Η ΕΚΠΟΡΝΕΥΣΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ «ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ» ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

Η αναγνώριση της πορνείας ως «κανονικού επαγγέλματος» νομιμοποιεί

ένα διαχρονικό έγκλημα των ταξικών κοινωνιών

Οι γυναίκες που έχουν πέσει θύματα των κυκλωμάτων της πορνείας χρειάζονται
έναν δρόμο διαφυγής από αυτή, χρειάζονται κοινωνική επανένταξη,
και όχι νομιμοποίηση της βάρβαρης εκμετάλλευσής τους 

Μέσα από την κυρίαρχη λογική του καπιταλιστικού συστήματος ότι τα πάντα πωλούνται και τα πάντα αγοράζονται, τις τελευταίες δεκαετίες γίνεται μια συντονισμένη προσπάθεια σε πολλές χώρες να ενταχθεί η πορνεία, με νομοθετικές διατάξεις, στη λίστα του επαγγελματικού προσανατολισμού, μια εναλλακτική πρόταση στη μάστιγα της ανεργίας! Για να περάσει αυτό στη συνείδηση του κόσμου, ανατροφοδοτούνται και διαδίδονται μύθοι και ισχυρισμοί όπως
ότι: «η πορνεία είναι το αρχαιότερο επάγγελμα», «η πορνεία είναι αναπόφευκτη», «η πορνεία είναι δουλειά ή υπηρεσία, όπως κάθε άλλη», «πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα πληρώνουν για σεξ και άνθρωποι που θα πωλούν».

Στα «σύγχρονα» δυτικά κράτη, κυριαρχούν δύο «προσεγγίσεις», δύο τρόποι αντιμετώπισης της πορνείας, την οποία διαχωρίζουν σε καταναγκαστική (π.χ. trafficking) και «εθελούσια»! «Προσεγγίσεις» βέβαια που αποδεικνύουν και επιβεβαιώνουν τη χυδαιότητα και την υποκρισία της νεοφιλελεύθερης εκδοχής του καπιταλισμού. Σε καμιά περίπτωση, βέβαια, δεν θίγονται τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που συνδέονται με την πορνεία. Η μία προσέγγιση υποστηρίζει το «δικαίωμα των γυναικών να αυτοδιαχειρίζονται το σώμα τους όπως επιλέγουν οι ίδιες». Άρα η πορνεία είναι «εκούσια» επιλογή και δυνητικό επάγγελμα, οπότε τη νομιμοποιούν μαζί με τις περιφερειακές δραστηριότητες (μαστροπεία). Αν αναλογιστούμε ποιες γυναίκες οδηγούνται κατά κανόνα στην πορνεία (γυναίκες εξαθλιωμένες οικονομικά, κακοποιημένες, οικονομικές μετανάστριες, τοξικομανείς για τη δόση τους), αυτό από μόνο του αναιρεί το «δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής» στην πορνεία. Είναι καταναγκασμός σε κάθε περίπτωση! Η δεύτερη προσέγγιση, το λεγόμενο «σουηδικό μοντέλο», που θεωρείται και «πρωτοποριακό», και που ποινικοποιεί μόνο τον πελάτη και όχι την πορνεία, ναι μεν μπορεί να μείωσε την πορνεία στους δρόμους, ωστόσο στέλνει τους πλούσιους πελάτες στον σεξοτουρισμό και τις εκδιδόμενες στην ανεξέλεγκτη και παράνομη πορνεία.

Σήμερα η φτωχοποίηση και η αύξηση των μεταναστευτικών ροών στέλνουν εύκολο και ευάλωτο υποψήφιο «εμπόρευμα» στα πλοκάμια της πορνείας και των μαστροπών, που είναι πια νόμιμοι επιχειρηματίες. Στη Γερμανία (η μεγαλύτερη «αγορά» πορνείας της Ευρώπης), μετά τη νομιμοποίηση της πορνείας από το 2002, με πάνω από 3.000 οίκους ανοχής και 450.000 εκδιδόμενα άτομα (65% μετανάστριες), τα ετήσια έσοδα από την πορνεία υπολογίζονται σε 14,5 δισεκατομμύρια ευρώ! Στην Ολλανδία, που από τις πρώτες νομιμοποίησε την πορνεία, δεν σημειώθηκε καμία μείωση στη δράση των κυκλωμάτων της μαστροπείας. Το αντίθετο. Άλλωστε, βάσει του Ευρωπαϊκού Κανονισμού, και αφού «το ΑΕΠ δεν είναι δείκτης ηθικότητας», οι χώρες της ΕΕ συνυπολογίζουν στο ΑΕΠ τους τα έσοδα των «γκρίζων ζωνών» της οικονομίας τους (πορνεία, εμπόριο ναρκωτικών και λαθρεμπόριο)!

Η πορνεία δεν είναι εργασία και το σώμα των γυναικών δεν είναι εργασιακός χώρος! Είναι η πιο χυδαία και βάρβαρη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που η εμφάνισή του συνδέεται με την ταξική κοινωνία, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την πατριαρχική οικογένεια και θα εξαλειφθεί μόνο με τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.

Για την καταπολέμηση της πορνείας απαιτούνται:

• Μέτρα στήριξης των γυναικών και ιδιαίτερα των άνεργων, των γυναικών μονογονεϊκής αλλά και πολύτεκνης οικογένειας, με μόνιμη και σταθερή δουλειά και αξιοπρεπείς μισθούς, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και επίδομα ανεργίας.
• Να καταργηθεί ο νόμος Σημίτη που καθιερώνει την πορνεία ως επάγγελμα.
• Δωρεάν δημόσιες υπηρεσίες για τις γυναίκες που υφίστανται σεξουαλική εκμετάλλευση.
• Προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης και υπηρεσίες κοινωνικής επανένταξης.
• Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των νεότερων γενεών.
• Κοινωνική στέγαση, καθώς και φτηνή στέγαση φοιτητών.
• Εξασφάλιση του δικαιώματος όλων των γυναικών στη μόρφωση και στις κοινωνικές παροχές.

Όλγα Στεφανίδου