Θάνατος για την παραγωγική βάση η κυρίαρχη ενεργειακή πολιτική σε Ελλάδα και Ευρώπη
Χωρίς βιομηχανική παραγωγή, της οποίας ζωτική προϋπόθεση είναι
η φτηνή ενέργεια, δεν υπάρχει μέλλον για την ευρωπαϊκή και ελληνική
εργατική τάξη
Η βιομηχανική παραγωγή στην Ελλάδα εμφανίζει ήδη τα πρώτα σημάδια «λαχανιάσματος» κάτω απ’ το βάρος των αλματωδών αυξήσεων των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος. Τον Σεπτέμβριο σημειώθηκε πτώση εξαγωγών 1,2% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα και έπεται συνέχεια. Οι βιομήχανοι του ΣΕΒ επιτέθηκαν στον υπουργό Ενέργειας Κώστα Σκρέκα όταν τους επισκέφθηκε, λέγοντάς του ότι δεν αντέχουν άλλο και ότι χόρτασαν από κυβερνητικές υποσχέσεις για αλλαγή της πολιτικής στο ηλεκτρικό ρεύμα.
Ο σημαντικότερος βιομήχανος της χώρας αυτή τη στιγμή, ο Μυτιληναίος, πρόεδρος των βιομηχάνων αλουμινίου όλης της Ευρώπης, δήλωσε ότι η πολιτική που ακολουθείται στον ηλεκτρισμό σε Ελλάδα και Ευρώπη είναι αυτοκτονική. Τα όποια επιδόματα συντηρούν ουσιαστικά τις υψηλές τιμές, άρα και το σχιζοφρενικό σύστημα διαμόρφωσης των τιμών που έχει στηθεί. Το σύστημα αυτό τους μόνους που συμφέρει είναι τους καπιταλιστές της ενέργειας, εργολάβους-κατασκευαστές, προμηθευτές κ.λπ., που πολλοί απ’ αυτούς δεν έχουν καν σχέση με τον ηλεκτρισμό.Αυτά που είπε ο Σκρέκας στους βιομηχάνους για ενεργειακούς συμψηφισμούς, φωτοβολταϊκά για αυτο-παραγωγή κ.λπ. είναι σκέτη κοροϊδία. Η κυβέρνηση θα συνεχίσει την ίδια πολιτική γιατί είναι δέσμια των συμφερόντων αυτών της ενέργειας, που τη στηρίζουν στην εξουσία. Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στην Ευρώπη. Η βιομηχανία γονατίζει κάτω απ’ το βάρος των υψηλών τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος. Η χημική βιομηχανία-κολοσσός της BASF στη Γερμανία απειλεί να μετακομίσει στην Κίνα, και το ίδιο μπορεί να συμβεί και με πολλές ακόμα επιχειρήσεις. Την ίδια ώρα η Αμερική, που μπορεί να παρέχει φτηνότερο ηλεκτρικό ρεύμα στην οικονομία της, ενισχύει τη βιομηχανία της με μέτρα κρατικού προστατευτισμού, αυξάνοντας την πίεση στη διασπασμένη και ανήμπορη να αντιδράσει Ευρώπη.
Ακόμη, αν αντικατασταθεί η παραγωγή αλουμινίου από εισαγωγές, η Ευρώπη θα επιβαρυνθεί με 6-12 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως. Η αποβιομηχάνιση δεν οδηγεί καθόλου στα «πράσινα» αποτελέσματα που μας έλεγαν οι απολογητές αυτού του μοντέλου – το αντίθετο.
Ο κίνδυνος είναι μεγάλος για όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς και την ίδια την ανθρωπότητα, γιατί με την περαιτέρω συρρίκνωση της ευρωπαϊκής παραγωγής κινδυνεύει να τσακιστεί η ευρωπαϊκή εργατική τάξη, που ιστορικά αποτελεί την πρωτοπορία του παγκόσμιου προλεταριάτου.
Ο ελληνικός λαός βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του κινδύνου γιατί αντιμετωπίζει την πλέον αδίστακτη, παρασιτική και τυχοδιωκτική αστική τάξη της Ευρώπης. Γι’ αυτό άμεση προτεραιότητα του εργατικού κινήματος και των τίμιων και πρωτοπόρων στοιχείων του λαού είναι να οργανωθεί τώρα μαζικό κίνημα αντίδρασης σε αυτή τη σχιζοφρενική κατάσταση. Η οποία πρέπει να ανατραπεί άμεσα με μέτρα όπως: κατάργηση του αισχρού καθεστώτος να καθορίζεται η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος απ’ την τιμή της ακριβότερης πρώτης ύλης παραγωγής του, για να κερδοσκοπούν οι αετονύχηδες της ενέργειας. Αποχρηματιστηριοποίηση του συστήματος ηλεκτρισμού τώρα. Επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ κάτω από τον εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Με κεντρικό σχέδιο να χρησιμοποιούνται όλες οι διαθέσιμες μορφές ενέργειας, με γνώμονα τις ανάγκες της κοινωνίας και της παραγωγής. Να γίνεται εξαγωγή πρώτων υλών και ηλεκτρικού ρεύματος μόνο εφόσον καλύπτεται η εγχώρια ζήτηση. Και αντίστοιχα να γίνονται εισαγωγές μόνο όταν υπάρχει έλλειμμα.
Ένα τέτοιο πρόγραμμα απαιτεί τη σύγκρουση με όλο το σημερινό παρασιτικό «μοντέλο». Οι αντιφάσεις που προκαλεί το σημερινό ενεργειακό καθεστώς μέσα στο ίδιο το αστικό στρατόπεδο ευνοούν την προοπτική της λαϊκής αντίδρασης. Αυτό που χρειάζεται είναι τόλμη και πολιτική βούληση απ’ τα τίμια και αγωνιστικά στοιχεία του ελληνικού λαού. Ο κίνδυνος για την εργατική τάξη και τον λαό είναι μεγάλος. Η εγκληματική αστική τάξη και οι αντίστοιχης ποιότητας πολιτικοί της εκπρόσωποι έχουν σαν πραγματικό στόχο τον αφανισμό μας. Να τους απαντήσουμε ανάλογα.
Σ. Κρόκος
