Του Γιάννη Βερούχη (1931-2010)
1) Για
το κράτος και τη βία
● Πρόσφατα
διάβασα τον αρχαίο Έλληνα δραματικό θεατρικό συγγραφέα Αισχύλο… Η σκέψη δεν
είναι μόνο για τους διανοούμενους, είναι και για τους εργάτες…
● Όπως όλοι
γνωρίζουμε, ένα από τα βασικότερα στοιχεία της θεωρίας των μέγιστων
φιλοσόφων-κοινωνιολόγων Μαρξ και Ένγκελς, είναι ο τεράστιος ρόλος στην
ανθρώπινη κοινωνία του κράτους και της βίας.
Κατ’ αυτήν τη
θεωρία, από την εποχή που η ανθρώπινη κοινωνία χωρίστηκε σε τάξεις, το
κράτος έγινε η δύναμη με την οποία διαμέσου της βίας, η εκμεταλλεύτρια
κοινωνική τάξη επέβαλε τη θέλησή της πάνω στην υποταγμένη εκμεταλλευόμενη τάξη.
● Και τώρα
επανερχόμαστε στο θεατρικό δράμα «Προμηθέας Δεσμώτης» που έγραψε ο Αισχύλος 500
χρόνια προ του Χριστού.
▬ Είναι η ιστορία
που ο δυνάστης θεός Δίας, τιμωρεί τον Προμηθέα και τον αλυσοδένει στο όρος
Καύκασο της Σκυθίας (στη Νότιο Ρωσία), επειδή αυτός –παρά τις αυστηρές εντολές
του Δία– ευεργέτησε τους ανθρώπους δίνοντάς τους τη φωτιά για να αναπτύξουν τις
τέχνες τους.
▬ Τα πρόσωπα του
θεατρικού δράματος είναι: Η φιλάνθρωπη θεότητα του Τιτάνα Προμηθέα, ο
υποτακτικός Ήφαιστος, ο καιροσκόπος Ωκεανός, ο ρουφιάνος του Δία Ερμής, ο χορός
των Ωκεανίδων Νυμφών και της κόρης του Ινάχου Ιώς με την ανεξάρτητη σκέψη τους,
και δυο προσωποποιημένες υπηρετικές θεότητες του Δία, το Κράτος και η Βία.
▬ Από τους
αναπτυσσόμενους διαλόγους των πρωταγωνιστών και τους μονολόγους του
Τιτάνα Προμηθέα, προκύπτει από το θεατρικό δράμα αβίαστα και ολοκάθαρα: Ότι ο
δυνάστης Δίας μπόρεσε και κατέλαβε πραξικοπηματικά την εξουσία, και καθυπόταξε
και καταδυνάστευσε και τους άλλους θεούς και τους θνητούς ανθρώπους, επειδή
διέθετε δυο πιστούς, δυο κτηνώδεις και αδίστακτους για οποιαδήποτε εγκληματική
πράξη υπηρέτες του, που ο Αισχύλος τους έδωσε τα ονόματα, Κράτος και Βία.
▬ Οπωσδήποτε
είναι εκπληκτικό το διανοητικό ύψος που έφθασε η θεωρητική κοινωνική σκέψη στην
αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία. Όπως επίσης όμως είναι εκπληκτικό ότι αυτές οι
κοινωνικές παρατηρήσεις του διανοητή Αισχύλου, για τον ιστορικό ρόλο του
Κράτους και της Βίας, προηγήθηκαν χρονολογικά του Μαρξ και του Ένγκελς,
κατά 2.350 χρόνια…
▬ Στον τάφο του
Αισχύλου γράφτηκε μόνο –όπως αυτός είχε εκφράσει την επιθυμία του– ότι πολέμησε
στο Μαραθώνα.
▬ Ίσως κανένας να
απορεί, που σε όλη την ανθρωπότητα δεν υπάρχει ένας αδριάντας του Αισχύλου…
Αυτό οπωσδήποτε
θα γίνει, αλλά όμως μόνο στην ολοκληρωμένη κομμουνιστική κοινωνία της
ανθρωπότητας. Και όταν πια θα έχουν εξαφανιστεί οριστικά, οι κοινωνικές τάξεις
με τους προνομιούχους και τους απόβλητους της κοινωνίας, και θα είναι αχρείαστα
πια, και το κράτος και η βία…
Γράφτηκε τον Μάιο του 2007
2) Η οριοθέτησή μας
● Θεωρούμε καθήκον μας να οριοθετήσουμε τα χαρακτηριστική γνωρίσματά μας, και
ιδιαίτερα προς αυτούς που μιλάνε στο όνομα της επανάστασης, ώστε να είναι
σαφείς οι εξωτερικές σχέσεις μας. αυτό το κάνουμε κατ’ αρχήν από θέση αρχών και
συμπληρωματικά από θέση μιας δύναμης που πιστεύουμε ότι διαθέτουμε.
Η πραγματική μας δύναμη βρίσκεται:
1. Στην βαθιά πίστη μας στην πανίσχυρη
επαναστατική ιδεολογία του Μαρξισμού.
2. Στην πίστη μας και στην βεβαιότητά
μας στον ιστορικό επαναστατικό ρόλο της εργατικής τάξης.
3. Στην πίστη μας και στην βεβαιότητά
μας, στην ακηλίδωτη επαναστατική μας σημαία.
4. Στην πίστη μας και στην αφοσίωσή μας
στην οργάνωσή μας και στην μεγάλη ιστορική μας πορεία.
5. Στην συνέπειά μας, στην ακρίβειά
μας, και στο αυστηρό οργανωτικό μας πνεύμα.
6. Στο δυναμικό πάθος του επαναστάτη
που είναι το βασικό χαρακτηριστικό της μεγάλης πλειοψηφίας των συντρόφων μας.
7. Στην αναστρέψιμη πορεία μας προς την
ολοκλήρωση της ενσωμάτωσής μας στην εργατική τάξη.
8. Στην ακαταπόνητη προσπάθειά μας για
την στρατολόγηση νέων μαχητών συντρόφων μας.
9. Στην δημοκρατική μας λειτουργία και
στην εμπεδωμένη αντίληψη των μελών μας, να μην αναθέτουν σε άλλους να
σκέπτονται για λογαριασμό τους.
10. Στην πλήρη ενότητα των σκοπών μας
και στην κοινή αντίληψη της υπευθυνότητάς μας, μπροστά στην συνοχή και την
ενότητα της οργάνωσής μας.
11. Στην αυτοπεποίθησή μας στις
πνευματικές και ψυχικές μας δυνάμεις, και στις ικανότητές μας.
12. Στην προσεκτική μελέτη των
προβλημάτων μας και στον προγραμματισμό μας.
13. Στην ψύχραιμη αποφασιστικότητά μας
και στην οργάνωση και προώθηση των δυνάμεών μας, μπροστά σε οποιαδήποτε
στασιμότητα ή ακόμα και αποτυχία μας.
14. Και στην πρωτοβουλία και πρωτοτυπία
μας, την φαντασία μας και την δημιουργικότητά μας.
Γράφτηκε τον Οκτώβριο του 1998
3) Η εφημερίδα μας
 |
| Το πρώτο φύλλο της «Σοσιαλιστικής Προοπτικής» τον Μάρτιο του 1982 |
● Η πορεία της «Σοσιαλιστικής Προοπτικής» μας, από το πρώτο φύλλο της μέχρι
και σήμερα ήταν και είναι μια δύσβατη ιδεολογική πορεία προσπαθειών, για την
υπεράσπιση του επαναστατικού Μαρξισμού, και τη χάραξη μιας κατεύθυνσης
επανασύνδεσης με την παλαιά Ελληνική Κομμουνιστική Τροτσκιστική παράδοση.
Και η αφομοίωση της παλαιάς πρωταρχικής –και απευθείας– διδασκαλίας του
ίδιου του παγκόσμιου προλεταριακού ηγέτη Λέοντα Τρότσκυ, προς τους τότε
πολυπληθείς προλετάριους μαχητές Έλληνες οπαδούς του: Είναι ένα από τα αναγκαία
στοιχεία, για τον ταξικό επανεξοπλισμό του Ελληνικού κομμουνιστικού
επαναστατικού κινήματος.
Γράφτηκε τον
Φεβρουάριο του 2000
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ
Συνεχίζουμε, με αναδημοσίευση παλιών κομματιών (που διατηρούν όλη τους την
επικαιρότητα και την πολιτική σημασία), τη σπουδαία αυτή στήλη, που έγραφε ο
αλησμόνητος σύντροφος, δάσκαλος και ηγέτης Γιάννης Βερούχης.
