Φτώχεια και αγανάκτηση στην Τουρκία

Η αγανάκτηση αυξάνεται μέσα στον τουρκικό λαό, ροκανίζοντας
τα κοινωνικά στηρίγματα του καθεστώτος Ερντογάν

Η τουρκική κοινωνία βυθίζεται κάθε μέρα όλο και πιο βαθιά στην ανέχεια και ζητά από τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν να αναλάβει τις ευθύνες του. Αγανακτισμένοι πολίτες βγαίνουν στους δρόμους τουρκικών μεγαλουπόλεων, χτυπώντας κατσαρόλες και φωνάζοντας το σύνθημα «Παραιτήσου!». Η φτωχοποίηση των πολιτών εντείνεται, καθώς η αγοραστική δύναμη έχει εξαϋλωθεί από τον πληθωρισμό του 20%. Σε βασικά αγαθά, όπως η ζάχαρη και το λάδι, έχει επιβληθεί δελτίο. 

Όμως, ο Ερντογάν, λάτρης των θεωριών συνωμοσίας, που τον βοηθούν να δικαιολογήσει την αποτυχία της οικονομικής πολιτικής του, μιλά απτόητος για «πόλεμο οικονομικής ανεξαρτησίας». Ποντάρει στην ενίσχυση των εξαγωγών, παρότι η εσωτερική παραγωγή εξαρτάται από εισαγωγές πρώτων υλών και ενέργειας, και στις ξένες επενδύσεις, ακόμα και από πάλαι ποτέ άσπονδους εχθρούς της Τουρκίας, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που συμφώνησαν να επενδύσουν 10 δισεκατομμύρια (πετρο)δολάρια στην κλυδωνιζόμενη τουρκική οικονομία. 

Είναι ωστόσο εξαιρετικά αμφίβολο εάν ο φτωχοποιημένος μέσος Τούρκος έχει πλέον αποθέματα υπομονής και την πολυτέλεια του χρόνου για να δει εάν και πότε θα ευοδωθούν οι πειραματισμοί του Ερντογάν στην οικονομία. Η τουρκική λίρα έχει ήδη χάσει το 43% της αξίας της έναντι του δολαρίου από τις αρχές του χρόνου, ροκανίζοντας το ισχνό εισόδημα της πλειονότητας των πολιτών, και δη των φτωχών ψηφοφόρων του ισλαμικού κόμματος του Ερντογάν AKP. Οι πολίτες σπεύδουν μαζικά στα ανταλλακτήρια συναλλάγματος για να μετατρέψουν τους μισθούς τους σε δολάρια. Οι δε εξοργιστικές δηλώσεις κυβερνητικών βουλευτών, ότι «δεν θα γίνουν παραχωρήσεις στην ασφάλεια» ακόμη κι αν ο τουρκικός πληθυσμός θα πρέπει να τρέφεται «με κρεμμύδια και ψωμί για μήνες», ρίχνουν κι άλλο –ακριβό πια– λάδι στη φωτιά της λαϊκής οργής. Εν τω μεταξύ, τα σενάρια για την αναγκαιότητα νέας προσφυγής της Τουρκίας στο ΔΝΤ δίνουν και παίρνουν.

Αν και είναι νωρίς για την εξαγωγή συμπερασμάτων, πολλοί μιλούν για μια τραγική ειρωνεία της τύχης, καθώς μια οικονομική κρίση, ανάλογη με αυτή που ανέδειξε πριν από 19 χρόνια στην εξουσία το AKP του Ερντογάν, μπορεί τώρα να το κατεδαφίσει. Η αυξανόμενη φτώχεια μπορεί να σπρώξει τον τουρκικό λαό να έρθει σε ρήξη με το υπερ-αυταρχικό αυτό καθεστώς.

 

Γιάννης Τριανταφύλλου