Οι ηγέτες μας, ο Λένιν, ο Τρότσκυ και τόσοι άλλοι, μας μίλησαν για μια εφημερίδα που να γράφεται από εργάτες για εργάτες. Τώρα απέχουμε αρκετά από αυτό.
Θα συνεχίσουμε όμως με την πολιτική εφημερίδα μας που θα γράφεται απ’ όσο τον δυνατόν περισσότερους εργάτες, αλλά και από τα μη εργατικά μέλη της οργάνωσής μας, μαθητές, φοιτητές, επαγγελματίες, αγρότες, επιστήμονες, για να κυκλοφορεί απ’ όλους μας μέσα και μπροστά στους τόπους εργασίας, κατοικίας και όπου ζει και συχνάζει η εργατική τάξη.
Θα γράφουμε στην εφημερίδα μας πράγματα που ενδιαφέρουν τους εργάτες.
Θα τους διαπαιδαγωγούμε αγωνιστικά, θα τους οργανώνουμε, θα τους πολιτικοποιούμε και θα τους μορφώνουμε. Με άρθρα πάνω στα προβλήματά τους, με εργατικές ειδήσεις, με ανταποκρίσεις, με προτάσεις, με πλήρη πολιτική ενημέρωση. Πρέπει να μάθουμε τους συντρόφους εργάτες να γράφουν για τους αγώνες τους, τη δουλειά τους, τη ζωή τους, την ψυχαγωγία τους και όλα τα προβλήματά τους, και να γράφουν όπως μιλάνε στη γλώσσα της τάξης μας. Και θα αξιοποιούμε τις δυνατότητες των νέων συντρόφων που πάντα είναι μεγαλύτερες απ’ όσες φαίνονται.
Βαδίζουμε όμως χωρίς καμιά αυταπάτη για τις δυσκολίες που θ’ αντιμετωπίσουμε σε όλα τα επίπεδα.
Η εργασία της σύνδεσης της επαναστατικής πρωτοπορίας με την εργατική τάξη είναι αφανής, ταπεινή, υπομονετική και δύσκολη, και σε περιόδους υποχώρησης του εργατικού κινήματος είναι ακόμη δυσκολότερη σε κόπο, χρόνο και προσπάθεια.
Και επίσης να ξέρουμε καλά ότι καμιά επιτυχία σ’ αυτήν την εργασία μας δεν θα ’ναι τυχαία αλλά θα είναι έργο μιας τεχνικής, επίμονης και μεθοδικής εργασίας.
Το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα όμως που είναι η οικοδόμηση μιας δυνατής προλεταριακής μαρξιστικής οργάνωσης, είναι τόσο σπουδαίο για τον επαναστατικό σοσιαλιστικό μας σκοπό, που αξίζει κάθε προσπάθεια, κάθε κόπο και κάθε θυσία.
Ο εισηγητής
