Οι ηλεκτρονικές εκλογές-παρωδία της Κεραμέως

Η «δημοκρατικότητα» της Κεραμέως είναι αντίστοιχη
των αγριανθρωπικών ιδεών της και του μίσους της
για τους εργαζόμενους

Η υπουργός Παιδείας, Κεραμέως, επέβαλε ηλεκτρονικές εκλογές για την ανάδειξη των αιρετών εκπροσώπων των εργαζομένων της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπουργείου Παιδείας (ΠΟΣΥΠ). Οι υπάλληλοι, όπως ακριβώς έκαναν και οι εκπαιδευτικοί στις αντίστοιχες εκλογές πέρσι, αντέδρασαν στις ψευδο-εκλογές και απείχαν σε ποσοστό άνω του 90%. 

Στη συγκεκριμένη «εκλογική» διαδικασία συνέβη και το εξής απίστευτο γεγονός, που αποδεικνύει για μια ακόμα φορά την απάτη των τηλε-εκλογών: καταγράφηκαν περισσότερες ψήφοι από τους… ψηφίσαντες! Και ακόμα, όπως καταγγέλλει η ΠΟΣΥΠ, ενώ σύμφωνα με τον ίδιο τον νόμο της υπουργού απαγορεύονταν τα λευκά ψηφοδέλτια (!), αυτά τελικά υπήρχαν στην εκλογική διαδικασία από την εταιρεία διεξαγωγής! Μιλάμε δηλαδή όχι απλώς για καραμπινάτη νοθεία αλλά για παρανομία. Η υπουργός Παιδείας, βέβαια, γνωστή για τη «δημοκρατικότητά» της, τις εκλογές τις θεώρησε… νόμιμες και όρισε αιρετούς!

Η εμμονή αυτή της υπουργού, αλλά και της κυβέρνησης, για επιβολή των τηλε-εκλογών δεν είναι καθόλου τυχαία. Μέσω αυτών επιδιώκουν να ελέγξουν τους εκπροσώπους των εργαζομένων, να υποβαθμίσουν τις συλλογικές διαδικασίες τους, να μετατρέψουν τα σωματεία από ζωντανά όργανα πάλης σε σφραγίδες. Θέλουν τους εργαζομένους απομονωμένους, κλεισμένους στα σπίτια τους, μακριά από τη ζωντανή συζήτηση ενός σωματείου, ακόμα και από την ανώτερη έκφραση δημοκρατικής λειτουργίας του, τις αρχαιρεσίες. 

Με τις ηλεκτρονικές εκλογές: καταργείται η μυστικότητα της ψήφου, δεν μπορεί να αποδειχθεί αν αυτός που ψήφισε ήταν ο ίδιος ο ψηφοφόρος, μπορεί κανείς να αλλάξει την ψήφο του όσες φορές θέλει (!) μέχρι να κλείσει η ηλεκτρονική «κάλπη» (παραβιάζεται η ισότητα της ψήφου σε σχέση με αυτούς που ψηφίζουν διά ζώσης), δεν εξασφαλίζεται η προστασία των προσωπικών δεδομένων των ψηφοφόρων, ενώ καταργείται ο ρόλος της εφορευτικής επιτροπής, αφού τον έλεγχο της διαδικασίας δεν τον έχει αυτή αλλά η εταιρεία διεξαγωγής των ηλεκτρονικών εκλογών. Από αυτά προκύπτει αβίαστα ότι η χάλκευση των αποτελεσμάτων και η νοθεία είναι δεδομένη. 

Αυτό λοιπόν το μοντέλο «εκλογών» θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση στα σωματεία –και όχι μόνο–, κατ’ εφαρμογήν του νόμου Χατζηδάκη. Γι’ αυτό και οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα των ηλεκτρονικών εκλογών-παρωδία, αλλά δεν πρέπει να επιτρέψουν και καμία παρέμβαση κράτους και εργοδοσίας στις συλλογικές τους διαδικασίες. 

 

Μ. Σάκος