Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017

Λογοκρισία στο Διαδίκτυο

Οι εταιρείες του διαδικτύου, σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις,
 έχουν πολλούς τρόπους να λογοκρίνουν τους χρήστες 
Η ελευθερία να μιλάμε, να εκφραζόμαστε και να δημοσιοποιούμε αυτά που πιστεύουμε είναι από τα σημαντικότερα ανθρώπινα δικαιώματα. Όμως η ελευθερία του λόγου είναι ελευθερία. Η εξάπλωση του Ίντερνετ σε κάθε γωνιά του πλανήτη θεωρείται ότι δίνει βήμα σε κάθε άνθρωπο, ή τουλάχιστον στους περισσότερους ανθρώπους, να εκφράσουν τη δική τους σκέψη. Όμως είναι έτσι πραγματικά; Είναι αλήθεια ότι το μεγαλύτερο μέρος όσων γράφονται στις διάφορες ηλεκτρονικές πλατφόρμες είναι σκουπίδια. Όμως τα «σκουπίδια» είναι το αναγκαίο κόστος ώστε να μπορέσει να ακουστεί και ο χρήσιμος καθώς και ο πραγματικά ριζοσπαστικός, επαναστατικός λόγος.

Υπάρχει ελευθερία στο ίντερνετ; Ή υπάρχει η δυνατότητα από τις κυβερνήσεις και άλλους φορείς εξουσίας να λογοκρίνουν; Ασφαλώς και υπάρχει λογοκρισία. Και όσο το διαδίκτυο και τα κοινωνικά δίκτυα γίνονται πεδίο ανταλλαγής ιδεών και κυρίως διάχυσης πληροφοριών που τα συμβατικά μέσα μαζικής ενημέρωσης αποκρύπτουν, οι κυβερνήσεις, με πρόσχημα την «ασφάλεια» ή τη διαφύλαξη των πνευματικών δικαιωμάτων ή την αποτροπή διάδοσης «ψευδών ειδήσεων», καταπατούν το θεμελιώδες –σύμφωνα και με τον ΟΗΕ– δικαίωμα πρόσβασης στο διαδίκτυο.
Κοντινό μας παράδειγμα ο Ερντογάν, που απαγόρευσε το twitter. Επίσης στην Κίνα απαγορεύουν την πρόσβαση σε διάφορους δικτυακούς τόπους. Αλλά και εδώ στην Ελλάδα έχουν καταδικαστεί νέοι άνθρωποι διότι σατίρισαν σε ιστοσελίδες «τα θεία». Στην πραγματικότητα, τα δισεκατομμύρια των χρηστών του Διαδικτύου λογοκρίνονται συστηματικά με διάφορους τρόπους. Χρησιμοποιώντας λέξεις-κλειδιά οι οποίες δηλώνουν αριστερές ή γενικά προοδευτικές ιδέες, οι εταιρείες εντοπίζουν αναρτήσεις και άρθρα που θεωρούν «επικίνδυνα» και τα διαγράφουν. Βέβαια, επειδή η πληροφορία φεύγει πολύ γρήγορα, δεν καταφέρνουν πάντα να την εξουδετερώσουν στο επίπεδο που θέλουν. Ακόμα, όλο και πιο συχνά τελευταία αφαιρούν από τις μηχανές αναζήτησης κινηματικές ιστοσελίδες, κατηγορώντας τες για διασπορά «ψευδών ειδήσεων», όταν όλοι ξέρουμε τα ψέματα που λέγονται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ.
Επίσης, υπάρχει και η επίσημη θέση των κυβερνήσεων για λογοκρισία μέσω αλλαγών στον Ποινικό Κώδικα, ότι όποιος προσβάλλει μέσω Ίντερνετ το πολίτευμα θα τιμωρείται. Καταλαβαίνουμε όλοι πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας τέτοιος νόμος.
Το Διαδίκτυο είναι ένα επίτευγμα της τεχνολογίας και μια κατάκτηση της γνώσης που έδωσε τη δυνατότητα στους πολίτες να πληροφορούνται εύκολα και γρήγορα τι συμβαίνει γύρω τους ή και να δημοσιοποιούν τις απόψεις τους, αποφεύγοντας, στο μέτρο του δυνατού, τα «φίλτρα» της εξουσίας. Καταλαβαίνουμε όλοι τη σημασία αυτής της ελεύθερης πρόσβασης και πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε να την υπερασπιστούμε.


Ματίνα Χελιδώνη