Σε απαγόρευση η συνδικαλιστική δράση στο δημόσιο

Η πάλη ενάντια στην αντιδραστική αξιολόγηση
πάει μαζί με την πάλη ενάντια στα απεργιοκτόνα μέτρα
της νεοφιλελεύθερης Ακροδεξιάς

Ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης έχει εξαπολύσει ανηλεές κυνηγητό εις βάρος των σωματείων των εργαζομένων του δημόσιου τομέα. Έχει κάνει 15 αγωγές σε ομοσπονδίες εργαζομένων για να βγει παράνομη η απεργία-αποχή από την αντιδραστική αξιολόγηση που ο ίδιος προωθεί. Ζητάει μάλιστα και εξοντωτικά πρόστιμα, ύψους 100.000 ευρώ. Ως επιστέγασμα, έκανε αγωγή εις βάρος της απεργίας-αποχής του ανώτερου, τριτοβάθμιου συνδικαλιστικού οργάνου του δημοσίου, της ΑΔΕΔΥ, κάνοντας όμως «σκόντο» στο πρόστιμο (ζητάει 10.000 ευρώ). Επιδιώκει όχι μόνο την καταστολή του αγώνα αλλά και την οικονομική εξόντωση των σωματείων.

Οι αγωγές του ακροδεξιού Μάκη Βορίδη είναι φυσικά εφαρμογή του νόμου που έχει προωθήσει ο άλλος γνωστός για τα αντεργατικά του αισθήματα υπουργός, ο νεοφιλελεύθερος Κωστής Χατζηδάκης. Οι αγωγές πατάνε στο ότι τα διοικητικά συμβούλια δεν μπορούν να κηρύξουν τέτοιας μορφής κινητοποίηση, βάσει του νόμου Χατζηδάκη, και στο ότι δεν έχει εγκριθεί η κινητοποίηση από τον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας. Πρόκειται για απροκάλυπτες μεθόδους φίμωσης και ακρωτηριασμού της οργανωμένης συνδικαλιστικής δράσης.

Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο με την απεργία-αποχή αντιστέκονται στην κάθετη σκλήρυνση του κρατικού μηχανισμού εις βάρος τους, που σκοπό της είναι η προώθηση των αντιλαϊκών αστικών σχεδίων. Η αντιδραστική αξιολόγηση έχει φορέα την ίδια τη γραφειοκρατία του αστικού κράτους, τους διευθυντές, τους προϊσταμένους κ.λπ., το «βαθύ κράτος» δηλαδή, που επικαλείται δήθεν ο πρωθυπουργός της αστικής τάξης ότι θα «πατάξει». Και αυτή η γραφειοκρατία είναι και ο φορέας του παθογενειών που υπάρχουν γενικότερα στο αστικό σύστημα (διαφθορά, εξαρτήσεις κ.λπ.). Ο αγώνας που δίνουν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο είναι για τα συμφέροντα όλων των εκμεταλλευομένων του κεφαλαίου.

Η τρομοκρατία του Βορίδη δεν πρέπει να περάσει. Οι αποφάσεις των δικαστηρίων, ακόμα και αν βγάζουν μια απεργία παράνομη, αφήνουν το περιθώριο για την επαναπροκήρυξή της, δείγμα της πίεσης που υπάρχει από τη μεριά των εργαζομένων. Οι διοικήσεις των σωματείων πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να εξαντλήσουν όλα τα συνδικαλιστικά και πρακτικά μέσα, επαναπροκηρύσσοντας την απεργία-αποχή σε κάθε περίπτωση. Η θέληση των εργαζομένων είναι να μην περάσει η αντιδραστική αξιολόγηση. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με ανυποχώρητο αγώνα.

 

Σ. Κρόκος