 |
| Με τους σημερινούς ρυθμούς ζωής είμαστε όλοι με ένα τηλέφωνο στο χέρι, και από πάνω έχουμε και την ταλαιπωρία και τις αυθαιρεσίες από τις τηλεφωνικές εταιρείες |
Η
κυβέρνηση, μέσω των ρυθμίσεων του
λεγόμενου Κανονισμού Γενικών Αδειών
της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών
και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ), επιχειρεί να
βάλει όρια στην αυθαιρεσία των εταιρειών
τηλεπικοινωνίας, ιδίως
σε σχέση με τους συμβατικούς όρους. Δεν
είναι σίγουρο ότι αυτά τα μέτρα θα φέρουν
κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα στο «πάρτι»
αυθαιρεσιών των εταιρειών.
O
καλπασμός της τεχνολογίας τις τελευταίες
δεκαετίες χρησιμοποιήθηκε σαν βασικό
επιχείρημα για την «απελευθέρωση»-ιδιωτικοποίηση
των τηλεπικοινωνιών, που
όμως οδήγησε στη δημιουργία ενός καρτέλ,
με
τρεις μόλις
εταιρείες στην κινητή
τηλεφωνία
(εκ των οποίων οι δύο έχουν το ίδιο
δίκτυο). Υπήρχε η διαβεβαίωση ότι ο
ανταγωνισμός θα έριχνε περαιτέρω τις
τιμές, όμως οι επιλογές μεταξύ εταιρειών
είναι ελάχιστες, από τον Άννα στον Καϊάφα
δηλαδή. Οι
τιμές είναι από τις υψηλότερες στην
Ευρώπη, σε σχέση και με την ποιότητα των
υπηρεσιών
(χαμηλή ταχύτητα internet,
κακό σήμα σε πολλές περιοχές κ.λπ.). Τα
συμβόλαια παραμένουν… αποικιοκρατικού
τύπου, δεσμεύουν
τον αγοραστή για 24 μήνες, με επιβολή
προστίμου αν αποφασίσει να φύγει
νωρίτερα, πράγμα που δεν συμβαίνει σε
καμιά εταιρεία παροχής υπηρεσιών.
Το
πιο βασικό είναι ότι είναι
αδύνατο ο μέσος καταναλωτής να μπορέσει
να βγάλει άκρη με τις διάφορες προσφορές
«πακέτων»,
που στο τέλος καταλήγουν μία από τα
ίδια. Οι προσφορές πάντα είναι καλές ή
κακές σε σχέση με τον πελάτη και όχι με
ένα συγκεκριμένο τιμολόγιο υπηρεσιών.
Σε όλους έχει συμβεί, όταν υπήρξε απειλή
αποχώρησης από την εταιρεία, να μας
γίνουν καλύτερες προσφορές. Και μέσα
σε αυτόν τον κυκεώνα πληροφόρησης και
παραπληροφόρησης, άπειρες φορές ο
καταναλωτής έχει χρεωθεί υπηρεσίες εν
αγνοία του.
Μεγάλο
πρόβλημα είναι και η επέμβαση στην
ιδιωτική ζωή των πολιτών, με τις
καθημερινές τηλεφωνικές
οχλήσεις,
σε ώρες κοινής ησυχίας, για αλλαγή
εταιρείας ή αποδοχή νέων «πακέτων» και
προσφορών.
Δεν
πρέπει να αγνοούμε, τέλος, ότι στις
τηλεφωνικές εταιρείες υπάρχει
υπερεκμετάλλευση του προσωπικού (χαμηλοί
μισθοί, ελαστικά ωράρια, εντατικοποίηση
εργασίας κ.λπ.). Μάλιστα, οι εργαζόμενοι
της Vodafone
και της Wind
βρίσκονται τελευταία σε κινητοποιήσεις
ενάντια στην περαιτέρω ελαστικοποίηση
της δουλειάς τους. Να
δείξουμε την αλληλεγγύη μας στους
εργαζόμενους, αλλά και να φροντίσουμε
σαν καταναλωτές να αμυνθούμε στις
αυθαιρεσίες των εταιρειών, και να μην
περιμένουμε μόνο από το κράτος.
Ματίνα
Χελιδώνη
