Η TTIP είναι στα πρόθυρα της
κατάρρευσής της – και η λαϊκή
κινητοποίηση έπαιξε μεγάλο ρόλο σε αυτό
|
Ελπιδοφόρα
είναι τα νέα όσον αφορά τη Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP). Μετά τη
Γερμανία, και η Γαλλία βάζει «πάγο» στη συμφωνία.
Η κομμένη και
ραμμένη στα μέτρα των πολυεθνικών συμφωνία, που, μεταξύ άλλων, ανοίγει τον
δρόμο της ιδιωτικοποίησης των δημόσιων υπηρεσιών, κατοχυρώνει τη δυνατότητα
μιας εταιρείας να μηνύει ένα κράτος με ευνοϊκούς όρους, εδραιώνει την ηλεκτρονική
παρακολούθηση (δήθεν για την προάσπιση των πνευματικών δικαιωμάτων) και καταργεί
συλλογικές διαπραγματεύσεις και εργασιακά δικαιώματα, αντιμετωπίζει σοβαρά
προβλήματα.
Στο τέλος Σεπτεμβρίου, στη συνάντηση που θα γίνει στην Μπρατισλάβα,
η Γαλλία θα ζητήσει να σταματήσουν οι διαπραγματεύσεις, γιατί είναι αντίθετη σε
οποιαδήποτε συμφωνία θέτει σε κίνδυνο τη γαλλική γεωργία.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι όσο και να «απελευθερώθηκε» η
παγκόσμια διακίνηση προϊόντων και υπηρεσιών, όσο και να εξαπλώθηκαν οι μεγάλες
πολυεθνικές εταιρείες, ο καπιταλισμός δεν μπορεί να ξεπεράσει τις βασικές
αντιφάσεις του. Δεν μπορεί να απαλλαγεί από το εθνικό κράτος. Κάθε εθνική
αστική τάξη, και ειδικά με ισχυρή οικονομία, όπως η Γερμανία και η Γαλλία,
θέλει να επιβάλει προστατευτισμό σε κάποια από τα προϊόντα της. Και συνολικά η
Ευρώπη δεν μπορεί να εγκαταλείψει τον προστατευτισμό του εθνικού κράτους έναντι
των ΗΠΑ, καθώς τα ευρωπαϊκά προϊόντα είναι λιγότερο ανταγωνιστικά από τα
αμερικανικά. Αλλά και μέσα στην ίδια την Ε.Ε. τα συμφέροντα των
αστικών τάξεων δεν ταυτίζονται και ίσα ίσα σήμερα αποκλίνουν όλο και
περισσότερο, ενώ η απόφαση των Βρετανών, στο δημοψήφισμα του Ιουνίου, να
εγκαταλείψουν την Ε.Ε. περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Αν η Ε.Ε.
δεν έχει κοινή πολιτική, πώς θα τα βρει με τις ΗΠΑ στο ζήτημα αυτό;
Βεβαίως, μεγάλο ρόλο στο «πάγωμα» της συμφωνίας έχουν
παίξει και οι αντιδράσεις των λαών της Ευρώπης, που δυσκολεύουν τις κυβερνήσεις
να πάρουν αποφάσεις ενάντια στα συμφέροντά τους.
Οι λαοί πρέπει να εκμεταλλευτούν τις αντιθέσεις μεταξύ
των ιμπεριαλιστών, ώστε να βάλουν φρένο στα σχέδια του παγκόσμιου κεφαλαίου, που με αυτές τις συμφωνίες θέτει τις βασικές ελευθερίες κάτω
από την μπότα του κέρδους των πολυεθνικών. Κάθε νίκη είναι ένα βήμα προς αυτή
την κατεύθυνση, όμως είμαστε ακόμα στην αρχή. Υπάρχει πολύς δρόμος μέχρι να
αποτραπούν οριστικά τα σχέδιά τους. Πρέπει να βρισκόμαστε σε επαγρύπνηση!