Άμεσος κίνδυνος για τη δημόσια παιδεία, για τα δικαιώματα της νέας γενιάς αλλά και για τη μορφωτική στάθμη της χώρας
 |
| Ο κόσμος της εκπαίδευσης, δάσκαλοι, καθηγητές, μαθητές και εργαζόμενοι γονείς, πρέπει να αντισταθεί στα άθλια κυβερνητικά σχέδια. Το παράλληλο, ιδιωτικό σύστημα εκπαίδευσης που στήνεται θα είναι καταστροφή για τις προοπτικές της νέας γενιάς αλλά και γενικά της χώρας. |
Η κυβέρνηση της ΝΔ με τους αντιεκπαιδευτικούς νόμους που έχει ψηφίσει επιδιώκει την πλήρη υποβάθμιση-αποδόμηση-κατηγοριοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης και ταυτόχρονα την ενίσχυση με κάθε τρόπο της ιδιωτικής και την εμπορευματοποίηση του αγαθού της παιδείας.
Με την ψήφιση του νόμου –πέρσι– για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και τις 12 αιτήσεις που τελικά κατατέθηκαν, όπως επίσης και με τη δυνατότητα εισαγωγής σε αυτά χωρίς πανελλαδικές εξετάσεις, η κυβέρνηση στήνει πλέον ένα παράλληλο, ιδιωτικό σύστημα εκπαίδευσης από το νηπιαγωγείο έως το «πανεπιστήμιο». Σε αυτή την ιδιωτική «αγορά εκπαίδευσης» καπιταλιστικά ιδρύματα και funds, διάφοροι αετονύχηδες κ.λπ. μύρισαν ζεστό χρήμα και ήδη τρίβουν τα χέρια τους… Διόλου τυχαία, ξένα κερδοσκοπικάfunds εξαγόρασαν πρόσφατα έξι γνωστά ιδιωτικά σχολεία.
Παράλληλα, η κυβέρνηση, με την εφαρμογή της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής για την απόρριψη υποψηφίων για τα δημόσια πανεπιστήμια, τις συγχωνεύσεις δημόσιων πανεπιστημιακών σχολών καθώς και τμημάτων σχολείων, τη συνεχιζόμενη υποχρηματοδότησή τους, άρα και απαξίωσή τους, τη θεσμοθέτηση του Διεθνούς Απολυτηρίου (Μπακαλορεά) για πρώτη φορά σε δημόσια λύκεια (στην πλειονότητά τους πρότυπα), τον πολλαπλασιασμό των εξετάσεων στο λύκειο (βλ. Τράπεζα Θεμάτων), την προώθηση της αξιολόγησης-κατηγοριοποίησης-αυτονομίας των δημόσιων σχολείων, την παράδοση δημόσιων σχολικών μονάδων στους εφοπλιστές (Ωνάσεια), ενισχύει πολλαπλά την ιδιωτική αγορά εκπαιδευτικών υπηρεσιών κάθε είδους (φροντιστήρια, κολέγια, ιδιωτικά σχολεία κ.λπ.) εξασφαλίζοντάς τους αυξημένη πελατεία. Βασική επιδίωξή της αποτελεί να εθιστούν σταδιακά οι γονείς να πληρώνουν αδρά για τη μόρφωση των παιδιών τους.
Όλη αυτή η πολιτική είναι άκρως επικίνδυνη για τα μορφωτικά, κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα που απορρέουν από την εκπαίδευση και για το μορφωτικό επίπεδο της νέας γενιάς. Η γνώση μετατρέπεται σε εμπόρευμα που θα αγοράζουν μόνο όσοι έχουν να πληρώσουν, οι ταξικοί φραγμοί οξύνονται ακόμα περισσότερο, κάθε έννοια ισότητας ευκαιριών στην εκπαίδευση και επομένως και στην αγορά εργασίας καταργείται.
Από την άλλη, βέβαια, τα πολυδιαφημιζόμενα προς ίδρυση ιδιωτικά «πανεπιστήμια» είναι κυριολεκτικά… της πλάκας, καθώς πρόκειται κυρίως για μεγάλα ιδιωτικά κολέγια της χώρας. Τα πληρωμένα πτυχία και απολυτήρια καθώς και η διαπλοκή γονέων-καθηγητών-ιδρυμάτων στις ιδιωτικές δομές εκπαίδευσης θα απογειωθούν. Πολλοί νέοι θα έχουν την τάση να προσπαθούν λιγότερο –και όχι περισσότερο– για να μορφωθούν, μιας και η απόκτηση πτυχίων θα γίνεται… με το αζημίωτο. Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας των ιδιωτικών εκπαιδευτικών –με τις ευλογίες και των νόμων της Κεραμέως– θα έχουν πολλαπλές αρνητικές συνέπειες στο περιεχόμενο της διδασκαλίας. Η φυγή των νέων στο εξωτερικό θα συνεχιστεί, λόγω της τριτοκοσμικής κατάστασης που επικρατεί στην αγορά εργασίας στην Ελλάδα. Αυτά θα οδηγήσουν σίγουρα σε μορφωτική και τεχνική υποβάθμιση της χώρας.
Παρά την κυβερνητική προπαγάνδα, τον αυταρχισμό και την τρομοκρατία, παρά την αποσιώπηση των αγώνων του εκπαιδευτικού κόσμου από τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, η εφαρμογή αυτής της αντιδραστικής αντιεκπαιδευτικής πολιτικής βρίσκει αντιστάσεις. Καθηγητές των πανεπιστημίων έχουν προχωρήσει σε προσφυγή στο ΣτΕ για την ακύρωση του νόμου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια –μιας και το άρθρο 16 του Συντάγματος απαγορεύει ρητά την ίδρυσή τους– και αναμένεται η απόφαση. Οι φοιτητές συνεχίζουν τις πολύμορφες δράσεις τους ενάντια στην απαξίωση των δημόσιων πανεπιστημίων. Οι εκπαιδευτικοί συνεχίζουν να παλεύουν για δημόσια και δωρεάν παιδεία και ενάντια στην αξιολόγηση – βασικό μέτρο πειθάρχησής τους και κατηγοριοποίησης-ιδιωτικοποίησης του δημόσιου σχολείου. Οι μαθητές των σχολείων που μετατρέπονται σε «Ωνάσεια», μαζί με τους γονείς τους, συνεχίζουν τις διαμαρτυρίες τους.
Η κυβέρνηση πιστεύει ότι η μπίζνα της πάνω στον αργό θάνατο στον οποίο έχει καταδικάσει τη δημόσια εκπαίδευση θα πετύχει. Αλλά είναι βαθιά γελασμένη. Η πολιτική της θα σπάσει πάνω στις ίδιες τις αντιφάσεις της και πάνω στους αποφασιστικούς αγώνες του κόσμου της εκπαίδευσης.
Μ. Σάκος
