Ο Κωνσταντίνος Τασούλας είναι ο πιο απονομιμοποιημένος πρόεδρος της δημοκρατίας στην ιστορία του θεσμού. Αυτό το συμπέρασμα δεν είναι μόνο δικό μας, αλλά έχει γραφτεί ακόμα και από μερίδα του αστικού Τύπου. Εξελέγη με τον χαμηλότερο αριθμό ψήφων από κάθε προηγούμενο ομόλογό του. Στην ορκωμοσία του απείχαν δύο κόμματα της Βουλής καθώς και μεγάλος αριθμός βουλευτών από όλα τα κόμματα, πλην της ΝΔ. Φυσικά είναι γνωστή η εμπλοκή του στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών.
Στο σημερινό πολιτικό καθεστώς της χώρας μας ο πρόεδρος της δημοκρατίας έχει ελάχιστες εξουσίες. Έχει όμως έναν ισχυρό ιδεολογικό συμβολισμό: συμβολίζει την ενότητα και σταθερότητα του αστικού καθεστώτος. Στην απονομιμοποίηση του Τασούλα, λοιπόν, αντανακλά η απονομιμοποίηση του ίδιου του καθεστώτος στη συνείδηση ενός τεράστιου κομματιού του ελληνικού λαού.
Παρόμοια κατάσταση είχαμε και επί Μνημονίου, όταν στις 28 Οκτωβρίου 2011 ο αγανακτισμένος κόσμος έδιωξε κλοτσηδόν τον τότε πρόεδρο της δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια από την παρέλαση στη Θεσσαλονίκη. Ήταν μια στιγμή που το σύστημα αισθάνθηκε ότι κινδυνεύει άμεσα από την αντίσταση του λαού στην επιβολή του γενοκτονικού Μνημονίου. Οπότε και οι άλυτοι μνημονιακοί λογαριασμοί συντείνουν στη σημερινή κρίση νομιμοποίησης.
Π.Δ.
