Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017

Πανεπιστήμια και αγορά εργασίας στην Ελλάδα

Οι απόφοιτοι των πανεπιστημίων μας όχι μόνο δεν στερούνται 
προσόντων, αλλά έχουν πολύ περισσότερα από αυτά 
που ζητά η «αγορά εργασίας»
Το τελευταίο διάστημα, γινόμαστε για μια ακόμα φορά μάρτυρες μιας έντονης προπαγάνδας ενάντια στα δημόσια πανεπιστήμια. Στόχος είναι να ενοχοποιηθεί γενικά η δημόσια εκπαίδευση για τα δεινά της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, για την αύξηση της ανεργίας κ.λπ. και έτσι να βγουν… λάδι οι αντεργατικές-αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια.

Παρά τα όσα απαξιωτικά λέγονται, εμείς πιστεύουμε ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια –που λειτουργούν σήμερα υπό τις πιο αντίξοες συνθήκες– έχουν ένα πολύ καλό επίπεδο. Απόδειξη γι’ αυτό αποτελούν οι ίδιοι οι απόφοιτοί τους, οι οποίοι, ενώ εδώ τσακίζονται από την ανεργία, είναι περιζήτητοι στο εξωτερικό. Μάλιστα, τα ελληνικά πανεπιστήμια, παρά την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωσή τους, συνεχίζουν να βρίσκονται στις λίστες με τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου (π.χ. Πολυτεχνείο Αθήνας, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθήνας, Πανεπιστήμιο Κρήτης κ.λπ.).
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι στο επίπεδο σπουδών των πανεπιστημίων, αλλά στις τριτοκοσμικές συνθήκες που επικρατούν στην αγορά εργασίας, εξαιτίας των στρατηγικών επιλογών της μεγαλοαστικής τάξης της οικονομικής πολιτικής που ακολουθείται. Μιας πολιτικής που στοχεύει στην «ανάπτυξη» μέσω παρασιτικών δραστηριοτήτων, στη φθηνή και ανειδίκευτη εργασία, που με τη σειρά της απαιτεί φθηνή –σε όλα τα επίπεδα– εκπαίδευση. Γι’ αυτό και παίρνονται συνέχεια αντιεκπαιδευτικά μέτρα, για να ρίξουν την εκπαίδευση στο επίπεδο της υπάρχουσας αγοράς εργασίας.
Την ίδια στιγμή, με αφορμή την κατασυκοφάντηση των δημόσιων πανεπιστημίων, οι γνωστοί «καλοθελητές» ανοίγουν ξανά θέμα ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, με βασικό επιχείρημα ότι έτσι θα ενισχυθούν και τα δημόσια λόγω ανταγωνισμού! Πρόκειται για τεράστια ανοησία. Τα καλά πανεπιστήμια της Ευρώπης είναι όλα δημόσια (ασχέτως του αν κάποια έχουν δίδακτρα), σ’ αυτά σπουδάζουν και οι Έλληνες που πηγαίνουν στο εξωτερικό, ενώ τα όποια ιδιωτικά είναι ελάχιστα και περιθωριακά και ούτε καν διανοούνται να συγκριθούν με τα δημόσια.
Οι σημερινοί απόφοιτοι των ελληνικών δημόσιων πανεπιστημίων διαθέτουν πολύ περισσότερα προσόντα από αυτά που απαιτεί η αγορά εργασίας. Αυτή είναι η ουσία του ζητήματος. Αυτό λοιπόν που χρειάζεται σήμερα είναι αγώνας για την υπεράσπιση και ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου και ταυτόχρονα ενάντια στις πολιτικές που υποβαθμίζουν την εργασία και τη ζωή μας.


Μ. Σάκος