Η ζωή και η υγεία των εργατών δεν είναι «κόστος»

Από πρόσφατη κινητοποίηση για τα απανωτά βαριά
«ατυχήματα» στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη

 Σε έξαρση βρίσκονται τον τελευταίο καιρό τα εργατικά «ατυχήματα». Μόνο το τελευταίο δίμηνο είχαμε 5 θανάτους εργαζομένων και δεκάδες τραυματισμούς σε εργασιακούς χώρους. Τα περισσότερα συμβάντα αφορούν τον χώρο της ναυπηγοεπισκευής, την οικοδομή, τους διανομείς με δίκυκλο, ενώ τώρα τελευταία υπάρχει ιδιαίτερη έξαρση στους δήμους, στον τομέα της καθαριότητας. Τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν σημειωθεί 36.000 εργατικά ατυχήματα και 410 θάνατοι εργαζομένων!

Οι αιτίες των «ατυχημάτων» βρίσκονται λιγότερο στην επικίνδυνη φύση της κάθε εργασίας και περισσότερο στην έλλειψη μέσων προστασίας και υγιεινής, στα εξαντλητικά ωράρια, στη χρήση ανειδίκευτης ή ελάχιστα ειδικευμένης εργασίας εκεί όπου απαιτείται υψηλή ειδίκευση, στην ελαστική-προσωρινή, άρα και με μικρή εμπειρία, εργασία. Και η βαθύτερη αιτία είναι η εργοδοτική αυθαιρεσία και η χρήση της φτηνής εργασίας (πολλές φορές εισαγόμενης), δηλαδή, το εργασιακό «μοντέλο» που έχει επιβάλει η αστική τάξη στη χώρα.Στον χώρο των δήμων γίνεται αγώνας να παρέχουν οι δήμοι τα μέσα ατομικής προστασίας που είναι απαραίτητα ιδιαίτερα για τους εργάτες καθαριότητας. Σε άλλους χώρους οι εργάτες είναι έρμαια των διαθέσεων του εργοδότη για τα βασικά μέσα προστασίας.

Η τωρινή κυβέρνηση, άμεση συνέχεια της προηγούμενης, είναι φυσικά γνήσιος εκφραστής αυτής της πολιτικής και έχει «συμβάλει» τα μέγιστα σε αυτή την κατάσταση. Έχει θεσμοθετήσει ως ανώτατο όργανο ελέγχου των εργασιακών χώρων μια «επιτροπή» που είναι στην ουσία παράρτημα του ΣΕΒ. Την ίδια ώρα έχει αποψιλώσει την Επιθεώρηση Εργασίας από προσωπικό και μέσα ελέγχου. Υπάρχουν 373 επιθεωρητές εργασίας και 245 επιθεωρητές υγιεινής για όλη τη χώρα, ένας για κάθε 300 επιχειρήσεις. Αν λάβουμε υπόψη και τον κατακερματισμένο χαρακτήρα των επιχειρήσεων του εγχώριου καπιταλισμού, τότε ο έλεγχος των εργασιακών χώρων καθίσταται στην ουσία πρακτικά αδύνατος.

Οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να υπερασπιστούν τη ζωή και την υγεία τους με βάση τα σωματεία τους. Σε κάθε χώρο εργασίας και επαγγελματικό κλάδο να συσταθούν επιτροπές εργαζομένων που θα ελέγχουν την κατάσταση της υγιεινής και ασφάλειας και θα προβαίνουν σε ανάλογες καταγγελίες. Η ενίσχυση της Επιθεώρησης Εργασίας πρέπει να γίνει κεντρική υπόθεση πάλης για το εργατικό κίνημα. Η εργατική τάξη δεν μπορεί να πληρώνει άλλο φόρο αίματος στον βωμό των κερδών των καπιταλιστών.

 

Σ. Κρόκος