 |
Η ακρίβεια στη χώρα
μας επιβαρύνεται και από τη εντελώς
αντιπαραγωγική σχέση προμηθευτών και αλυσίδων
σούπερ μάρκετ
|
Η
«συνεργασία» των αλυσίδων σούπερ μάρκετ με τις βιομηχανίες-προμηθευτές τους
δείχνει ανάγλυφα τον τρόπο που δρα ο εγχώριος καπιταλισμός, καθώς και τον
γενικότερο χαρακτήρα του.
Οι
δύο κλάδοι, βιομηχανίες και σούπερ μάρκετ, βρίσκονται σε ένα καθεστώς μόνιμων
και συνεχών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό των τιμών των προϊόντων το οποίο οι ίδιοι οι εμπλεκόμενοι
χαρακτηρίζουν «παρανοϊκό». Γιατί εγκλωβίζει τις βιομηχανίες στο να είναι
συνέχεια υπό την πίεση των σούπερ μάρκετ για φθηνότερες τιμές χονδρικής
πώλησης, με συνέπειες για την ποιότητα
των προϊόντων που παράγουν.
Την πίεση αυτή αυξάνει το καθεστώς των «προσφορών» προς τους ατομικούς καταναλωτές, που έχουν
καθιερώσει τα σούπερ μάρκετ, ιδιαίτερα την περίοδο της κρίσης. Οι προσφορές
αυτές, όπως παραδέχονται οι ίδιοι οι υπεύθυνοι των σούπερ μάρκετ, είναι ένας «φαύλος κύκλος», που δεν λύνει τα
ζητήματα της ακρίβειας και της μείωσης της κατανάλωσης.
Τα
αίτια για αυτή την κατάσταση βρίσκονται στην τάση και των δύο κλάδων για άμεση
αύξηση του τζίρου τους, δηλαδή, για άμεσο κέρδος. Ένα πιο φυσιολογικό καθεστώς
θα ήτανε να υπάρχει μια μακροπρόθεσμη συμφωνία για τις τιμές των προϊόντων.
Αυτό θα ωθούσε τις βιομηχανίες να παράγουν ποιοτικά και ανταγωνιστικά σε τιμές
προϊόντα, θα ενίσχυε δηλαδή την
εξελιγμένη και σύγχρονη παραγωγή. Θα ωφελούσε όμως και τους καταναλωτές, γιατί
θα έβρισκαν πιο ποιοτικά προϊόντα σε σχετικά προσιτές τιμές. Αλλά, σε τελευταία
ανάλυση, και τα σούπερ μάρκετ, γιατί δεν θα έμπαιναν στο κυνήγι των προσφορών
για να καλύψουν τη μειωμένη ζήτηση των ειδών τους.
Μια τέτοια
πρακτική, όμως, είναι αντίθετη στην αρπακτική και τυχοδιωκτική φύση του
εγχώριου καπιταλισμού, η οποία χαρακτηρίζει όλα τα τμήματά του. Και βέβαια, χαμένη
στον ανταγωνισμό ανάμεσα στις καπιταλιστικές μερίδες υπό αυτές τις προϋποθέσεις
είναι πάντα η βιομηχανία.
Ο
εργαζόμενος λαός δεν μπορεί να προστατευτεί απ’ τον αρπακτικό χαρακτήρα του
εγχώριου καπιταλισμού στον συγκεκριμένο τομέα παρά με έναν τρόπο: με την επιβολή της υποχρεωτικής διατίμησης
στα προϊόντα ευρείας κατανάλωσης. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορούν να
συμβάλουν οι επιτροπές καταναλωτών- εργαζομένων παραγωγών για τον καθορισμό των
τιμών. Η υποχρεωτική διατίμηση θα
ωφελήσει αντικειμενικά τον παραγωγικό τομέα της οικονομίας, απεγκλωβίζοντάς τον
σε ένα βαθμό απ’ τη μέγγενη του παρασιτικού κεφαλαίου.
Σ. Κρόκος
