Εγκληματική πράξη η εγκατάλειψη της πρωτοβάθμιας υγείας από την κυβέρνηση, προκειμένου να προωθηθεί η ιδιωτικοποίηση
Τα νοσοκομεία δίνουν τη μάχη ενάντια στην επιδημία με ελλείψεις σε
προσωπικό και υλικά, ενώ η κυβέρνηση απεργάζεται την είσοδο σε αυτά
ιδιωτών, ή και το κλείσιμο όσων δεν θεωρούνται «αποδοτικά»
Το πώς μια κυβέρνηση αντιμετωπίζει το ζήτημα της υγείας του λαού είναι σαφέστατο δείγμα της πολιτικής και του χαρακτήρα της. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιβεβαιώνει και σε αυτόν τον τομέα τον αντιλαϊκό και αντιδημοκρατικό χαρακτήρα της. Σε περίοδο πανδημίας, που η κοινή λογική επιβάλλει την ενίσχυση με κάθε τρόπο και κόστος των νοσοκομείων και της πρωτοβάθμιας υγείας, η κυβέρνηση κάνει ακριβώς το αντίθετο.
Με τρομερή απαξίωση και αλαζονεία που συναντάμε μόνο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, όχι μόνο δεν ενισχύει τη δημόσια υγεία αλλά, αντίθετα, υπονομεύει και διαλύει ό,τι έχει απομείνει από αυτή. Πετάει έξω από τα νοσοκομεία περί τους 7.000 υγειονομικούς, κρατώντας τους σε αναστολή εργασίας, με την πρόφαση ότι είναι ανεμβολίαστοι. Ενώ θα μπορούσαν ακόμα και με καθημερινά τεστ να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε μια τόσο κρίσιμη κατάσταση, η κυβέρνηση προτιμά το τιμωρητικό μέτρο της αναστολής εργασίας, δίνοντας έτσι και ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην κοινωνία για τις διαθέσεις της. Δεν γίνεται λόγος για προσλήψεις προσωπικού στα νοσοκομεία, αντίθετα και οι ελάχιστες που έχουν γίνει είναι ορισμένου χρόνου, κάτι που δεν επαρκεί ούτε καν για να μάθει να λειτουργεί το νέο προσωπικό στον χώρο του νοσοκομείου. Η εξάντληση των εναπομεινάντων γιατρών και νοσηλευτών, η έλλειψη υλικών, η υπερκάλυψη των κλινών, όλα αυτά συνιστούν τις βασικές αιτίες της μεγάλης θνησιμότητας στα νοσοκομεία της χώρας. Το νοσοκομείο, με τέτοιες ελλείψεις προσωπικού και υλικών, μετατρέπεται από τόπο θεραπείας σε τόπο ανθυγιεινό και επικίνδυνο για την εξέλιξη οποιασδήποτε ασθένειας, έναν χώρο όπου οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις αποτελούν τον νούμερο ένα κίνδυνο για τους ασθενείς.
Από την άλλη, η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, που θα μπορούσε να λειτουργήσει λυτρωτικά, αφού θα παρείχε εξατομικευμένη θεραπεία, παράγοντας πολύ σημαντικός και για την αποσυμφόρηση των νοσοκομείων, όχι μόνο δεν ενισχύεται αλλά στην κυριολεξία είναι ανύπαρκτη. Η αντικατάστασή της από την αμφίβολης αποτελεσματικότητας βοήθεια από την τηλεφωνική γραμμή του ΕΟΔΥ θα φαινόταν σαν ένα κακόγουστο αστείο, αν οι συνθήκες δεν ήταν τόσο δύσκολες.
Η κυβέρνηση, μην κρατώντας ούτε τα προσχήματα, μειώνει κι άλλο τον προϋπολογισμό για την υγεία, από 5,2 δις (ήδη μειωμένο σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο) σε 4,7 δις, με ό,τι αυτό πρακτικά συνεπάγεται εν μέσω επιδημίας.
Τα εγκληματικά σχέδια της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχουν αποκαλυφθεί. Ο ανθρώπινος πόνος για αυτούς δεν είναι παρά ένα νέο επιχειρηματικό πεδίο δράσης και κερδών για τους ιδιώτες της υγείας. Την ώρα που ξεψυχούν στα νοσοκομεία συνάνθρωποί μας, αυτοί τρίβουν τα χέρια τους από χαρά για την προώθηση της ιδιωτικοποίησης του εθνικού συστήματος υγείας, είτε με τη διεύρυνση της παροχής υπηρεσιών υγείας από ιδιώτες είτε και με την είσοδο των τελευταίων στα νοσοκομεία. Παράλληλα, χτίζουν πάνω στην αρρώστια και τους χιλιάδες θανάτους ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Από κοινού με έναν σωρό απερίγραπτους δημοσιογράφους και πολύξερους επιστήμονες διαμορφώνουν ένα κλίμα φόβου, προσπαθώντας να υποτάξουν έναν ολόκληρο λαό όχι με τα όπλα αλλά με την ασθένεια και τον θάνατο. Ως εδώ! Ασθενής δεν είναι αυτός που νοσεί, αλλά αυτός που δεν έχει σθένος (α-σθενής). Αντί να μπούμε στον ρόλο του ασθενή, που θέλουν να μας βάλουν, ας μπούμε καλύτερα στη θέση του μαχητή. Οι υγειονομικοί σε αναστολή, με τον τίμιο αγώνα τους, αλλά και όλες οι άλλες κινήσεις αντίστασης σε αυτήν την πολιτική μάς δείχνουν τον δρόμο.
Μαρία Καράβολα
