Τρίτη 26 Μαρτίου 2019

ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΛΙΜΑΝΙΩΝ


Όλα τα λιμάνια στο δημόσιο! Είναι αναγκαία για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας – και όχι για την κερδοσκοπία ιδιωτών

Τα λιμάνια είναι οι πύλες της χώρας – και αυτές οι πύλες πρέπει να
 βρίσκονται υπό τον έλεγχο του δημοσίου, προς όφελος των 
εργαζόμενων λαϊκών στρωμάτων

Νέος γύρος ξεπουλήματος υλοποιείται από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά τις επαίσχυντες ιδιωτικοποιήσεις των περιφερειακών αεροδρομίων και των λιμένων Πειραιά και Θεσσαλονίκης, και για πολλοστή φορά με την ψευδεπίγραφη λογική της «αξιοποίησης», ξεπουλάνε τα λιμάνια Βόλου, Αλεξανδρούπολης, Ηγουμενίτσας, Πάτρας, Καβάλας, Ραφήνας, Ελευσίνας, Ηρακλείου, Κέρκυρας και Λαυρίου. Σε μια χώρα καθαρά νησιωτική, που γύρω γύρω βρέχεται από θάλασσα και η σχέση της με τη θάλασσα είναι ζωτικής σημασίας, παραδίδουν τα λιμάνια στο κεφάλαιο.
Εφευρίσκουν τερτίπια για να είναι πιο κερδοφόρα η παραχώρηση των λιμανιών για τους «υποπαραχωρησιούχους» εφοπλιστές και επιχειρηματικούς ομίλους. Η μέθοδος της «υποπαραχώρησης» δραστηριοτήτων, που θέλουν να μας την πλασάρουν και ως «φιλολαϊκή», επειδή το λιμάνι παραμένει στο δημόσιο, μόνο φιλολαϊκή δεν είναι!

* Δίνει τη δυνατότητα στο κεφάλαιο, εγχώριο και ξένο, να επιλέξει μόνο τα κερδοφόρα φιλέτα των λιμανιών για να εκμεταλλευτεί· ενώ οι υπόλοιπες δραστηριότητες, που παραμένουν στο δημόσιο και που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι ζημιογόνες, πολύ γρήγορα θα χρειαστούν χρηματοδότηση… από τις τσέπες των φορολογουμένων.
*  Με την εκχώρηση της χρήσης δραστηριοτήτων διά της συγκεκριμένης μεθόδου, ναι μεν το δημόσιο διατηρεί την ιδιοκτησία των λιμανιών, αλλά μειώνεται σημαντικά το τίμημα, αφού οι επιχειρηματικοί όμιλοι δεν αγοράζουν αλλά «νοικιάζουν» γη και εξοπλισμό!
*  Απαγορεύεται στους δήμους να επιβάλλουν τοπικά τέλη και άλλους φόρους στους νέους ιδιοκτήτες-ενοικιαστές των λιμανιών.
* Ο νόμος προβλέπει επίσης ότι τα πλοία, φορτηγά και δεξαμενόπλοια, με διεθνή πιστοποιητικά –δηλαδή με πληρώματα χωρίς τα δικαιώματα που προβλέπονται από το ελληνικό εργατικό δίκαιο– «γίνονται αποδεκτά για την εκτέλεση πλόων μεταξύ λιμένων εσωτερικού». Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επεκτείνει και θεσμοθετεί στις εσωτερικές θαλάσσιες μεταφορές τη μαύρη εργασία χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασίας, θυσιάζοντας τους Έλληνες ναυτεργάτες στον βωμό του εφοπλιστικού κεφαλαίου.
* Η μοναδική υποχρέωση των επενδυτών που προβλέπει ο νόμος είναι ένα ανταποδοτικό τέλος της τάξης του 5%, ενώ δεν θα επιβαρύνονται με τα έξοδα του ηλεκτροφωτισμού! Αυτά θα επιβαρύνουν τον δημόσιο κορβανά!
*  Αν δούμε το παράδειγμα της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, τι αλλαγές έφερε στα εργασιακά, μπορούμε να φανταστούμε τι θα συμβεί και στα υπόλοιπα λιμάνια: είσοδος εργολαβικών εταιρειών, εντατικοποίηση εργασίας, αύξηση ωραρίου, κατάργηση νυχτερινών, αργιών και εορτών, ευέλικτες μορφές εργασίας, αύξηση ατυχημάτων κ.λπ.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το κάθε λιμάνι ξεχωριστά για το διεθνές εμπόριο, τον τουρισμό, την κρουαζιέρα, τις ενεργειακές μεταφορές (βλέπε λιμάνι Αλεξανδρούπολης ως κόμβο ενεργειακών δικτύων, με στρατηγικής σημασίας θέση για τον έλεγχο των Δαρδανελλίων), είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για την ντόπια αστική τάξη να αναβαθμίσει τον ρόλο της αλλά και τα επιχειρηματικά της σχέδια στην ευρύτερη περιοχή, για την οποία το ενδιαφέρον των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων τελευταία έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Ήδη έχει παραχωρηθεί τμήμα του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ για αποσυναρμολόγηση ελικοπτέρων. Εδώ αναδεικνύονται και οι αντιφάσεις της κυβέρνησης όσον αφορά τη διαχείριση των σχέσεων με την Κίνα (COSCO-Πειραιάς) και την Αμερική, καθώς ο οικονομικός και πολιτικός ανταγωνισμός μεταξύ τους οξύνεται.
Τα λιμάνια είναι πύλες εισόδου και εξόδου της χώρας και παίζουν σημαντικό ρόλο στις μεταφορές εμπορευμάτων αλλά και στη διασύνδεση με τα νησιά. Πρέπει να είναι δημόσια για να διασφαλιστεί η λειτουργία τους προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, με φθηνά εισιτήρια και τακτική συγκοινωνία, καθώς και αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας για τους λιμενεργάτες και ναυτεργάτες. Αντί να γίνουν βορά για τα αρπακτικά του κεφαλαίου, θα μπορούσε το δημόσιο να εκμεταλλευτεί τις τόσο σημαντικές θέσεις των λιμανιών μας, να αναπτύξει κερδοφόρες δραστηριότητες με δημόσιο χαρακτήρα προς όφελος όλης της κοινωνίας!

Όλγα Στεφανίδου