 |
| Στον νέο πολυπολικό κόσμο που αναδύεται: η Αμερική θέλει την πρωτοκαθεδρία και ωθεί τις ανατροπές με την πολιτική Τραμπ· η Κίνα αναδεικνύεται σε κορυφαία τεχνολογική δύναμη, αλλά περιθωριοποιημένη πολιτικά· η Ρωσία αναβαθμίζεται σε συνεννόηση με τις ΗΠΑ· και η Ευρώπη είναι απούσα... |
Παγκοσμίως βρισκόμαστε στη φάση όπου συνεχίζονται οι συνέπειες από την αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής και τη διεθνή ενδοαστική σύγκρουση.
Η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ ενοχοποίησε την Ε.Ε. για την οικονομική της αποδυνάμωση, αλλά την έθεσε και μπροστά στις υποχρεώσεις της για την άμυνά της και την οικονομική της συμμετοχή στο ΝΑΤΟ.
Επίσης, η κυβέρνηση Τραμπ επέβαλε δασμούς 25% σε όλα τα εισαγόμενα στις ΗΠΑ αυτοκίνητα,τσακίζοντας το βασικότερο έσοδο της Γερμανίας αλλά και άλλων παραγωγών κρατών παγκόσμια. Οι μετοχές των αυτοκινητοβιομηχανιών στην Ιαπωνία κατέρρευσαν. Και οι αυτοκινητοβιομηχανίες Γερμανίας, Γαλλίας και Ιαπωνίας που βρίσκονται στο Μεξικό και τον Καναδά πρόκειται να μεταφερθούν στις ΗΠΑ.
Στις συνομιλίες για ειρήνευση στην Ουκρανία οι διαπραγματεύσεις περιορίστηκαν μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ, απαξιώνοντας την Ε.Ε., με την Αμερική να απαιτεί τον ορυκτό πλούτο της Ουκρανίας ως αποζημίωση για την οικονομική ενίσχυση που της έδωσε για τον πόλεμο (350 δις λέει). Η Γαλλία, η Αγγλία και κάποιες κυβερνήσεις σαν του Μητσοτάκη αρχικά μίλησαν για αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία και συνέχιση του πολέμου, αλλά η Ευρώπη είναι σχεδόν άοπλη. Μετά είπαν για αποστολή ειρηνευτικών δυνάμεων, παρά τις προειδοποιήσεις της Ρωσίας πως δεν θα επιτρέψει ευρωπαϊκό στρατό στο έδαφος της Ουκρανίας, και τώρα σκέπτονται να πάρουν την άδεια της Ρωσίας και των ΗΠΑ. Μιλούν επίσης για επανεξοπλισμό της Ευρώπης, τυπώνοντας χρήμα ύψους 800 δις, υπολογίζοντας να ολοκληρωθεί αυτός το 2030 – χωρίς πρώτες ύλες και εργοστάσια και με πανάκριβη ενέργεια. Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι βασικός στόχος ΗΠΑ-Ρωσίας να τελειώσει σύντομα, παρά τα εμπόδια που θέτουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες.
Γενικά όμως στην Ευρώπη επικρατεί κλίμα φρενοκομείου, με ανίκανους ηγέτες, εθισμένους στη διαφθορά, και ό,τι μέτρα πάρουν θα οδηγήσουν τους λαούς της Ευρώπης στη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση. Ήδη στην πρώην κραταιά Γερμανία κλείνουν εργοστάσια και απολύουν χιλιάδες εργαζόμενους (VW, BASF, BOSCH), μην μπορώντας να αντεπεξέλθουν στην ακριβή ενέργεια και τον κινεζικό ανταγωνισμό.
Στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής τα πράγματα ακόμη διαμορφώνονται και παζαρεύονται. Οι Αμερικανοί δεν αποχωρούν από τη Συρία, όπου υπερασπίζονται τους Κούρδους της ανατολικής Συρίας, οι Τούρκοικατασκευάζουν βάση στα συριακά εδάφη που έχουν καταλάβει για να εδραιωθούν και οι Ρώσοι, με μια ξαφνική αεραπόβαση, ανακατέλαβαν τις ρωσικές βάσεις κοντά στα παράλια και τα γύρω χωριά, προς υπεράσπιση 10.000 χριστιανών, αλαουιτών και άλλων, που κατέφυγαν εκεί για να μη σφαγιασθούν από τους τζιχαντιστές της νέας συριακής κυβέρνησης. Με αυτήν την αεραπόβαση των Ρώσων αιφνιδιάστηκαν οι τζιχαντιστές και οι τουρκικές δυνάμεις. Δεν φάνηκε όμως να ανησυχούν οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί.
Οι ανακατατάξεις σε αυτόν τον χώρο θα συνεχιστούν, γιατί οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και κάποια αραβικά κράτη όπως η Αίγυπτος δεν βλέπουν με καλό μάτι την επέκταση της Τουρκίας και τη μετατροπή της σε πολύ μεγάλη δύναμη. Δεν είναι τυχαίο πως μία από τις δύο κυβερνήσεις της Λιβύης χάραξε θαλάσσια οικόπεδα για έρευνα που σέβονται τη δυνητική ελληνική ΑΟΖ, εκνευρίζοντας τον Ερντογάν. Η δημιουργία κουρδικού κράτους θα χρησιμοποιηθεί ως ένα διαπραγματευτικό χαρτί από πλευράς ΗΠΑ-Ισραήλ προκειμένου να επιβάλουν τις απόψεις τους στην περιοχή.
Έχει επίσης σημασία ότι στην περιοχή της Αρκτικής ο Πούτιν χειροκρότησε την προοπτική προσάρτησης της Γροιλανδίας από τις ΗΠΑ.
Όλες αυτές οι ανακατατάξεις, η κατάρρευση των «αφηγημάτων» του νεοφιλελευθερισμού, η ολοφάνερη πλέον διάσπαση των αστικών τάξεων παγκόσμια, η ουσιαστική διάλυση της Ε.Ε. και η οικονομική πίεση που θα ασκηθεί στους λαούς της Ευρώπης, θα γεννήσουν εξεγέρσεις και παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα. Ήδη σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν διαμαρτυρίες για διάφορα ζητήματα, εκφράζοντας τη γενική δυσαρέσκεια των λαών για τα αποτελέσματα της προηγούμενης –αποτυχημένης– πολιτικής της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών.
Καθήκον όλων των αριστερών δυνάμεων είναι να μπουν επικεφαλής αυτών των κινητοποιήσεων και εκφράσεων αγανάκτησης, οργανώνοντας και οδηγώντας αυτές τις διαμαρτυρίες προς την ανάκτηση των εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων που δικτατορικά κατέλυσαν οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις τύπου Μητσοτάκη ή Μακρόν.
Χρήστος Χατζής
