Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017

ΛΟΥΚΑΣ ΚΑΡΛΙΑΦΤΗΣ (1905-2003)

Στις 25 Οκτωβρίου κλείνουν 14 χρόνια από τον θάνατο του Κομμουνιστή-Τροτσκιστή ηγέτη Λουκά Καρλιάφτη. Ο σύντροφος Λουκάς ανήκε στην ηρωική γενιά που προσχώρησε στο επαναστατικό εργατικό κίνημα υπό την άμεση επιρροή της Οκτωβριανής Επανάστασης – και το υπηρέτησε ανυποχώρητα για 8 δεκαετίες. Το κύριο χαρακτηριστικό του ήταν η απόλυτη πίστη στην επαναστατική ιδεολογία και στο κομμουνιστικό μέλλον της ανθρωπότητας.
Ο αξέχαστος Γιάννης Βερούχης μάς έλεγε ότι ο Λουκάς ήταν ένα «ηθικό στοιχείο» (χαρακτηρισμός με τεράστιο βάρος για τους επαναστάτες εκείνων των γενεών) και επέμεινε στον υπογράφοντα να βρεθεί δίπλα στον Λουκά όταν ο τελευταίος έπεσε κατάκοιτος, περίπου δύο χρόνια πριν πεθάνει, ώστε να μεταδοθούν στη νεότερη γενιά οι τεράστιες γνώσεις του για την ιστορία του κινήματός μας. Έτσι κι έγινε, και το καταστάλαγμα αυτών των τακτικών σαββατιάτικων συναντήσεών μας με τον Λουκά θα παρουσιαστεί προσεχώς και από τις στήλες της Σοσιαλιστικής Προοπτικής μας.

Ο Λουκάς εντάχθηκε στην επαναστατική οργάνωση Αρχείο του Μαρξισμού, και όταν, με την επέμβαση του ίδιου του Λέοντα Τρότσκυ το 1930, αυτή η οργάνωση μετεξελίχθηκε σε ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αριστερής Αντιπολίτευσης, με την ονομασία ΚΟΜΛΕΑ, ο Λουκάς έγινε ένα από τα κορυφαία οργανωτικά στελέχη της. Πρωταγωνίστησε στη συγκρότηση των δυνάμεων της οργάνωσης σε πολλές περιοχές και τομείς, μεταξύ άλλων, της Περιφερειακής Επιτροπής των Βορειοδυτικών Συνοικιών της Αθήνας και της Περιφερειακής Επιτροπής Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Ενώ συνέβαλε αποφασιστικά και στο περίφημο «Κόκκινο Σχολείο» της Θεσσαλονίκης. Αλλά και στον Πειραιά έπαιξε ρόλο.
Στη δικτατορία του Μεταξά, ο Λουκάς συνελήφθη και εξορίστηκε στην Ακροναυπλία και αργότερα στην Πύλο. Κράτησε ψηλά τις επαναστατικές διεθνιστικές ιδέες στις εξορίες και τις φυλακές. Κατάφερε να δραπετεύσει κατά τη διάρκεια μεταγωγής στην Εύβοια. Η κορύφωση της επαναστατικής σταδιοδρομίας του ήρθε αμέσως μετά τον πόλεμο. Όταν το κίνημά μας χτυπήθηκε σκληρά από το δολοφονικό πογκρόμ που οργάνωσε ο σταλινισμός, εξοντώνοντας στα 1944-45 τουλάχιστον 100 από τους καλύτερους αγωνιστές μας, ο Λουκάς κατάφερε να μαζέψει και πάλι τους διασκορπισμένους επαναστάτες, πρωταγωνιστώντας στην ίδρυση του Κομμουνιστικού Διεθνιστικού Κόμματος Ελλάδος (ΚΔΚΕ), ελληνικού τμήματος της 4ης Διεθνούς.
Αν και απλός εργάτης ο ίδιος, ανέλαβε και το βαρύ καθήκον της καταγραφής της ιστορίας του κινήματός μας. Και άφησε πίσω του τη μοναδική άμεση γραπτή πηγή για τη λαμπρή προπολεμική περίοδο του ελληνικού τροτσκισμού.
Αθάνατος!


Πάρις Δάγλας