Σε θηλιά στον λαιμό του λαού έχει εξελιχθεί η ακρίβεια στα βασικά είδη διατροφής και κατανάλωσης, στην ενέργεια (πετρέλαιο-βενζίνη) και στο ηλεκτρικό ρεύμα. Βασικά αγαθά στην αγορά έχουν ανέβει έως και 30% μόνο τους τελευταίους μήνες. Η βενζίνη και το πετρέλαιο έχουν άνοδο 50%. Οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος απειλούν πια με εξόντωση τα νοικοκυριά.
Απλησίαστο το σούπερ μάρκετ. Με ένα 50άρικο δεν παίρνεις
ούτε τα βασικά. Αλλά δεν αρκεί η διαπίστωση, χρειάζεται
και αντίσταση...
Απέναντι σε αυτή τη λαίλαπα η κυβέρνηση κάνει αυτό που ξέρει. Λοιδορεί τον δοκιμαζόμενο λαό και προστατεύει τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Αρνείται να συζητήσει την επιβολή «πλαφόν», δηλαδή διατίμησης στα βασικά είδη διατροφής και κατανάλωσης, γιατί αυτή θίγει τα «άγια των αγίων» της καπιταλιστικής κοινωνίας: τα κέρδη του κεφαλαίου. Αρνείται να μειώσει τους φόρους, τον ΦΠΑ, καθώς και τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στα καύσιμα, με τη δικαιολογία ότι θα καταρρεύσουν τα κρατικά έσοδα.
Το μέτρο των «επιδομάτων» που παίρνει σαν αντιστάθμισμα είναι πρακτικά αναποτελεσματικό. Τι να κάνει μια εφάπαξ επιδότηση 40 ευρώ το τρίμηνο για το αυτοκίνητο, όταν ένα ντεπόζιτο γεμίζει πλέον με 75 ευρώ από 50; Σε 10 μέρες έχει εξαφανιστεί. Στην ουσία αυτή η πολιτική επιβαρύνει επιπλέον τον κρατικό προϋπολογισμό, δημιουργώντας χρέη και ελλείμματα που θα γίνουν αφορμή για νέα αντιλαϊκά μέτρα. Η 90% φορολογία των υπερκερδών του κεφαλαίου στον ηλεκτρισμό με διάφορες αλχημείες πέφτει στο 15-20%. Η «ρήτρα αναπροσαρμογής» αναστάλθηκε προσωρινά κάτω απ’ το βάρος της μαζικής δυσαρέσκειας. Διατηρείται όμως το καθεστώς της μετατροπής του ηλεκτρισμού σε χρηματιστηριακό προϊόν, που αποτελεί και τη βάση της ληστείας.
Την ίδια τακτική ακολουθεί η αστική τάξη σε όλη την Ευρώπη. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να προωθηθούν οι «πράσινες» μπίζνες, λόγω των υπερκερδών που υπόσχονται για το κεφάλαιο.
Η αλματώδης αύξηση των τιμών γίνεται πάνω στο έδαφος της ήδη προϋπάρχουσας εδώ και μια εικοσαετία ακρίβειας, που έχει τη βάση της στη διαδικασία εισαγωγής του σκληρού νομίσματος (ευρώ) και στην προσαρμοσμένη σε αυτό πολιτική της αστικής τάξης.
Η επιβολή της διατίμησης στα βασικά προϊόντα, η προοδευτική φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου, η κατάργηση του καθεστώτος λεηλασίας του ηλεκτρισμού από τα αρπακτικά του κεφαλαίου αποτελούν όρους επιβίωσης για τον χειμαζόμενο λαό. Και μπορούν να επιτευχθούν μόνο με τη δική μας οργανωμένη πάλη.
Σ. Κρόκος
