 |
| Όταν η Γερμανία καλούσε
τους Σύριους πρόσφυγες στην Ευρώπη, για να τους μετατρέψει σε οικονομικούς μετανάστες και να χτυπήσει τη γερμανική εργατική τάξη, δεν είχε υπολογίσει τις συνέπειες… Τώρα η προσφυγική κρίση απειλεί να τινάξει την Ε.Ε. στον αέρα. |
Το προσφυγικό ζήτημα
(για την ακρίβεια προσφυγικό και
μεταναστευτικό) βρίσκεται στο επίκεντρο
των εξελίξεων στη χώρα μας και πανευρωπαϊκά
και οι πάντες κατανοούν ότι εμπλέκεται
σε μια σειρά
από κεφαλαιώδη ζητήματα,
όπως: οι σχέσεις Ελλάδας-Ευρωπαϊκής
Ένωσης, η ίδια η ύπαρξη της Ε.Ε., ο ρόλος
του τουρκικού καθεστώτος και των
ισλαμιστών στην περιοχή μας, η γενικότερη
κατάσταση στη Μέση Ανατολή κ.ο.κ.
Πρόσφυγες και
οικονομικοί μετανάστες
Κατ’ αρχάς, δεν είναι
η πρώτη φορά που βλέπουμε παρόμοιες
εικόνες στην Ελλάδα. Πριν από 25 χρόνια,
περίπου 1.000.000 Αλβανοί ήλθαν μέσα σε
μερικούς μήνες στη χώρα μας, όπου και
εγκαταστάθηκαν μόνιμα. Αυτός που τους
προσκάλεσε ήταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών
Α. Σαμαράς, το κόμμα του οποίου σήμερα
ισχυρίζεται ότι «η χώρα καταρρέει», για
40 ή 50 χιλιάδες πρόσφυγες, απ’ τους
οποίους κανείς δεν θέλει να μείνει εδώ!
Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, όταν ήταν στην κυβέρνηση,
ανέχτηκαν, ενθάρρυναν ή και οργάνωσαν
τον ερχομό στην Ελλάδα τουλάχιστον 2,5
εκατομμυρίων λαθρομεταναστών και το
έκαναν για έναν και μόνο σκοπό: γιατί η
μεγαλοαστική τάξη που υπηρετούν είχε
ανάγκη από αυτό το εργατικό δυναμικό
για να τσακίσει τα μεροκάματα και τη
διαπραγματευτική δύναμη των Ελλήνων
εργατών και να αντικαταστήσει μεγάλο
μέρος του «απείθαρχου» και «απαιτητικού»
ελληνικού λαού από μάζες χαμηλότατης
ταξικής και πολιτικής συνείδησης. Σήμερα
οι ίδιοι χαλάνε τον κόσμο για έναν πολύ
μικρότερο αριθμό εισερχομένων, φτάνοντας
μάλιστα στο σημείο να δίνουν επιχειρήματα
στους πιο αντιδραστικούς Ευρωπαίους
ιμπεριαλιστές, που θέλουν να μετατρέψουν
την Ελλάδα σε ένα απέραντο hot
spot!
Τα παραπάνω δεν σημαίνουν
ότι η κυβέρνηση Τσίπρα έχει καθαρή τη
φωλιά της. Η θέση της περί «ανοιχτών
συνόρων» συνέβαλε στη μεγάλη αύξηση
της ροής από την περσινή χρονιά μέχρι
και σήμερα. Ενώ το να παριστάνει το
«καλό παιδί» της Ε.Ε. στο προσφυγικό
–για κάποια εντελώς αμφίβολα ανταλλάγματα
στο θέμα του δανείου– ή να αυταπατάται
ότι θα συνεννοηθεί με το ισλαμικό
καθεστώς του Ερντογάν, δικαίως ανησυχεί
τον ελληνικό λαό.
Πολύ περισσότερο από
την πολιτική «ανοιχτών συνόρων» του
ΣΥΡΙΖΑ ήταν η ανοιχτή πρόσκληση της
Μέρκελ, πέρσι τον Σεπτέμβριο, που
ενθάρρυνε ολοφάνερα το προσφυγικό-μεταναστευτικό
ρεύμα. Κι εδώ η αλήθεια δεν κρύβεται. Οι
Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές θέλουν να
στρώσουν αμέσως τους πρόσφυγες στη
δουλειά για να χτυπήσουν την ευρωπαϊκή
εργατική τάξη. Στη Γερμανία οι
βιομήχανοι είπαν ότι προκειμένου να
«αφομοιωθούν» οι Σύριοι πρόσφυγες στη
γερμανική αγορά εργασίας πρέπει να
ανασταλεί η αύξηση του κατώτατου μισθού
που είχε νομοθετηθεί! Πολιτικοί και
γραφειοκράτες της Ε.Ε., όπως ο Όλι Ρεν,
λένε ευθέως σε χώρες που πλήττονται από
την κρίση, όπως η Φινλανδία, «δεχθείτε
πρόσφυγες για να πέσει το εργασιακό
κόστος». Πρόκειται για μια βάρβαρη
επίθεση κατά των Ευρωπαίων εργατών,
αλλά και μια κατάφωρη παραβίαση της
ιδιότητας του πρόσφυγα, ο οποίος σύμφωνα
με τις διεθνείς συμβάσεις δεν μπορεί
να αντιμετωπίζεται ως οικονομικός
μετανάστης.
Όταν η Μέρκελ και οι
Γερμανοί βιομήχανοι καλούσαν ανοιχτά
τους πρόσφυγες στην Ευρώπη δεν είχαν,
ωστόσο, υπολογίσει όλες τις παρενέργειες.
Την ενεργοποίηση της ακροδεξιάς, βέβαια,
εμείς νομίζουμε ότι την είχαν υπολογίσει
και ως ένα βαθμό τη θέλουν, για να
λειτουργεί σαν ένας μόνιμος μπαμπούλας
για την εργατική τάξη. Από κει και πέρα,
φυσικά, υπάρχει η εντελώς δικαιολογημένη
ανησυχία του εργατόκοσμου και των φτωχών
στρωμάτων των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων,
που βλέπουν ότι η χρησιμοποίηση των
προσφύγων ως φτηνών εργατικών χεριών
θα έχει δραματικές συνέπειες για μισθούς
και δικαιώματα, αλλά βλέπουν επίσης και
τον κίνδυνο από τη δημιουργία ισλαμικών
«ζωνών» μέσα στην Ευρώπη. Επίσης, η
Γερμανία δεν είχε υπολογίσει ότι όλες
αυτές οι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες που
η ίδια τις έβαλε στην Ε.Ε. ώστε να τις
έχει σαν «ζωτικό χώρο», όχι μόνο δεν
είναι διατεθειμένες να πειθαρχήσουν
σε αυτό το θέμα αλλά ουσιαστικά με τη
στάση τους ανοίγουν δρόμο για διάλυση
της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Χώρες
που εκατομμύρια πολίτες τους δουλεύουν
ως μετανάστες στα πιο πλούσια κράτη της
Ε.Ε. αρνούνται τώρα να δεχθούν έστω και
έναν πρόσφυγα!
Οι τελευταίες εξελίξεις
Μέχρι το τέλος του 2015,
οι εκατοντάδες χιλιάδες Σύριοι πρόσφυγες
που έφταναν στην Ελλάδα (μαζί, όμως, με
έναν αυξανόμενο αριθμό οικονομικών
μεταναστών από διάφορες χώρες της Ασίας)
προωθούνταν προς την Κεντρική και Βόρεια
Ευρώπη και δεν έμεναν στην Ελλάδα. Η
άρνηση των ανατολικοευρωπαϊκών χωρών
να δεχθούν πρόσφυγες (αυτές δεν έχουν
ανάγκη από φτηνά εργατικά χέρια) σε
συνδυασμό με το φόβο για ανεξέλεγκτη
εισροή και πολιτική αποσταθεροποίηση,
οδήγησαν και εύπορα μέλη της Ε.Ε. (π.χ.
Αυστρία) να κλείσουν τα σύνορα, ή να
θέσουν όρους που αντικειμενικά διώχνουν
τους πρόσφυγες (όπως η κατάσχεση των
χρημάτων τους στη Δανία). Ακόμα και η
συμφωνημένη μετεγκατάσταση-ανακατανομή
εντός της Ε.Ε. 160.000 προσφύγων δεν
πραγματοποιήθηκε ποτέ. Έτσι φτάσαμε
στη σημερινή κατάσταση, που πρακτικά
τα σύνορα έχουν κλείσει και το πρόβλημα
το φορτώνουν στη χώρα μας, τη σκόπιμα
«στιγματισμένη» από τους
«δανειστές»-τοκογλύφους της Ε.Ε. και
του ΔΝΤ.
Το «σχέδιο» που προτάθηκε
στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής για το
προσφυγικό, στις 8 Μαρτίου, να παίρνει
πίσω σταδιακά η Τουρκία τους πρόσφυγες
(και τους λαθρομετανάστες) από την Ελλάδα
και να δέχεται… ακόμα πιο σταδιακά η
Ε.Ε. κάποιους πρόσφυγες από την Τουρκία,
είναι εντελώς ανεφάρμοστο. Εδώ βάζουν
το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Το ισλαμικό
καθεστώς του Ερντογάν έχει δηλώσει ότι
προωθεί σκόπιμα μετανάστες στην Ευρώπη
για να την ισλαμοποιήσει! Ενώ τα δίκτυα
των διακινητών είναι κράτος εν κράτει
στην Τουρκία και θα κάνουν καθετί δυνατό
για να περιφρουρήσουν τα τεράστια κέρδη
τους.
Ωστόσο, ακόμα κι έτσι,
ο αριθμός των προσφύγων-μεταναστών που
θα παραμείνουν στην Ελλάδα σε αυτή τη
φάση δεν είναι εύκολο να διογκωθεί
υπέρμετρα, για μια σειρά λόγους:
πρώτον, η εκεχειρία στη Συρία (που όλα
δείχνουν ότι τηρείται), δεύτερον, ότι
οι ίδιοι οι πρόσφυγες δεν θέλουν να
μείνουν, και τρίτον, ότι τα κυκλώματα
του τράφικινγκ έχουν ήδη αρχίσει να
χρησιμοποιούν άλλες διαδρομές (π.χ. μέσω
Ρωσίας).
Ποια πρέπει να είναι
η στάση μας
- Αλληλεγγύη στους
πρόσφυγες πολέμου. Ναι, πολλοί από
αυτούς κυνηγάνε μια «καλύτερη ζωή» στην
Ευρώπη και δεν θέλουν να γυρίσουν ποτέ
στην πατρίδα τους. Ναι, πολλοί από αυτούς
(ιδίως άντρες) θα έπρεπε κανονικά να
κρατούν ένα όπλο στο χέρι και, μαζί με
τους Κούρδους και τις Συριακές Δημοκρατικές
Δυνάμεις (SDF), να παλεύουν
για την πατρίδα τους και τα δικαιώματά
τους. Ναι, ανάμεσά τους υπάρχουν και
φανατικοί ισλαμιστές. Ωστόσο, κατά βάση
είναι άνθρωποι που δεν είχαν άλλη
επιλογή από το να φύγουν από τη Συρία
για να σώσουν τη ζωή τους. Και που δεν
αισθάνονται καμιά ασφάλεια σε μια
Τουρκία που βρίσκεται σε εμπόλεμη
κατάσταση με τους Κούρδους, σε μια
Τουρκία που καθοδηγεί και εξοπλίζει
τους τζιχαντιστές.
 |
| Το να περιμένει η
Ευρώπη από τον Ερντογάν, καθοδηγητή των τζιχαντιστών, να βοηθήσει στο προφυγικό, είναι σαν να βάζει το λύκο να φυλάει τα πρόβατα |
- Δεν μπορούμε, ωστόσο,
να έχουμε την ίδια στάση για τους
οικονομικούς μετανάστες, τους προερχόμενους
από χώρες στις οποίες δεν υπάρχει κανένας
πόλεμος. Η ευρωπαϊκή εργατική τάξη
δεν μπορεί να παίζει το παιχνίδι των
αφεντικών της υποστηρίζοντας τα «ανοιχτά
σύνορα». Αυτοί έχουν κάνει μια ατομική
επιλογή για μια «καλύτερη ζωή» στην
Ευρώπη, αδιαφορώντας ότι η δική τους
παρουσία εδώ αυξάνει την ανεργία και
βοηθάει τ’ αφεντικά μας να χτυπούν
μισθούς και εργασιακά δικαιώματα. Πρέπει
να μένουν στις χώρες τους και να παλεύουν
για καλύτερες συνθήκες εκεί. Και αυτή
η στάση μας εκπορεύεται από τα συμφέροντα
του παγκόσμιου προλεταριάτου, που είναι
ο μοναδικός γνώμονάς μας.
- Οι πρόσφυγες πρέπει
να ζουν σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους
που θα παράσχουν ανθρώπινες συνθήκες
διαβίωσης, με παράλληλη φροντίδα από
την πολιτεία για τις λιγότερες δυνατές
συνέπειες στη ζωή των ντόπιων. Θα πρέπει
να είναι ελεύθεροι να μετακινηθούν σε
άλλες χώρες της Ευρώπης και η Ελλάδα
δεν έχει κανέναν λόγο να τους εμποδίζει
να φεύγουν αν οι κυβερνήσεις των υπόλοιπων
ευρωπαϊκών χωρών αρνούνται μια δίκαιη
κατανομή. Τα έξοδα για τις ανάγκες τους
κανονικά θα πρέπει να καλύπτονται από
τους ειδικούς θεσμούς της Ε.Ε. και του
ΟΗΕ, αλλά επειδή ξέρουμε ότι η «φιλανθρωπία»
αυτών των θεσμών είναι κάλπικη, να
καλυφθούν πανευρωπαϊκά από έκτακτη
φορολογία στους καπιταλιστές.
- Καμιά εμπλοκή Μη
Κυβερνητικών Οργανώσεων με τους
πρόσφυγες. Πολλές ΜΚΟ εξυπηρετούν
ύποπτους σκοπούς και η «φιλανθρωπία»
τους είναι αδρά αμειβόμενη.
- Να σταματήσει εδώ
και τώρα κάθε εφαρμογή του μνημονίου
καθώς και η εξυπηρέτηση του δανείου.
Στο βαθμό που οι περισσότερες ευρωπαϊκές
κυβερνήσεις αρνούνται να εφαρμόσουν
τα συμφωνηθέντα για το προσφυγικό, ένας
λόγος παραπάνω να μην τηρήσει και η
Ελλάδα τα συμφωνηθέντα για το δάνειο
και το μνημόνιο.
- Κινητοποίηση των
πολιτών και συγκεκριμένα μέτρα για
να χτυπηθεί η δράση των φανατικών
ισλαμιστών μέσα στην Ευρώπη. Κάτι
τέτοιο αντικειμενικά είναι ευνοϊκό και
για τους πρόσφυγες και για τον συριακό
λαό.
- Καμιά ενθάρρυνση,
καμιά παραχώρηση στο καθεστώς Ερντογάν.
Το να θεωρεί η Ε.Ε. και η ελληνική κυβέρνηση
τον καθοδηγητή των τζιχαντιστών
«ειλικρινή συνεργάτη» στην επίλυση του
προσφυγικού είναι άκρως επικίνδυνο και
για τους λαούς της περιοχής μας και για
τους ίδιους τους πρόσφυγες.
- Αλληλεγγύη στον
συριακό λαό και ειδικότερα στις
προοδευτικές του δυνάμεις (Κούρδοι
του YPG/YPJ,
Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις). Η
έμπρακτη αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών
λαών μπορεί να βοηθήσει και στη λήξη
του πολέμου αλλά και στο να επιστρέψουν
οι πρόσφυγες στα σπίτια τους και να
παλέψουν για την ανοικοδόμηση της χώρας
τους σε μια προοδευτική κατεύθυνση.
8/3/2015
Πάρις Δάγλας
