 |
Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να ετοιμαστούν
για αποφασιστικούς
αγώνες,με τους εργαζόμενους γονείς στο πλευρό τους
|
Σε αναβρασμό βρίσκεται και πάλι η
εκπαιδευτική κοινότητα, με αιτία τις πρόσφατες αλλαγές σε δημοτικά και
νηπιαγωγεία στις οποίες προχώρησε το υπουργείο Παιδείας. Οι αλλαγές αυτές διαλύουν
τα ολοήμερα προγράμματα δημοτικών και νηπιαγωγείων, τα οποία πλέον χάνουν τον παιδαγωγικό και αντισταθμιστικό
ρόλο τους, καθώς μετατρέπονται κυριολεκτικά σε παιδοφυλακτήρια, ενώ χτυπάνε
τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.
Στα δημοτικά καταργείται ο
υπεύθυνος δάσκαλος για το ολοήμερο πρόγραμμα, με αποτέλεσμα κάθε μέρα να
υπάρχει και διαφορετικός εκπαιδευτικός, πράγμα που υποβαθμίζει τη διδασκαλία-μελέτη.
Για να επιτευχθεί μάλιστα η κατάργηση του υπεύθυνου στο ολοήμερο, το υπουργείο άλλαξε
το ωρολόγιο πρόγραμμα των δημοτικών σχολείων, έτσι ώστε να εξοικονομηθούν ώρες
δασκάλων για να καλύψουν το ολοήμερο! Αποτέλεσμα: υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί, υποχρεωτικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών, χιλιάδες
λιγότερες προσλήψεις νέων συναδέλφων και, φυσικά, άνω κάτω τα ωρολόγια προγράμματα
των σχολείων, που πλέον δε θα λαμβάνουν υπόψη τους τις ιδιαιτερότητες και ανάγκες
της μικρής ηλικίας των μαθητών παρά μόνο το πώς θα καλυφθούν οι «τρύπες».
Στα δε
νηπιαγωγεία, με αλλαγές τις τελευταίας στιγμής (μέσα στον Αύγουστο!), τα πράγματα
είναι ακόμα χειρότερα. Καταργείται το ενιαίο πρόγραμμα του ολοήμερου
νηπιαγωγείου, με αποτέλεσμα να υπάρχει διαφορετική σύνθεση νηπίων στο ολοήμερο
απ’ αυτή του πρωινού (κάτι που για παιδαγωγικούς λόγους δεν ίσχυε πριν,
εξαιτίας της πολύ μικρής ηλικίας των παιδιών). Δυσκολεύει έτσι και η προσαρμογή των νηπίων. Την ίδια στιγμή, το
ολοήμερο ουσιαστικά μετατρέπεται σε τρίωρη
δημιουργική απασχόληση, κάτι που εγκυμονεί κινδύνους ακόμα και για την
ύπαρξή του (π.χ. πέρασμα στους δήμους), όπως και γενικότερα για την απασχόληση
των εκπαιδευτικών (αντικατάσταση με ελαστικά εργαζόμενους κ.λπ.).
Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση, οι
εκπαιδευτικοί έχουν ήδη ξεκινήσει τις αντιδράσεις τους. Η δημόσια εκπαίδευση χρειάζεται μαζικούς διορισμούς και αυξημένες
δαπάνες για να λειτουργήσει αξιοπρεπώς προς όφελος των μορφωτικών αναγκών
των μαθητών και της κοινωνίας. Όλα τα μέτρα που έχουν παρθεί τα τελευταία
χρόνια είναι στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση, ενταγμένα στους καπιταλιστικούς και
μνημονιακούς στόχους για φθηνή εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα (οικονομικό, μορφωτικό
κ.λπ.).
Η συνεχής υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου δεν πάει άλλο. Χρειάζεται
αποφασιστικός, δυναμικός και ενωτικός αγώνας εκπαιδευτικών και εργαζόμενων
γονέων για την υπεράσπισή του.
Μ. Σάκος
