Η Γερμανία σε ύφεση Η Ευρώπη αγωνιά

 

Γερμανία: από ατμομηχανή της Ευρώπης, κινδυνεύει να 
γίνει ξανά ο «μεγάλος ασθενής»

Πριν από σχεδόν 20 χρόνια, η Γερμανία είχε ξεπεράσει τον σκόπελο του «μεγάλου ασθενούς της Ευρώπης», κυρίως λόγω της έντονης ζήτησης για μηχανήματα και αυτοκίνητα από την Κίνα και της φθηνής ρωσικής ενέργειας.

Τώρα όμως η χώρα έχει να αντιμετωπίσει νέα προβλήματα, με πρώτο την αύξηση του ενεργειακού κόστους, μετά τη διακοπή του ρωσικού αερίου. Επιπλέον, ο «πράσινος μετασχηματισμός» έχει κάνει τα πράγματα χειρότερα, αφού η χώρα απενεργοποίησε και κάθε παραγωγή πυρηνικής ενέργειας. Σε σημαντικό πρόβλημα θα εξελιχθεί και η έλλειψη προσωπικού, και δη εξειδικευμένου, αφού μέσα στα επόμενα 15 χρόνια περίπου το 30% του εργατικού δυναμικού της Γερμανίας θα φτάσει σε ηλικία συνταξιοδότησης. Παρόλο που η χώρα συνεχίζει να δέχεται εκατοντάδες χιλιάδες αιτούντες άσυλο κάθε χρόνο, οι περισσότεροι στερούνται των δεξιοτήτων που χρειάζονται οι εταιρείες.

Επιχειρήσεις-κολοσσοί όπως η Volkswagen και η Siemens, αλλά και λιγότερο γνωστές, αναζητούν ευκαιρίες μεταφοράς της παραγωγής τους στη Βόρεια Αμερική και την Ασία, την ίδια στιγμή που οι μεγάλοι ανταγωνιστές της Γερμανίας, όπως οι ΗΠΑ, πασχίζουν να κρατήσουν τις στρατηγικές βιομηχανίες τους εντός της επικράτειάς τους.

Οι εμπορικές συναλλαγές της χώρας με την Κίνα μειώνονται συνεχώς, ενώ τα υψηλά επιτόκια επιβραδύνουν παγκοσμίως τις επενδύσεις και το εμπόριο, κάτι που επηρεάζει τις εξαγωγές της γερμανικής βιομηχανίας. Το ξένο ενδιαφέρον για επενδύσεις στη χώρα υποχωρεί. Ο αριθμός τους μειώθηκε το 2022 για πέμπτη συνεχή χρονιά, αγγίζοντας το χαμηλότερο σημείο από το 2013. Μεγάλο μέρος των υποδομών (δρόμοι, κανάλια ποταμών) χρειάζεται αναβάθμιση και ο κατασκευαστικός κλάδος έχει υποχωρήσει. Ο πληθωρισμός έχει ανεβάσει τις τιμές, ο κόσμος έχει περιορίσει τις αγορές του, ενώ και οι τιμές ενοικίασης ή αγοράς στέγης σε πολλές μεγάλες πόλεις βρίσκονται σε ιστορικά υψηλά.

Η Γερμανία δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο την ύφεση στην οποία έχει εισέλθει. Είναι δεσμευμένη και από τον «ζουρλομανδύα» της Ε.Ε. (στον οποίο η ίδια συνέβαλε τα μέγιστα), χωρίς στρατιωτική ισχύ και με φθίνουσα πολιτική επιρροή. Δεν μπορεί να κάνει «προστατευτισμό» για τον εαυτό της, όπως κάνουν οι άλλες μεγάλες οικονομικές δυνάμεις. Και επειδή λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος μεταξύ των οικονομιών της ευρύτερης περιοχής και είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος και επενδυτής για πολλές από αυτές, αν πέσει, θα κάνει μεγάλο κρότο!

 

Γιάννης Τριανταφύλλου