποδόμησαν τελείως τις εργασιακές σχέσεις,
με τους νέους περιορισμούς στις συλλογικές συμβάσεις, την ενίσχυση των εργολαβιών
και το «εργατικό δίκαιο της πανδημίας» (πρόγραμμα ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ κ.λπ.). Τώρα
ετοιμάζουν τον αντεργατικό-αντισυνδικαλιστικό οδοστρωτήρα, που θα καταργεί το 8ωρο και την αμοιβή των υπερωριών και θα περιορίζει
ασφυκτικά το δικαίωμα της απεργίας. Έβαλαν ταφόπλακα σε κάθε προσπάθεια
επαναφοράς της 13ης σύνταξης. Άλλαξαν το εκλογικό σύστημα στους δήμους, για μια
ακόμα πιο αυταρχική, φιλική προς το κεφάλαιο και απομακρυσμένη από τον λαό
τοπική αυτοδιοίκηση.
Τέλος, με αφορμή την απεργία
πείνας του Κουφοντίνα, για τον οποίο έφτιαξαν φωτογραφική νομική διάταξη
εκδικητικού τύπου, επιδιώκουν: να ταυτίσουν την αριστερά με την τρομοκρατία, να
βρουν πάτημα για ένα ακόμη σκληρότερο πλαίσιο κρατικής καταστολής, να πολώσουν
τα συντηρητικά και απολίτικα στρώματα της κοινωνίας και να περάσουν προς πάσα κατεύθυνση το μήνυμα ότι θα είναι
ανυποχώρητοι στα αντιδημοκρατικά τους σχέδια.
Αφού, λοιπόν, θα έχουν
τελειώσει με όλες τις «εκκρεμότητες», όπως υπολογίζουν, θα μπορέσουν να ρίξουν
το βάρος τους στην «επανεκκίνηση» του ελληνικού καπιταλισμού, με κύριους
άξονες: α) Τη νέα μεταφορά πλούτου από τα φτωχά στρώματα και κυρίως από τη
μικροαστική τάξη, που χτυπιέται ανελέητα από τα λοκντάουν, στο μεγάλο κεφάλαιο.
β) Την απόλυτη ασυδοσία των υποψήφιων «επενδυτών», ώστε να αισθάνονται πλήρως
απαλλαγμένοι από συνδικάτα, απεργίες, εργατικό δίκαιο, επιθεώρηση εργασίας,
περιβαλλοντικούς κανονισμούς κ.λπ. γ) Τη μαζική επιδότηση με δημόσιο χρήμα
ιδίως των «επενδύσεων» στην «πράσινη» και ψηφιακή οικονομία, που είναι τα νέα
Ελντοράντο του κεφαλαίου.
Τα πράγματα όμως δεν θα έρθουν όπως τα έχουν
υπολογίσει τα τέρατα της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς. Κι αυτό για μια σειρά λόγους: α) Η οικονομική ζημία από τα λοκντάουν θα είναι βαριά και
μακροπρόθεσμη. Τα ερείσματα του Μητσοτάκη στη μικροαστική τάξη και σε ένα
κομμάτι της εργατικής αριστοκρατίας θα αποδυναμωθούν. β) Η οικονομική τους πολιτική δεν φέρνει καμιά ουσιαστική ανάπτυξη,
πέρα από κάποιες αρπαχτές. Επενδύσεις στην παραγωγή όχι μόνο δεν θα έρθουν,
αλλά μέσα στις συνθήκες της παγκόσμιας οικονομίας στη μετα-covid εποχή, κάποιες θα φύγουν κιόλας. γ) Το σημαντικότερο, η αντίσταση του λαού και της νεολαίας θα κλιμακωθεί.
3. Η βαθιά
αντιδημοκρατική φύση του σημερινού καθεστώτος φαίνεται ξεκάθαρα και από τη
διαχείριση της επιδημίας, που έχει την
ίδια χουντοειδή μορφή όπως και όλες οι πράξεις αυτής της κυβέρνησης. Ενώ η
επιδημία υποχωρεί παγκόσμια, ενώ με μια ριζική ενίσχυση της δημόσιας υγείας
(πρωτοβάθμια υγεία, περισσότερες ΜΕΘ κ.λπ.) θα είχε μειωθεί η πίεση στο σύστημα
υγείας, τι έκανε η κυβέρνηση; Άφησε να
διαρρεύσει ότι προβληματίζεται για την αποτυχία των λοκντάουν, και αμέσως μετά διέταξε
ακόμα πιο σκληρό λοκντάουν! Πρόκειται για μια ανοιχτά φασιστική μέθοδο, που
αποσκοπεί στο να τσακίσει εντελώς το ηθικό και την ψυχολογία του κόσμου! Ώστε
να ρίξει στον λαό την ευθύνη για την ολοφάνερη πλέον αποτυχία της πολιτικής της
για την επιδημία και να μπορέσει να τον «διαχειριστεί» πιο εύκολα για όλα όσα
θα ακολουθήσουν. Η μόνη επιδημιολογική διαχείριση που γίνεται στη χώρα μας
είναι τα 300 ευρώ πρόστιμο (το υψηλότερο στην Ευρώπη!), το οργανωμένο σπάσιμο
νεύρων με τα SMS (παγκόσμια πρωτοτυπία!), ο εγκλεισμός (που οδηγεί σε
κατάρρευση της υγείας του πληθυσμού) και η αστυνομοκρατία. Όσο για τους επιστήμονες,
όσοι έχουν να πουν πράγματα που δεν αρέσουν στην κυβέρνηση απλώς αποκλείονται
από το δημόσιο βήμα. Άρα δεν υπάρχει εδώ
κανένα ζήτημα υγειονομικής διαχείρισης· υπάρχει ζήτημα δημοκρατίας, υπάρχει
ζήτημα καταστολής, υπάρχει ζήτημα λογοκρισίας!
4. Οι
στιγμές είναι κρίσιμες και έχουμε απέναντί μας έναν αντίπαλο αδίστακτο, που
αξιοποιεί μια κατάσταση πρωτόγνωρη, τουλάχιστον για τις τελευταίες, πολλές
δεκαετίες. Ο Μητσοτάκης έχει την αστυνομία και τα ΜΜΕ, τα μέσα μαζικής τρομοκράτησης
του λαού. Έχει επίσης –ακόμα– ένα ανύπαρκτης συνείδησης κομμάτι του λαού, που,
χτυπημένο και το ίδιο από μια 10ετή κρίση, νομίζει ότι με τον βούρδουλα και με
ένα νεοφιλελεύθερο σοκ στην οικονομία και την κοινωνία θα διασώσει τη θέση του.
Εδώ ακριβώς είναι το κλειδί. Αυτός ο κόσμος καταλαβαίνει μόνο τον νόμο της
δύναμης. Αν το κίνημα απαντήσει στη
δύναμη με δύναμη και αφοβία, ο Μητσοτάκης θα αρχίσει να μετράει απώλειες στα
ερείσματά του.
Με κύριο όπλο τις διαδηλώσεις, κεντρικές και τοπικές, με
στοχευμένες κινήσεις στις γειτονιές, στα πάρκα, στις πλατείες, με
κινητοποιήσεις ιδίως των εργασιακών κλάδων που πλήττονται περισσότερο, με
συνδυασμό νέων (διαδίκτυο) και παλιών (τρικάκι, προκήρυξη) μέσων
αντιπληροφόρησης και κινητοποίησης του κόσμου, να βάλουμε σε «καραντίνα» την
ακροδεξιά κυβέρνηση της αστυνομοκρατίας, ανοίγοντας δρόμο για την ανατροπή της!
12.3.2021
Η Συντακτική Επιτροπή
