Η
οικονομική κρίση έφερε και φέρνει αύξηση
των ασθενειών και ιδιαίτερα των σοβαρών
ασθενειών, καθώς και επιδείνωση των
συνθηκών υγείας και ασφάλειας στους
χώρους
εργασίας. Το αποδεικνύουν μια
σειρά πρόσφατες έρευνες, αλλά το βιώνουμε
και όλοι μας καθημερινά.
Σε
αυτή την κατάσταση είμαστε πλέον οι
περισσότερες και οι περισσότεροι στη
δουλειά
|
Τι
συμβαίνει, όμως, ειδικά στις επιχειρήσεις;
Έχουν μειωθεί οι δαπάνες για μέτρα
ασφαλείας από τη μία και από την άλλη,
όσον αφορά την πολιτεία, λόγω ελλείψεως
προσωπικού,
δεν
γίνονται οι κατάλληλοι έλεγχοι στις
συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας,
με αποτέλεσμα συχνά εργατικά ατυχήματα
και αύξηση των επαγγελματικών ασθενειών.
Οι
εργοδότες φορτώνουν το βάρος της κρίσης
στους εργαζόμενους. Η
κατάσταση στους χώρους δουλειάς είναι
αφόρητη, με την εντατικοποίηση της
εργασίας, τις πιέσεις για όλο και
μεγαλύτερη παραγωγή με μικρότερο
μεροκάματο, τα ελαστικά ωράρια, την
ανασφάλεια της επαπειλούμενης ανεργίας
και ένα σωρό άλλα προβλήματα που
προκύπτουν. Αποτέλεσμα
όλων αυτών είναι η κατακόρυφη
αύξηση του στρες, του συνδρόμου
επαγγελματικής εξουθένωσης
(«burnout»), των
περιστατικών υπέρτασης και στεφανιαίας
νόσου, των μυοσκελετικών παθήσεων, η
αύξηση της ψυχιατρικής νοσηρότητας και
της κατάθλιψης, χωρίς
να λείπουν ακόμα και αυτοκτονίες.
Όσον
αφορά το ενάμισι εκατομμύριο ανέργους
και τους ανασφάλιστους, και εδώ έχουμε
αύξηση σε καρδιακές παθήσεις, άγχος και
κατάθλιψη. Η πρόσβαση στις υπηρεσίες
υγείας δεν είναι πάντα εύκολη, παρά τα
μέτρα που έχουν παρθεί τελευταία όσον
αφορά την περίθαλψη των ανασφάλιστων
στο ΕΣΥ και τη βοήθεια από διάφορες
εθελοντικές οργανώσεις. Οι
ανασφάλιστοι κατά κανόνα δεν έχουν
φροντίδα σε επίπεδο πρόληψης, η οποία
είναι καταλύτης για την εκδήλωση
ασθενειών.
Επίσης, να μην ξεχνάμε ότι η συμμετοχή
στην αγορά φαρμάκων είναι ήδη υψηλή.
Και
ενώ θεωρούσαμε επιτυχία ότι το προσδόκιμο
ζωής είχε ανέβει λόγω της βελτίωσης του
βιοτικού επιπέδου και των επιτευγμάτων
της ιατρικής, φαίνεται
πως και αυτό θα ανατραπεί.
Έχουμε ήδη αύξηση των πρόωρων
συνταξιοδοτήσεων, των πρόωρων θανάτων
και των ανέργων λόγω κακής υγείας. Αν
όλο αυτό συνεχιστεί, θα
γυρίσουμε σε συνθήκες των αρχών του
προηγούμενου αιώνα.
Η
κατάσταση αυτή πρέπει να ανατραπεί,
διεκδικώντας σύγχρονη ασφάλιση και
περίθαλψη για όλους, αυστηρή τήρηση των
κανόνων υγιεινής και ασφάλειας από τους
εργοδότες και φυσικά ανθρώπινους μισθούς
και εργασιακές σχέσεις, για να μην
πεθάνουμε δουλεύοντας.
Ματίνα
Χελιδώνη