ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Να αντισταθούμε με κάθε μέσο στον ολοκληρωτισμό, που απειλεί τις πιο βασικές ελευθερίες μας

Οι υγειονομικοί σε αναστολή έδωσαν το έναυσμα του αγώνα ενάντια 
στην υποχρεωτικότητα και τον ολοκληρωτισμό. Τώρα οι εστίες αντίστασης
πληθαίνουν. Ο λαός μας δεν πρέπει να αποδεχθεί την ντροπή της υποταγής!

 

Με ταχύτατα βήματα, η ελληνική κυβέρνηση παραβιάζει το ένα μετά το άλλο θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα κερδισμένα εδώ και αιώνες. 

Το εξοντωτικό πρόστιμο των 100 ευρώ τον μήνα για τους άνω των εξήντα που έχουν επιλέξει να μην εμβολιαστούν αποτελεί ένα ακόμα ποιοτικό άλμα προς τον ολοκληρωτισμό. Άνθρωποι με συντάξεις της τάξεως των 400 έως 600 κατά κανόνα ευρώ εκβιάζονται με το φάσμα της πείνας, της παγωνιάς, της διακοπής ρεύματος και νερού, για να «προστατευθεί» υποτίθεται η υγεία τους, την οποία δήθεν οι ίδιοι δεν έχουν τη στοιχειώδη νοημοσύνη να προστατεύσουν.

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι αντιμετωπίζονται ως πνευματικά ανάπηροι και τους στερείται το δικαίωμα του σωματικού αυτοπροσδιορισμού. Και, το χειρότερο, εισάγεται η απολύτως τρομακτική λογική ότι την υγεία, τη ζωή και τον θάνατό σου δεν επιτρέπεται να τα ορίζεις εσύ αλλά το κράτος.

Η προστασία της υγείας δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά. Το ένα και μοναδικό ζητούμενο είναι η υποταγή. Γι’ αυτό και με αλλεπάλληλα χτυπήματα αυταρχισμού, θέλουν πάση θυσία να περάσουν το μήνυμα ότι δεν έχει κανένα νόημα να σκέφτεσαι, να έχεις γνώμη, να φέρνεις αντιρρήσεις και να προβάλλεις αντιστάσεις. Ότι ο μόνος τρόπος να επιβιώσεις είναι να είσαι απόλυτα υποταγμένος στην κρατική και οικονομική εξουσία. Άλλωστε, στο ιατρικό σκέλος, οι επίσημες θέσεις της κυβέρνησης, των ΜΜΕ, των φαρμακευτικών εταιρειών και των τηλεγιατρών-υπαλλήλων τους δεν έχουν καμία απολύτως αξιοπιστία. Όλα όσα έχουν πει κατά καιρούς, έχουν διαψευστεί.

Κανείς πια δεν έχει την αυταπάτη ότι ο βούρδουλας θα περιοριστεί στους άνω των εξήντα και δεν θα πέσει πολύ σύντομα με μανία στα κεφάλια και των άνω των πενήντα, των σαράντα και ούτω καθεξής. Πρόκειται αποκλειστικά πια για μια μάχη υποταγής ή ελευθερίας. Μπροστά στον καθένα μπαίνει πια το αμείλικτο δίλημμα: Σκλάβος ή Ελεύθερος.

Κανείς πια δεν πρέπει να έχει την αυταπάτη ότι η δικαστική εξουσία, πλήρως ευθυγραμμισμένη και εκβιάσιμη, θα ακυρώσει αυτά τα τερατώδη αντισυνταγματικά μέτρα.

Κανείς πια δεν πρέπει να έχει αυταπάτες για το πώς θα μπει φρένο σε αυτή την απίστευτη κατρακύλα: αγώνας, αγώνας και πάλι αγώνας. Φωτεινό παράδειγμα και οδηγός ο γαλλικός λαός, που με τις συνεχείς μαζικές διαδηλώσεις του από τον Ιούλιο μέχρι σήμερα έχει ανακόψει την επίθεση και έχει καταφέρει να μην παρθεί κανένα νέο μέτρο υποχρεωτικότητας και περιορισμού. Ακολουθούν τα μαζικά λαϊκά κινήματα σε Ιταλία, Ελβετία, Βέλγιο, Αυστρία, Αυστραλία, μέχρι και στη μακρινή Γουαδελούπη, όπου κηρύχθηκε γενική απεργία και γενική ανυπακοή ενάντια στο «υγειονομικό πάσο».

Στη χώρα μας, αν και έχουμε μείνει πολύ πίσω, έχουν αρχίσει αργά αλλά σταθερά να συγκροτούνται κάποιες αξιοσημείωτες αντιστάσεις. Στον σταθερό αγωνιστικό πόλο των υγειονομικών σε αναστολή, έρχονται να προστεθούν νέες οργανωμένες κινήσεις πολιτών, όπως η «Κίνηση για την Ελευθερία» (με πλατύ, δημοκρατικό και μαχητικό πνεύμα ενάντια στον ολοκληρωτισμό) και η κίνηση εκπαιδευτικών «Μ.Α.Ζ.Ι.» («Μέτωπο για Αυτοδιάθεση, Ζωή, Ισότητα»). Παράλληλα, στον συνδικαλιστικό χώρο αρχίζουν να εμφανίζονται τα πρώτα μικρά ρήγματα, όπως με την ανακοίνωση της ΠΟΣΠΕΡΤ ενάντια στον φασιστικό χαρακτήρα της υποχρεωτικότητας.

Πρέπει να ταχύνουμε το βήμα. Όσο δεν παρουσιάζονται τολμηρές και σοβαρές αντιστάσεις, το καθεστώς θα συνεχίσει την επίθεσή του, με έναν στόχο: να μας τα πάρει, αν είναι δυνατόν, όλα. Να μας κάνει άθλιους σκλάβους, φτωχούς, ανήμπορους και για πάντα σκυμμένους. Κυριολεκτικά και χωρίς καμία δόση υπερβολής. Για μια ακόμα φορά λοιπόν: αγώνας, αγώνας και πάλι αγώνας.

 

Βασίλης Παπανικολάου