Μια εκδήλωση τιμής για τις Δημοκρατικές Επιτροπές Αντίστασης (ΔΕΑ)

 

Πριν από την έναρξη της εκδήλωσης, μια ομαδική φωτογραφία

Την Κυριακή 10 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο ΕΑΤ-ΕΣΑ (Πάρκο Ελευθερίας), μια εκδήλωση τιμής για τις Δημοκρατικές Επιτροπές Αντίστασης (ΔΕΑ). Οι Δημοκρατικές Επιτροπές Αντίστασης ήταν η μεγαλύτερη αντιδικτατορική οργάνωση και με τη μεγαλύτερη δράση, ιδίως την πρώτη και πιο σκοτεινή περίοδο της Χούντας των Συνταγματαρχών (1967-1974). Ιδρύθηκαν από τους κομμουνιστές-τροτσκιστές του Κομμουνιστικού Διεθνιστικού Κόμματος Ελλάδας (4η Διεθνής) και ξεκίνησαν δράση από το βράδυ της 21ης Απριλίου, δηλαδή, από την πρώτη κιόλας μέρα κήρυξης της δικτατορίας.

Ένα πλακάτ με ορισμένα από τα μέλη των ΔΕΑ που
δεν είναι πια στη ζωή

Η συντριπτική πλειονότητα των επώνυμων αντιστασιακών ενεργειών ιδίως κατά το πρώτο έτος της δικτατορίας ήσαν ενέργειες των ΔΕΑ. Τα ΔΕΑ κυκλοφόρησαν επίσης πλήθος παράνομων εφημερίδων, ενώ είχαν τους περισσότερους επικηρυγμένους από κάθε άλλη αντιδικτατορική οργάνωση, και από τους περισσότερους καταδικασμένους. Η δύναμή τους έφτασε δε περίπου στα 450 μέλη. Επίσης, πρωτοπόρησαν σε μεθόδους δράσης και στα οργανωτικά και τεχνικά μέσα αυτής της δράσης,

Σκηνή από την εκδήλωση

με τρόπο που επηρέασε το αριστερό κίνημα και μετέπειτα. 

Στην εκδήλωση παρευρέθησαν πολλά από τα εν ζωή μέλη των ΔΕΑ, όπως και νεότεροι αγωνιστές και φίλοι των ιδεών τις οποίες υπερασπίστηκαν τα ΔΕΑ. Διαβάστηκε κατάλογος των μελών των ΔΕΑ που δεν είναι πια στη ζωή και κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή. Οι κύριες εισηγήσεις έγιναν από τους Γ. Αργυροκαστρίτη, Γ. Μαλακό και Γ. Φελέκη. Στη συζήτηση αναδείχθηκαν πολλές

Γιώργος Χατζής

πτυχές γενικότερα της αντιδικτατορικής πάλης, ενώ έγιναν επίσης αναφορές στον ρόλο των τροτσκιστών στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Καθώς είμαστε ίσως η μοναδική εφημερίδα που γράφουμε συστηματικά εδώ και πολλά χρόνια για τα ΔΕΑ, παίρνουμε το θάρρος να επισημάνουμε ότι: έπρεπε να ειπωθούν περισσότερα για τη συγκεκριμένη δράση των ΔΕΑ, όπως και για τις καταδίκες, επικηρύξεις και καταδιώξεις των μελών τους. Όπως και για τον αποφασιστικό ρόλο του αξέχαστου Γιάννη Βερούχη στην οργάνωση και δράση τους. Ανεξαρτήτως αυτού, πολύ σωστά εκφράστηκε η ανάγκη να αναδειχθεί η ιστορία των ΔΕΑ, η οποία δυστυχώς έχει αποσιωπηθεί.

Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε, μεταξύ άλλων, η τοποθέτηση του γηραιότερου εν ζωή μέλους των ΔΕΑ, του Γιώργη Χατζή, που βασανίστηκε σκληρά στην Μπουμπουλίνας, αλλά δεν ομολόγησε τίποτα. 

Αξίζει κάθε τιμή στα μέλη των ΔΕΑ. Αθάνατοι οι αγωνιστές-μέλη τους που δεν είναι πια στη ζωή!

 

Από τη σύνταξη