Στη Γερμανία, Σοσιαλδημοκράτες, Φιλελεύθεροι και Πράσινοι συμφώνησαν, μετά τις τελευταίες εκλογές, να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας, με καγκελάριο τον Σοσιαλδημοκράτη Όλαφ Σολτς. Θα είναι η πρώτη φορά ύστερα από 16 χρόνια που οι Χριστιανοδημοκράτες δεν θα μετάσχουν στην κυβέρνηση. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η νέα αυτή κυβέρνηση θα είναι πιο «αριστερή» από τις κυβερνήσεις των οποίων ηγήθηκε η Μέρκελ. Κατ’ αρχάς, ο ηγέτης των Φιλελευθέρων, ο Λίντνερ, απαίτησε –και με τη στήριξη των Γερμανών βιομηχάνων πήρε– το κρίσιμο Υπουργείο Οικονομικών. Είναι φανατικός υπέρμαχος της δημοσιονομικής αυστηρότητας, ιδίως εις βάρος των «τεμπέληδων», «σπάταλων» κ.λπ. του ευρωπαϊκού Νότου. Οι Πράσινοι παίρνουν το υπερ-υπουργείο Οικονομίας-Ενέργειας και Περιβάλλοντος, με βασική αποστολή να προωθήσουν επιθετικά τις χρυσοφόρους για τους Γερμανούς βιομηχάνους «πράσινες επενδύσεις». Αυτές οι επενδύσεις χρηματοδοτούνται ουσιαστικά από τους διάφορους περιβαλλοντικούς φόρους, τέλη ρύπων κ.λπ., που αυξάνουν το κόστος ενέργειας για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες, ιδίως όμως και πάλι για τους φτωχούς του ευρωπαϊκού Νότου.
Η γερμανική εργατική τάξη χρειάζεται επειγόντως μια αξιόμαχη αριστερά, που δεν θα είναι βέβαια το Die Linke, το οποίο σε μια σειρά κρίσιμα θέματα (π.χ. μεταναστευτικό, υποχρεωτικότητα εμβολιασμού κ.ά.) ταυτίστηκε με τις αστικές πολιτικές δυνάμεις και γενικά με το σύστημα.
Α.Α.
