 |
Οι εκπαιδευτικοί
ήταν ένα από τα πολλά κομμάτια εργαζομένων
που κινητοποιήθηκαν μέσα στην
επιδημία
|
Ο
αριθμός των εργατικών κινητοποιήσεων στους δύο μήνες της πανδημίας- καραντίνας
ήταν αξιοσημείωτος, δείχνοντας ότι η λαϊκή αντίσταση παραμένει ζωντανή μέσα
στις ιδιαίτερες συνθήκες που ζούμε.
Το
υποχρεωτικό κλείσιμο των επιχειρήσεων οδήγησε χιλιάδες εργαζόμενους είτε σε
άμεση απόλυση είτε σε συγκαλυμμένη ανεργία. Το επίδομα των 800 ευρώ για 45
ημέρες και η άδεια ειδικού σκοπού κάλυψε μόνο ένα μέρος των εργαζομένων και των
αναγκών τους. Υπάρχουν τομείς που χτυπήθηκαν ιδιαίτερα, όπως ο επισιτισμός-τουρισμός
και ο χώρος της τέχνης και του θεάματος, ενώ η μέθοδος της τηλε-εργασίας επέτρεψε στους εργοδότες να προβούν σε
καταπατήσεις ωραρίων, δικαιωμάτων κ.λπ.
Οι
πρώτες αντιδράσεις σημειώθηκαν σε χώρους όπου έγιναν άμεσες απολύσεις, όπως στις δύο εταιρείες επίγειας
εξυπηρέτησης στο αεροδρόμιο της Αθήνας. Έγιναν ακόμα και απεργίες, όπως σε
τηλεπικοινωνιακή εταιρεία που προχώρησε σε απολύσεις. ΄Η και αποχή εκπαιδευτικών
απ’ την «τηλε-εκπαίδευση» σε ιδιωτικές σχολές. Ενώ σημαντικές ήταν και οι πρώτες κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών ενάντια
στο αντι-εκπαιδευτικό πολυνομοσχέδιο. Δεκάδες
ήταν οι μικρές κατά τόπους συγκεντρώσεις για καταβολή δεδουλευμένων ή την παροχή
του βοηθήματος των 800 ευρώ. Ιδιαίτερα συγκινητική η κινητοποίηση των δημόσιων υγειονομικών, που, ευρισκόμενοι στην
πρώτη γραμμή της μάχης ενάντια στην επιδημία, αγωνίστηκαν για την άμεση ενίσχυση του δοκιμαζόμενου, όχι μόνο απ’ τον
κορονοϊό αλλά και την πολιτική της λιτότητας, συστήματος της δημόσιας υγείας.
Η
ελληνική εργατική τάξη αποδεικνύει ότι παραμένει ζωντανή. Η ιδιάζουσα
κατάσταση, με την επιδημία και τα μέτρα ανάσχεσής της, αν και σταδιακά σε
λιγότερο ασφυκτικά πλαίσια, θα συνεχιστεί. Αυτό
θα το εκμεταλλευθεί η αστική τάξη για να επιχειρήσει αντεργατικά χτυπήματα, με
δεδομένη την επερχόμενη κρίση της οικονομίας. Αυτό όμως που καταρρακώθηκε
με την επιδημία είναι το παρασιτικό οικονομικό μοντέλο της αστικής τάξης. Οι
δραστηριότητες που έχει επιλέξει ως κεντρικές σε αυτό το μοντέλο, ο τουρισμός
και διάφορες παρασιτικές υπηρεσίες, έχουν
αποδειχτεί οι πιο ευάλωτοι κρίκοι και είναι υπό άμεση κατάρρευση.
Στην
επερχόμενη κρίση πρέπει να απαντήσουμε με οργανωμένο και συντονισμένο αγώνα. Να απαιτήσουμε: πλήρη κάλυψη των
εργαζομένων που χτυπήθηκαν εργασιακά απ’ την πανδημία, απαγόρευση απολύσεων, παραγωγική
ανασυγκρότηση με κεντρικό σχέδιο τώρα και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας,
ενίσχυση και θωράκιση της δημόσιας υγείας και πρόνοιας. Η εργατική τάξη και ο
εργαζόμενος λαός μπορούν να βγουν νικητές απ’ την επιδημία.
Σ. Κρόκος
