Αργεντινή: Στις 12 Μαρτίου στο Μπουένος Άιρες οι συνταξιούχοι κατέβηκαν (όπως κάθε Τετάρτη τα τελευταία χρόνια) σε μαζική διαδήλωση, υποστηριζόμενοι από εργατικά συνδικάτα, πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις. Αυτή τη φορά κατέβηκαν όμως μαζί τους και οπαδοί όλων των ποδοσφαιρικών ομάδων της πόλης, κατόπιν απόφασης των συνδέσμων τους. Οι συνταξιούχοι της Αργεντινής αντιμετωπίζουν το φάσμα της εξαθλίωσης καθώς η ακραία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση του Μιλέι όχι μόνο δεν δίνει αυξήσεις στις πενιχρές συντάξεις τους αλλά έχει «απελευθερώσει» τις τιμές των αγαθών και υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των φαρμάκων. Η διαδήλωση χτυπήθηκε άγρια από την αστυνομία, με δεκάδες τραυματίες (έναν φωτογράφο πολύ σοβαρά) και συλληφθέντες. Οι συνταξιούχοι και οι αλληλέγγυοι αντιμετώπισαν γενναία την κρατική βία.
Βέλγιο: Χιλιάδες εργάτες κατέβηκαν σε γενική απεργία στις 13 Φεβρουαρίου ενάντια στην πολιτική λιτότητας της νέας κυβέρνησης. Στις Βρυξέλλες διαδήλωσαν περισσότεροι από 60.000 στο πλαίσιο της απεργίας. Στις 21 Φεβρουαρίου ξεκίνησαν απεργία 9 ημερών οι σιδηροδρομικοί, ενάντια στις περικοπές και την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησής τους.
Φινλανδία: Περισσότεροι από 70.000 εργαζόμενοι από τον χώρο των υπηρεσιών και του εμπορίουξεκίνησαν απεργία εβδομαδιαίας διάρκειας στις 17 Φεβρουαρίου, διεκδικώντας αυξήσεις 10%.
Τουρκία: Παράλληλα με τις δικτατορικές κινήσεις του Ερντογάν ενάντια στην αντιπολίτευση, σε αναβρασμό βρίσκεται η τουρκική εργατική τάξη. Ο πληθωρισμός τρώει τους μισθούς και η κυβέρνηση, αντί να αυξήσει ανάλογα τον κατώτατο μισθό, απαγορεύει απεργίες και συγκεντρώσεις. Στις 2 Μαρτίου οι εργάτες κατέλαβαν τις στοές ενός λιγνιτωρυχείου κοντά στην Άγκυρα. 20 εργοστάσια απεργούν για αυξήσεις μισθών στη βιομηχανική ζώνη του Γκαζιαντέπ. Σε απάντηση το καθεστώς συνέλαβε τον πρόεδρο του συνδικάτου κλωστοϋφαντουργίας και δέρματος. Σε απεργιακές κινητοποιήσεις βρίσκονται και οι καπνοβιομηχανίες στη Σμύρνη καθώς και οι εργάτες καθαριότητας σε πολλούς δήμους.
Από τη σύνταξη
