Μέσα
στην καραντίνα της επιδημίας το υπουργείο Παιδείας με μια τεράστια εκστρατεία
έβαλε μπροστά την «εξ αποστάσεως εκπαίδευση», το μάθημα δηλαδή μέσω
ηλεκτρονικών υπολογιστών, απ’ τα σπίτια των εκπαιδευτικών στα σπίτια των
μαθητών. Είναι πολλές οι παράμετροι της συγκεκριμένης ιστορίας (θέμα προστασίας
προσωπικών δεδομένων, έλλειψη τεχνικών μέσων στις φτωχές οικογένειες κ.λπ.),
εδώ θίγουμε κατ’ αρχάς το κεντρικό ζήτημα: η παιδαγωγική διαδικασία έχει έναν
εντελώς ιδιαίτερο χαρακτήρα και δεν γίνεται να αντικατασταθεί με «εξ
αποστάσεως» ηλεκτρονικά μέσα.
Το
υπουργείο, και η αστική τάξη, με αυτήν την ιστορία επιδιώκουν στην ουσία την
πλήρη εμπορευματοποίηση της παιδείας, με την εμπλοκή μεγάλων εταιρειών του
ηλεκτρονικού τομέα, την πλήρη εξατομίκευση μαθητών και εκπαιδευτικών, τον
έλεγχό τους, την παραβίαση ωραρίων και εργασιακών δικαιωμάτων, την κατάργηση
θέσεων εργασίας και «περιττών» εξόδων για την παιδεία κ.ά. Γι’ αυτό η οργανωμένη
απάντηση του εκπαιδευτικού κινήματος οφείλει να ξεκινάει απ’ τη θέση ότι η
ζωντανή διαδικασία είναι απαράβατη αρχή για την εκπαίδευση και τους συντελεστές
της.
Σ.Κ.
