 |
| Ο «τσεκουράτος» Βορίδης, για ψηφοθηρικούς λόγους, το παίζει σκληρός με τους αιτούντες άσυλο, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση του ετοιμάζεται να δεχθεί πίσω χιλιάδες μετανάστες από τη Γερμανία και παρακαλάει νέους αλλοδαπούς εργαζόμενους για τις ανάγκες των ξενοδόχων |
Η νέα μεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που συνδυάζει την καταστολή με τη συνέχιση της «ελεγχόμενης», «νόμιμης» μετανάστευσης για φθηνό εργατικό δυναμικό, καταδεικνύει σε πόσο μεγάλο αγκάθι έχει εξελιχθεί το μεταναστευτικό για τις χώρες της Ε.Ε., με συνέπειες κοινωνικές (εγκληματικότητα), εργασιακές, πολιτισμικές. Στο ίδιο μήκος κύματος και η δική μας κυβέρνηση, η οποία αντιλαμβάνεται πλέον ότι το μεταναστευτικό επηρεάζει σημαντικά τα ποσοστά των κομμάτων. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις είναι ενδεικτικές – και απογοητευτικές για τη ΝΔ. Έτσι, με περίσσια ικανοποίηση επέστρεψε από τις Βρυξέλλες ο Μητσοτάκης, με τη νέα «κοινή» ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική υπό μάλης και, βασιλικότερος του βασιλέως, ετοιμάζεται να την εφαρμόσει κατά γράμμα – με τον νεοδιορισθέντα υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου Βορίδη, γνωστό για το χουντικό παρελθόν του.
Τι σημαίνει όμως για την Ελλάδα αυτή η «κοινή» ευρωπαϊκή πολιτική; «Σύμφωνα με έγγραφο της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Μετανάστευσης της Γερμανίας (BAMF) οι μετανάστες που θα επιστρέφουν στην Ελλάδα θα υποστηρίζονται από τις ελληνικές αρχές στο πλαίσιο του λεγόμενου προγράμματος γεφύρωσης. Θα λαμβάνουν βοήθεια σχετικά με τη διαμονή και τη διατροφή τους και συμβουλές σε κοινωνικό επίπεδο στην Ελλάδα, θα συμμετάσχουν σε ένα νέο ελληνικό πρόγραμμα ένταξης που θα τους βοηθήσει να μάθουν τη γλώσσα και να βρουν δουλειά», λέει το σχετικό έγγραφο, για να κερδίσει αξιοπιστία ο Φρίντριχ Μερτς, ο νέος Γερμανός καγκελάριος, εις βάρος βέβαια της χώρας μας. Την ίδια στιγμή, το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε υπουργική απόφαση η οποία χαρακτήριζε «ασφαλή χώρα» την Τουρκία, βάσει της οποίας οι μετανάστες που παραβίαζαν τα σύνορα της Ελλάδας μπορούσαν να επιστρέψουν στην Τουρκία. Αν και η Τουρκία, έτσι κι αλλιώς, με τα χίλια ζόρια τους δεχόταν πίσω. Όλα τα παραπάνω συνεπάγονται ότι, για πολλοστή φορά, η Ελλάδα θα μετατραπεί σε αποθήκη κατατρεγμένων ψυχών!
Εξ ου και η πρεμούρα της κυβέρνησης για τη γρήγορη «ολοκλήρωση των υφιστάμενων υποδομών, χρηματοδοτούμενων από την ενωμένη Ευρώπη, στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (και στην Κρήτη) εντός χρονοδιαγράμματος που έχουν ορίσει οι Ευρωπαίοι εταίροι μας». Τους τα χάλασαν οι δημοσκοπήσεις, βέβαια, βλέποντας τους ψηφοφόρους τους να πηγαίνουν προς την Πλεύση Ελευθερίας αλλά κυρίως προς το κόμμα του Βελόπουλου, και έτσι τρέχουν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Τελείως υποκριτικά και ψευδώς, η υφυπουργός Μετανάστευσης Βολουδάκη λέει ότι «δεν συντρέχει ανάγκη να γίνει κάτι τέτοιο» (να γίνουν νέες δομές δηλαδή) στην Κρήτη και ο Βορίδης διατυμπανίζει ότι θα κλείσει δομές… οι οποίες έχουν ουσιαστικά ήδη κλείσει.
Την ξέρουμε την πραγματικότητα, την οποία άλλωστε δεν κρύβουν. Φθηνό εργατικό δυναμικό, στοιβαγμένο σε άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες, ευέλικτο, χωρίς δικαιώματα, με την απειλή της απέλασης πάνω από το κεφάλι τους, αλλά διαθέσιμο για όποιον και όσο το χρειάζεται. Σύγχρονο θεσμικό δουλεμπόριο εν ολίγοις.
Εδώ και χρόνια, μεθοδικά και σταθερά, με μισθούς πείνας και άσχημες συνθήκες εργασίας, η ντόπια εργατική τάξη απαξιώνεται, με αποτέλεσμα σε μια σειρά κλάδους να έχει αντικατασταθεί από κατατρεγμένους ανθρώπους από τον τρίτο κόσμο που εισρέουν στον «ευρωπαϊκό παράδεισο» για μια καλύτερη ζωή, όπως τους τάζουν οι δουλεμπορικές ΜΚΟ και οι διακινητές τους. Στον κατασκευαστικό τομέα σπανίως πια συναντάς Έλληνες. Στα χωράφια οι εργάτες γης είναι αποκλειστικά ξένοι. Στον τουρισμό, όπου τα Ελληνόπουλα κατέκλυζαν τα νησιά τα καλοκαίρια για ένα μεροκάματο, τα βάρβαρα ωράρια, οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίας και διαμονής, οι μισθοί που δεν ανταποκρίνονται στις ώρες και ημέρες εργασίας είναι πια όροι αποτρεπτικοί για Έλληνες εργαζόμενους με «απαιτήσεις». Για αυτό και βλέπουμε να ανησυχούν στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου ότι δεν θα έρθουν αρκετοί εποχικοί εργαζόμενοι στην Ελλάδα για τη σεζόν και ότι θα τιναχτεί στον αέρα ο ελληνικός τουρισμός – φτάνοντας στο σημείο να κατηγορούν το Γραφείο Εργασίας των Φιλιππίνων στην Ελλάδα ότι εμποδίζει την έλευση εργαζομένων από αυτή τη χώρα.
Εμείς λέμε: Να μην επιτραπούν οι άθλιες δομές-φυλακές που ετοιμάζουν στα ελληνικά νησιά. Οι οποίες όχι απλά δεν λύνουν κανένα πρόβλημα αλλά το κουκουλώνουν για να κατευνάσουν τη δυσαρέσκεια των ντόπιων. Να γίνονται δεκτοί εργαζόμενοι από άλλες χώρες μόνο όπου αποδεδειγμένα δεν υπάρχει προσφορά εργασίας από ντόπιους, αλλά η λύση είναι κάθε εργατική τάξη να παλεύει στη χώρα της για τις δικές της κατακτήσεις. Μόνο η οργανωμένη πάλη του εργατικού κινήματος μπορεί να αποτρέψει τις συνθήκες που επιτρέπουν το δουλεμπόριο εργατικής δύναμης.
Όλγα Στεφανίδου
