 |
Ακόμα
και ο φανατικός φιλογερμανός Μεταξάς
έμεινε
πιστός στον ιστορικό προσανατολισμό
του ελληνικού
καπιταλισμού προς τις
«Θαλάσσιες Δυνάμεις» και
έβγαλε την
Ελλάδα στον πόλεμο στο πλευρό της Αγγλίας
|
● Το
τελευταίο διάστημα είχαμε μια σειρά
από «μικρά» γεγονότα, που όμως, αν τα
δούμε κάτω από το πρίσμα της ιστορίας
και των βαθύτερων καπιταλιστικών
συμφερόντων, διαπιστώνουμε ότι έχουν
ιδιαίτερη σημασία.
Ας
δούμε αυτά τα γεγονότα: Εντός του
Δεκεμβρίου, λίγο μετά την εκλογή Τραμπ,
η ελληνική
κυβέρνηση έλαβε και εφάρμοσε
τις εξής αποφάσεις, χωρίς να ρωτήσει
την Ε.Ε.: α) Χορήγησε έκτακτο επίδομα
στους χαμηλοσυνταξιούχους, β) ανέστειλε
την αύξηση του ΦΠΑ σε κάποια νησιά, γ)
κατάργησε το υπέρογκο τέλος δικαστικού
ενσήμου και μείωσε σημαντικά μια σειρά
δικαστικών παραβόλων, που είχαν επιβληθεί
επί μνημονίων. Επίσης, άρχισε συζητήσεις
με την αμερικανική κυβέρνηση για την
ανάθεση των επισκευών του 6ου Στόλου
στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Παράλληλα ο
υπουργός Άμυνας Καμένος τάχθηκε υπέρ
του Τραμπ. Και στις αρχές Φλεβάρη, ο
κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ
Ξυδάκης χαρακτήρισε ως «δαιμονοποιημένη»
τη συζήτηση περί επιστροφής στη δραχμή,
ξανανοίγοντας έτσι το θέμα.
Σύμφωνα
με μια πρόχειρη ανάλυση, θα μπορούσε
κάποιος να πει ότι αυτά δεν σημαίνουν
τίποτα κι ότι η κυβέρνηση παραμένει
πλήρως προσδεδεμένη στο άρμα της Ε.Ε.,
ουσιαστικά δηλαδή της Γερμανίας.
● Όμως,
αξίζει να θυμηθούμε τα εξής:
1)
Το νεοελληνικό
κράτος (δηλαδή ο ελληνικός καπιταλισμός)
σε καμία από τις παγκόσμιες ιμπεριαλιστικές
συρράξεις δεν πολέμησε στο πλευρό της
Γερμανίας ή των λεγόμενων «Κεντρικών
Δυνάμεων», αλλά, όποτε κινητοποιήθηκε,
το έκανε στο πλευρό των Άγγλων, των ΗΠΑ
και των συμμάχων τους, δηλαδή των
αποκαλούμενων και «θαλάσσιων» δυνάμεων.
Ακόμα και ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς,
ο οποίος είχε λάβει τη στρατιωτική του
εκπαίδευση στη Γερμανία και είχε
αντιγράψει το φασιστικό-ναζιστικό
πρότυπο, στην κρίσιμη στιγμή είπε το
«Όχι» στον ιταλο-γερμανικό άξονα,
συντασσόμενος με τα αγγλικά συμφέροντα.
2)
Καθ’ όλη τη
διάρκεια της νεοελληνικής ιστορίας, η
ελληνική άρχουσα τάξη ήταν χωρισμένη
σε δύο πτέρυγες:
η συντηρητική δεξιά ήταν φιλογερμανική
ενώ η φιλελεύθερη-«προοδευτική» παράταξη
φιλοαγγλική και φιλοαμερικανική (π.χ.
«Εθνικός Διχασμός», ένταξη στην ΕΟΚ από
Καραμανλή κ.λπ). Κατ’ αναλογία, σήμερα
η ΝΔ εκφράζει το φιλογερμανικό και η
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ –αν και πολύ
έντεχνα– το φιλικό στην Αγγλία και τις
ΗΠΑ τμήμα της αστικής τάξης.
3)
Η ίδια η γέννηση
του ελληνικού κράτους είναι άρρηκτα
δεμένη με τη θάλασσα.
Οι καραβοκυραίοι ήταν το δυναμικότερο
κομμάτι της ανερχόμενης ελληνικής
αστικής τάξης και μέχρι σήμερα οι
εφοπλιστές παίζουν καθοριστικό ρόλο
στη χάραξη της πολιτικής. Γι’ αυτό και
σε τελευταία ανάλυση η ελληνική άρχουσα
τάξη θα θέλει πάντοτε να τα έχει καλά
με όποιον ελέγχει τις διεθνείς θαλάσσιες
οδούς. Και αυτή τη στιγμή η ιμπεριαλιστική
δύναμη που τις ελέγχει είναι οι ΗΠΑ.
● Εδώ
πρέπει να προσθέσουμε ότι: Αν και αυτή
τη στιγμή οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν
αναπτύξει στενότατους δεσμούς με την
Κίνα, είναι παραπάνω από βέβαιο ότι, όσο
θα εντείνεται ο εμπορικός πόλεμος
ΗΠΑ-Κίνας και όσο η Κίνα θα «περικυκλώνεται»
από τις στρατιωτικά κυρίαρχες των
θαλασσών ΗΠΑ, οι Έλληνες εφοπλιστές θα
αναδιαρθρώνουν τις συμμαχίες τους, θα
προσαρμόζονται στη νέα κατάσταση (όπως
έχουν κάνει πολλές φορές στο παρελθόν)
και εν τέλει θα υποκλιθούν μπροστά στην
αμερικανική ισχύ. Έτσι, ακόμα και αν
δούμε να διαμορφώνεται στο μέλλον ένας
συμμαχικός άξονας μεταξύ Γερμανίας και
Κίνας, ο ελληνικός καπιταλισμός δεν θα
είναι μέλος του.
● Αυτές
οι σκέψεις μάς επιτρέπουν να οδηγηθούμε
στο συμπέρασμα ότι ο ελληνικός
καπιταλισμός, αν και βρίσκεται γερά
μπλεγμένος στα δίχτυα της Γερμανίας,
της Ε.Ε. και των μνημονίων τους, όσο θα
προχωράει η παγκόσμια ιμπεριαλιστική
σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας,
τόσο θα απομακρύνεται από τις σύγχρονες
«Κεντρικές Δυνάμεις» (Ε.Ε.-Γερμανία) και
θα προσεγγίζει τις «Θαλάσσιες Δυνάμεις»
(ΗΠΑ-Αγγλία), με τις οποίες άλλωστε τον
συνδέουν βαθύτεροι ιστορικοί δεσμοί.
Η πορεία αυτή ασφαλώς δεν θα είναι
ευθύγραμμη και ανεμπόδιστη, θα είναι
όμως η κυρίαρχη τάση.
Βασίλης
Παπανικολάου
