«Πράσινη» απειλή για την Ήπειρο

 

Η αναζωογόνηση της Ηπείρου δεν περνά από 
φαραωνικά «πράσινα» έργα που εξυπηρετούν μόνο
την κερδοσκοπία

Το πάρτι της κερδοσκοπίας στην «πράσινη» ενέργεια συνεχίζεται με καλπάζουσα πορεία. Στο στόχαστρο και η Ήπειρος, ό,τι έχει απομείνει από ελεύθερα βουνά και πεδιάδες καθώς και ποτάμια. Η χρόνια εγκατάλειψη και ερήμωση της Ηπείρου βοηθάει στο όργιο εκμετάλλευσης των φυσικών της πόρων, αφού δεν υπάρχει το ανάλογο ανθρώπινο δυναμικό για να αντισταθεί.

Χωρίς καθορισμένους κανόνες χωροταξικού σχεδιασμού, τα έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) συνεχίζουν να προχωρούν ανεξέλεγκτα, θέτοντας σε κίνδυνο περιοχές φυσικού κάλλους. Μιλάμε για τεράστια αιολικά πάρκα, ποτάμια φράγματα αλλά και συστοιχίες φωτοβολταϊκών ακόμη και σε προστατευόμενες περιοχές. Με βάση τα στοιχεία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ), από τον Φεβρουάριο του 2024 στην περιοχή έχουν αδειοδοτηθεί 295 έργα ΑΠΕ, κατανεμημένα ως εξής: 87 αιολικά πάρκα, 129 μικρά υδροηλεκτρικά έργα (ΜΥΗΕ), 68 φωτοβολταϊκά και 11 μονάδες βιομάζας.​

Πώς μπορούν να λένε οι εταιρείες των ΑΠΕ ότι συμβάλλουν στην «ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής» όταν καταπατούν εθνικούς δρυμούς και ζώνες ειδικής προστασίας Natura 2000, όταν εκχερσώνουν δάση, εισβάλλουν σε αδιατάρακτους οικοτόπους και κατακερματίζουν ακέραια οικοσυστήματα;

Για τα αιολικά πάρκα φαίνεται ότι υπάρχουν αντιδράσεις και από την Επιτροπή Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Ηπείρου, η οποία έχει απορρίψει τις ΜΠΕ (Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων). Όμως αυτό δεν είναι αρκετό για να ματαιωθούν τα σχέδια της εγκατάστασής τους.

Τα φωτοβολταϊκά έργα είναι διασκορπισμένα σε όλους τους νομούς της Ηπείρου. Πολλά από αυτά εγκαθίστανται σε αγροτεμάχια αναδασμού, γεγονός που προκαλεί ανησυχία για την απώλεια των τελευταίων παραγωγικών γεωργικών εκτάσεων στην κατά βάση ορεινή Ήπειρο.​

Στα υδροηλεκτρικά φαίνεται να προτιμάται η λεκάνη απορροής του Αώου, από τα λίγα «ελεύθερα» ποτάμια στην Ευρώπη. Για τον Αώο συζητιούνται 48 υδροηλεκτρικά, παρότι έχει υπογραφεί διμερής συμφωνία με την Αλβανία για την προστασία του και την ελεύθερη ροή του.

Πριν μερικά χρόνια οι αντιδράσεις των κατοίκων ήταν έως και ανύπαρκτες, αφού όλοι πίστευαν τις φρούδες υποσχέσεις των αρμοδίων (και των δημοτικών αρχών) ότι αυτό θα είναι καλό για τον τόπο, για φτηνή και «καθαρή» ενέργεια. Σήμερα αυτές οι προσδοκίες έχουν εξανεμιστεί όχι μόνο γιατί καταστρέφονται τα βουνά και γενικά το περιβάλλον, αλλά γιατί η τιμή του ρεύματος αυξάνεται συνεχώς και δεν υπάρχει κανένα όφελος για τις τοπικές κοινωνίες.

Πρέπει όλοι οι κάτοικοι της Ηπείρου, οι απόδημοι Ηπειρώτες και όλοι οι πολίτες να ευαισθητοποιηθούν και να αγωνιστούμε, μέσα και από τις σχετικές συλλογικότητες και πρωτοβουλίες, για να ματαιωθούν τα σχέδια των αρπακτικών της ενέργειας και της κυβέρνησης.

 

Ματίνα Χελιδώνη