Εξοντωτική η ακρίβεια στα τρόφιμα

Δεν ωφελεί να μετράμε και να ξαναμετράμε τα ψιλά μας...
Να οργανωθούμε, να κινητοποιηθούμε ενάντια στην ακρίβεια!

Ενώ ο επίσημος πληθωρισμός μειώνεται τους τελευταίους μήνες (ήταν 5,4% τον Μάρτιο σύμφωνα με τη Eurostat), η ακρίβεια στα τρόφιμα δεν έχει τελειωμό. Τα οικονομικά των νοικοκυριών παραπαίουν, ενώ απειλείται η υγεία εκατομμυρίων φτωχών Ελλήνων που αναγκάζονται να καταναλώνουν τρόφιμα αμφιβόλου ποιότητας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο δείκτης τιμών τροφίμων «τρέχει» με ρυθμό σχεδόν τριπλάσιο από τον επίσημο τιμάριθμο, συγκεκριμένα 14,3% τον Μάρτιο. 

Έχει αξία να δούμε ποιες ομάδες τροφίμων έχουν τις μεγαλύτερες ανατιμήσεις την τελευταία διετία (Μάρτιος 2023 συγκριτικά με τον μέσο όρο του 2020): έλαια διάφορα 61,4%, ζάχαρη 57,9%, ελαιόλαδο 43,3%, κρέας από αρνί-κατσίκι 42,1%, τυριά 41,9%, έλαια και λίπη 41,7%, αλεύρι και άλλα δημητριακά 39,5%, γάλα διατηρημένο 37,8%, πατάτες 33,3%, γαλακτοκομικά και αυγά 33%, ψωμί 32,6%, νωπά λαχανικά 28,6%, μοσχάρι 27,8%, πουλερικά 26,9% κ.λπ. Στον αντίποδα, κάποιες από τις κατηγορίες τροφίμων που είχαν μικρότερη αύξηση ήταν: παρασκευάσματα ψαριών-θαλασσινών 16,7%, λαχανικά κατεψυγμένα 16,5%, μη αλκοολούχα ποτά 15,3%, ζυμαρικά 14,9%, προπαρασκευασμένα φαγητά 14,2%, ρύζι 13,3% κ.λπ. 

Σε γενικές γραμμές, δεν επιβεβαιώνεται από αυτά τα στοιχεία ότι η ακρίβεια είναι «εισαγόμενη». Μεγάλες ανατιμήσεις έχουν γίνει και σε εγχωρίως παραγόμενα προϊόντα. Το κόστος παραγωγής (καύσιμα, ηλεκτρικό ρεύμα, λιπάσματα, ζωοτροφές κ.λπ.) είναι φυσικά αυξημένο, αλλά αυτό δεν εξηγεί τα πάντα. Η «αγορά» είναι σε μεγάλο βαθμό μονοπωλιοποιημένη, ενώ το εισαγωγικό και το χονδρεμπορικό κεφάλαιο ιδίως στη χώρα μας έχουν μεγάλη ισχύ. Επομένως, η διαμόρφωση των τιμών υπακούει και στον σχεδιασμό του κεφαλαίου για την προστασία των κερδών του και όχι μόνο σε κάποιους «αντικειμενικούς» παράγοντες.

Ο ελληνικός λαός δεν έχει άλλη επιλογή από το να οργανωθεί και να αντιδράσει στη νέα φτωχοποίησή του. Αυτή η κατάσταση μπορεί να αλλάξει μόνο αν παλέψουμε οργανωμένα, μέσα από σωματεία, αυτο-οργανωμένες καταναλωτικές κινήσεις, διαδηλώσεις κ.λπ. για τα εξής μέτρα: Διατίμηση σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης. Αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή μισθών-συντάξεων. Μείωση έως και μηδενισμό έμμεσων φόρων. Αναδιοργάνωση του αγροτικού τομέα με βάση ένα κεντρικό σχέδιο, με στόχο την αυτάρκεια στα βασικότερα τρόφιμα. Ο έλεγχος της διακίνησης-διανομής των τροφίμων να περάσει σε κρατικούς φορείς και σε νέου τύπου συνεταιρισμούς. Επιτροπές παραγωγών και καταναλωτών, που θα συνεννοούνται απευθείας για τον καθορισμό των τιμών, χωρίς τους «μεσάζοντες».

 

Πάρις Δάγλας